به گزارش خبرنگار پول نیوز، با ادامه دار شدن بحران کرونا در کشور، پیشنهاد ارائه وام حمایتی به اقشار مختلف جامعه در بانک مرکزی مطرح شد که دولت هم با آن موافقت کرد و بر این اساس قرار شد مبلغ یک میلیون تومان از محل منابع بانکی به صورت تسهیلات به حساب
یارانه بگیران واریز شود.
منابع یارانه ها از محل افزایش حامل های انرژی تامین می شود و وام تصویبی نیز از محل پول هایی است که مردم به دولت باز می گردانند. با توجه به این موضوع در شرایطی که دولت از محل اجرای طرح هدفمندی یارانهها به صورت جداگانه درآمدزایی دارد، تعیین نرخ سود۱۲ درصدی برای پرداخت وام از این محل نه تنها بیعدالتی که سودجویانه است.
حال طبق اظهارات محمدباقر نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه، سرپرستان خانوار تمام ۲۳ میلیون خانواری که یارانه نقدی میگیرند، میتوانند از شارژ یک میلیون تومانی کارت یارانه استفاده کنند.
بازپرداخت این وام ۲۴ ماهه و با تنفس چهار ماهه بوده، به این معنی که
پرداخت اقساط این وام از اواخر تابستان و همزمان با واریز یارانه شهریور ماه شروع میشود.
نوبخت می گوید: برخی به اشتباه تصور میکنند که قسط این تسهیلات بالا بوده و با توجه به سود ۱۲ درصدی که برای آن در نظر گرفته شده است، در هر ماه بخش زیادی از یارانه آنها صرف پرداخت قسط خواهد شد و در مجموع برایشان به صرفه نیست.
این در حالی است که محاسبه سود و بازپرداخت
وام یک میلیونی نشان میدهد که دریافت یک میلیون تومان با سود ۱۲ درصد و بازپرداخت ۲۴ ماه؛ در مجموع حدود ۱۲۹ هزار تومان سود دارد و باید برای دریافت یک میلیونی؛ تا یک میلیون و ۱۲۹ هزار و ۷۶۳ تومان برگردانده شود. دریافت کنندگان وام یک میلیونی در هر ماه حدود ۴۷ هزار تومان قسط پرداخت میکنند که از محل یارانه واریزی و کمک معیشتی آنها به طور خودکار کسر می شود.
حال باید به آقای نوبخت گفت: جناب رییس سازمان برنامه و بودجه، نیازی نیست این مبلغ تحفه ای که برای مردم کشور در نظرگرفتید را با شفاف سازی و فرمول های ریاضی بیشتر بشکافید. همه مردم می دانند چه خبر است و قرار است چه میزان پول بگیرند و پس دهند. اما به این هم فکر کرده اید که این مبلغ سود از هر
خانوار چه سودی برای دولت به همراه دارد؟
این که به هر طریقی حتی ناعادلانه دولت بخواهد کسری بودجه کشور را جبران کند مسلما انتقاد برانگیز است.
وام یک میلیونی نه تنها دردی از زخم های مردم کم نمیکند بلکه سود و اقساط درنظرگرفته شده برای آن واکنش هایی را به همراه داشته است. در واقع این وام از محل یارانه برای کسانی که معیشت آنها در خطر قرار گرفته رفع نیاز نمیکند زیرا، خط فقر در کلان شهرها معادل ۵ میلیون تومان و در سایر شهرها بالای ۱ تا ۳ میلیون تومان است. مبلغی که حتی بیش از آن در بسیاری از کشورها به مردم بلاعوض داده می شود.
دولت می توانست در این روزهای بحرانی با پرداخت چند ماهه یارانهها به مردم از آنان در برابر آسیبهای ناشی از کرونا حمایت کند. سیاست شُلکن، سِفتکن در برابر این ویروس منحوس به هدر رفت بیشتر عمر، وقت و سرمایه ملی منجر میشود و امیدها برای ریشه کنی زودهنگام بیماری کرونا را به یاس تبدیل خواهد کرد.