فریاد کارگران پیمانکاری از تبعیض

اشاره به تفاوت بین کارگران رسمی و پیمانکاری موضوع تازه‌ای نیست. کارگران پیمانکاری در همه‌ی دستگاه‌ها وضعیتِ مشابه هم دارند. آن‌ها معمولا بابتِ تفاوتی که بین آن‌ها و کارگرانِ رسمی و قراداد مستقیم وجود دارد، معترض هستند. جملاتی مثلِ «مجموعه، ما را از خود نمی‌داند و نسبت به مشکلات ما بی‌تفاوت است» یا «به ما می‌گویند مشکلاتتان را با پیمانکارتان حل کنید، مشکلات شما ربطی به ما ندارد» را بار‌ها از زبانِ کارگرانِ پیمانکاری شنیده‌ایم. فرقی هم ندارد آن کارگران متعلق به مجموعه‌ی شهرداری باشند یا بهزیستی و یا مثلا نفت و گاز و پتروشیمی؛ تقریبا همه وضعیتِ مشابهی دارند.

علیرضا میرغفاری (رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی) در مورد تبعیض بین کارگران رسمی و پیمانکاری می‌گوید: بین کارگر رسمی و پیمانکاری در همه چیز تبعیض وجود دارد؛ از حقوق و دستمزد گرفته تا رفاهیات و بیمه و…

به گفته‌ی او؛ بیش از ۹۰درصد از حجم کار‌های فنی و تخصصی و اجرایی را کارگران پیمانکاری و نهایتا ده درصد را بخش دولتی و رسمی انجام می‌‎دهند، با این وجود، حقوق و دستمزد‌های کارگرانِ پیمانکاری قابل مقایسه با نیرو‌های رسمی نیست.

میرغفاری همچنین به تفاوت رفاهیاتِ کارکنان رسمی و پیمانکاری اشاره می‌کند و می‌گوید: دولت برای بخش رسمی خانه‌های سازمانی تدارک دیده است. برای رفت و آمد نیرو‌های رسمی و حتی برخی مواقع خانواده‌های آن‌ها بلیط پرواز در نظر می‌گیرند. سرویس ایاب و ذهاب این نیرو‌ها باید استاندارد باشد و به طور کلی خدمات رفاهی و درمانیِ خوبی دریافت می‌کنند، اما هیچ کدام از این خدمات را کارگران پیمانکاری دریافت نمی‌کنند. حتی امکانات ورزشی و تفریحی نیرو‌های رسمی و پیمانکاری هم فرق دارد.

رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی می‌گوید: ما همه در یک مجموعه کار می‌کنیم، اما حق استفاده از خدمات کارمندان رسمی نفت را نداریم. به ما می‌گویند شما ربطی به ما ندارید و زیرنظر پیمانکار کار می‌کنید. این تبعیضِ بزرگی است؛ به هر حال ما در یک سازمان کار می‌کنیم و طبق قانون باید برای کار یکسان حقوق و مزایای یکسانی دریافت کنیم.