بورس در انتظار هفته سرنوشت ساز

بازار سهام این هفته چندین بار تغییر جبهه داد. در برخی روز‌ها سهام خودرویی و بانکی مورد اقبال سهامداران بودند و روزی دیگر سهام پالایشی. با این حال هیچ کدام از این رویه‌ها یکدست و بدون خلل نبود. سهام برجامی با اخباری که از مذاکرات وین به گوش می‌رسد خود را آماده یک رالی صعودی می‌کنند؛ ولی در عین حال همچنان عدم قطعیت‌ها را جدی می‌گیرند. تا آن جا که تنش‌های بین اوکراین و روسیه می‌تواند احتمال احیای برجام را، حتی اندکی هم شده کمرنگ کند و سهامداران را به احتیاط وادارد.

سهام پالایشی نیز چشم به قیمت‌های بالای نفت دوخته‌اند. به نظر می‌رسد اوپک پلاس از پر کردن حفره‌های عرضه در بازار نفت جا مانده است و نرخ فرآورده‌های پالایشی در سطوح کاملا بالایی قرار گرفته است. شمار زیادی از کارشناسان بر این باورند که اگر پالایش و پخش در نرخ‌ها و سود پالایشی‌ها دست نبرد، این شرکت‌ها در زمستان سودی بهتر از پاییز خواهند ساخت و می‌توانند تا حدود زیادی رضایت سهامداران خود را فراهم کنند. با این حال با عقب‌نشینی اندک نفت شاهد آن هستیم که این گروه نیز به راحتی تحت‌الشعاع قرار می‌گیرند و تقاضا برای سهام این شرکت‌ها نیز عقب می‌نشیند.

با تمام این اوصاف، امید‌هایی وجود دارد که هفته آینده بازار سهام از تعدادی از این عدم قطعیت‌ها رها شود و بتواند مسیر مشخص‌تری در پیش بگیرد. در ادامه به علل چنین امیدواری‌هایی پرداخته می‌شود.

آخر فوریه؛ اوج‌گیری انتظار‌ها برای توافق در وین
از زمانی که مذاکرات احیای برجام روی غلطک افتاد، طرفین از انتهای فوریه به عنوان سررسیدی برای حصول نتیجه یاد کرده‌اند. به خصوص طرف امریکایی با تاکید بر ظرفیت‌های غنی‌سازی ایران چندین بار عنوان کرده است که انتظار دارد تا آخر این ماه نشست‌های وین به توافق منجر شود وگرنه به گزینه‌های دیگر روی خواهد آورد. الا تنها ۵ روز تا انتهای دومین ماه میلادی مانده است و به نظر می‌رسد این سررسید شدنی است.

اگر از اظهارنظر‌های اولیانوف صرف نظر کنیم، در روز‌های اخیر هم امریکا و هم مسئولان ایرانی و حتی چینی اظهار امیدواری کرده‌اند که ظرف چندین روز توافق نهایی حاصل شود. به نظر می‌رسد بر روی کاغذ همه چیز برای احیای برجام مهیاست. با این حال این موضوع نیز لازم به تاکید است که پیش از این و در دولت روحانی نیز چنین انتظاراتی به اوج رسیده بود، ولی توافقی نهایی نشد؛ بنابراین همچنان جا دارد که به احیای برجام در هفته بعد به چشم یک امیدواری نگاه کنیم.

دلار ۴۲۰۰؛ توپی که باز در زمین دولت افتاد
کمیسیون تلفیق مجلس بار دیگر از تصمیم‌گیری در رابطه با حذف ارز ترجیحی شانه خالی کرد و عملا تصمیم‌گیری در این رابطه را بار دیگر به دولت محول کرده است. دولت نیز تا آن جا که در توان داشت سعی کرد تا تایید حذف ترجیحی از سوی مجلس اتفاق بیفتد که البته تمرکز مجلس بر طرح‌های دیگری مثل «طرح صیانت» بود و آن چه را که نیازمند تصمیم‌گیری بود واگذاشت.

به هر حال برخی کارشناسان عنوان می‌کنند در لایحه‌ای که دولت به مجلس تحویل داد نرخ تسعیر ارز نرخ ETS لحاظ شده و در صورتی که قرار بر تغییر این نرخ باشد نیاز به بازنویسی دوباره بودجه است. لازم به تاکید است که اگر ۹ میلیارد دلار ارز ترجیحی با نرخ ۴۲۰۰ تومان در بودجه لحاظ شود این موضوع به معنای کاهش ۱۷۰ هزار میلیارد تومانی منابع دولت در بودجه است و در این صورت لازم است حتما بازنگری در ارقام بودجه‌ای لحاظ شود.

بر این اساس این دسته از کارشناسان عنوان می‌کنند که احتمال حذف ارز ترجیحی از معاملات برخی کالا‌های اساسی همچون روغن خام و نهاده‌های دامی بسیار بالاست. با این وجود انتظار می‌رود این ارقام به صورت رسمی و در آینده‌ای نزدیک رسانه‌ای شوند که این موعد زمانی می‌تواند با بررسی بودجه در صحن علنی مجلس یکی شود.

در این صورت تکلیف برخی از سهام که با این نرخ ارز درگیر هستند تا حدود زیادی روشن خواهد شد: سهام دارویی و روغنی و برخی نماد‌های گروه زراعت و دامپروری.

موقعیت حساس تکنیکالی سهام
در روز‌های اخیر سهامی مانند خودرو و وبملت که اخیرا به عنوان پیشتازان بازار سهام مطرح بودند از لحاظ قیمتی به محدوده‌هایی رسیده‌اند که گذر از آن‌ها می‌تواند به معنای شکستن روند‌های قبلی و آغاز روند برجامی باشد. به نظر می‌رسد معاملات این هفته بورس دقیقا برای واکنش به قطعی شدن برجام در هفته آینده مهیا شده است.

در صورت عبور نرخ سهام لیدر از مقاومت‌های معنادار می‌توان انتظار داشت که روند‌های یکدست و سودآوری در بازار سهام ایجاد شود و دست کم بخشی از بازار سهام از رخوت و رکود یک سال و نیم اخیر رهایی یابد. با این حال لازم به تاکید است که اخبار برجامی، گشایش‌های بانکی و اعتباری، اخبار مربوط به لوایح FATF و بازگشت شرکای خارجی خودروسازان در تشکیل این روند اهمیتی غیرقابل انکار دارد.