اروج گروسی گفت: بند ۳ ماده ۱ قانون شخص ثالث سال ۸۷، میگوید که وسایل نقلیه موتوری زمینی و ریلی شهری، بین شهری و واگن متصل یا غیرمتصل به آن، یدک و کفی تریلی متصل به آن باید بیمه نامه شخص ثالث داشته باشند.
وی، با بیان اینکه تا قبل از قانون سال ۸۷ فقط وسایل نقلیه موتوری زمینی در قانون شامل بیمه نامه شخص ثالث میشد، افزود: اوایل که قانون جدید شخص ثالث در سال ۸۷ آمده بود، شرکتهای بیمهای به دنبال این بودند که نرخ تعیین شود، اما نرخ وسایل نقلیه ریلی اعلام نشد.
مدیر بیمههای اتومبیل شرکت
بیمه کارآفرین، تصریح کرد: شرکتهای بیمهای اجازه تعیین نرخ در مورد حق بیمه شخص ثالث ندارند و نرخها باید توسط شورایعالی بیمه تعیین شده و به بیمه مرکزی اعلام شود که متاسفانه تاکنون اینکار انجام نشده است.
گروسی، اذعان داشت که درحال حاضر قطارهایی که تا ۵۰۰ مسافر هم دارند بدون بیمه نامه شخص ثالث تردد میکنند و اگر دچار سانحه شوند، هیچ شخص و سازمانی برای پرداخت خسارت پاسخگو نیست.
وی، معتقد است که صدور بیمه نامه شخص ثالث برای وسایل نقلیه ریلی به نفع صنعت بیمه نیز خواهد بود و باتوجه به اینکه تعداد حوادث وسایل نقلیه ریلی در مقایسه با وسایل نقلیه موتوری زمینی بسیار کمتر است درصورت تعیین حق بیمه مناسب، وضعیت بیمه نامه شخص ثالث بهبود مییابد.
مدیر بیمههای اتومبیل شرکت بیمه کارآفرین، ادامه داد: یک مقایسه ساده در آمار تعداد کشته شدگان حوادث وسایل نقلیه ریلی وموتوری زمینی نشان میدهد که در برابر آمار سالیانه حدود ۱۸ هزار فوتی درتصادفات خودورها، حوادث وسایل نقلیه ریلی صفر است.
گروسی، با بیان اینکه در قانون شخص ثالث سال ۸۷ تاکید شده که وسایل نقلیه ریلی هم باید بیمه نامه داشته باشند، افزود: شرکتها نرخی برای اینکه بتوانند این بیمه نامه را صادر کنند ندارند و بیمه مرکزی باید به این موضوع رسیدگی کند.