چینی‌ها نسل خر آفریقایی را منقرض می‌کنند؟

در سالیان اخیر تقاضای زیادی برای پوست خر در چین وجود داشته است جایی که از پوست خر برای تهیه یک محصول مرتبط با سلامتی به نام "اجیائو" (Ejiao) مورد استفاده قرار می‌گیرد. اجیائو از کلاژن ساخته شده است که از خر استخراج شده و مخلوط شده با گیاهان و سایر مواد تشکیل دهنده برای ایجاد محصولات مصرفی دارویی و بهداشتی است.

اعتقاد بر این است که اجیائو دارای خواصی است که خون را تقویت می‌کند، خونریزی را متوقف کرده و کیفیت هر دو مایعات حیاتی و خواب را بهبود می‌بخشد. اجیائو بازای هر کیلوگرم به قیمت ۷۸۳ دلار به فروش می‌رسد و بازار چین برای آن از حدود ۳.۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۳ میلادی به حدود ۷.۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ میلادی افزایش یافته است. چندین عامل در این افزایش تقاضا تاثیرگذار بوده‌اند از جمله افزایش درآمد چینی ها، محبوبیت محصول از طریق یک سریال تلویزیونی و افزایش نرخ پیری جمعیت در چین.

علاوه بر این، اجیائو گاهی اوقات توسط پزشکان تجویز می‌شود و هزینه آن را می‌توان به تازگی تحت پوشش بیمه درمانی قرار دارد. تقاضا برای اجیائو منجر به کمبود خر در چین و به طور فزاینده‌ای در سراسر جهان شده است. از این نظر کشور‌های آفریقایی به طور خاص تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. قاره آفریقا دارای بیش‌ترین تعداد خر در جهان است: حدود دو سوم جمعیت تخمین زده شده جهانی از ۵۳ میلیون الاغ در سال ۲۰۲۰ میلادی.

ارقام دقیق در مورد تعداد دقیق تجارت غیر قانونی پوست‌های خر به چین در دسترس نیست، اما نشانه‌هایی از آن وجود دارد. برای مثال، مطالعه‌ای صورت گرفته بر روی جمعیت خر در آفریقای جنوبی نشان می‌دهد که از ۲۱۰، ۰۰۰ در سال ۱۹۹۶ به حدود ۱۴۶، ۰۰۰ در سال ۲۰۱۹ رسیده است. این صادرات به پوست خر نسبت داده شده است.

مقیاس تجارت الاغ چه غیرقانونی و چه قانونی برای بسیاری از کشور‌های آفریقا به ویژه از نظر تاثیر آن در جوامع حاشیه نشین چالشی را ایجاد می‌کند. واقعیت آن است که خر‌ها به عنوان دارایی مهمی برای حمل‌ونقل نقشی ارزشمند و باستانی داشته است و از دست دادن خر‌ها مشکل بزرگی را برای خانوار‌های فقیر ایجاد می‌کند. این امر به طور خاص بر جامعه شرق آفریقا تاثیر می‌گذارد این منطقه برای کشتار جمعی و تجارت کنترل نشده خر آماده نیست. میلیون‌ها نفر از شرق آفریقا که از نظر اقتصادی آسیب‌پذیر هستند زندگی شان به خر‌ها وابسته است.

تحمین زده می‌شود که زندگی ۱۵۸ میلیون نفر در آفریقا به خر‌ها بستگی دارد. در مناطق روستایی حضور خر در یک خانواده به کاهش فقر کمک می‌کند. خر یکی از ساده ترین، پایدارترین و مقرون به صرفه‌ترین موجودات برای جابه‌جایی افراد و کالا‌ها و انتقال بار در ورودی و خروجی مزارع به بازار و بالعکس و هم چنین حمل آب به سایر مکان‌ها قلمداد می‌شود. خر‌ها حتی در شرابط جاده‌ای و جوی سخت می‌توانند مسافت‌های طولانی را با بار سنگین و مایعات محدود بدون نشان دادن علائم خستگی طی کنند. خر‌ها یک دارایی بادوام خانگی محسوب می‌شوند.

مالکیت خر باعث افزایش بهره‌وری و کاهش کار سخت می‌شود. برای مثال، در صورت کمبود خر‌ها زنان باید خود بار‌ها را حمل کنند. برای مثال، در کشور غنا داشتن یک خر افراد بزرگسال را از پنج ساعت کار در هفته و کودکان را از ۱۰ ساعت کار در هفته معاف می‌کند. هم چنین، حضور خر باعث می‌شود تا در مناطق محروم دختران بتوانند وقت کافی برای رفتن به مدرسه داشته باشند و دیگری نیازی به حمل بار نداشته باشند. هم چنین، خر‌ها می‌توانند بار‌های سنگین هیزم و آب را حمل کنند. این بدان معناست که وجود خر‌ها نیاز انسان‌ها به سفر‌های بیش‌تر کاهش خواهد داد. ارزش داشتن خر در خانه مشهود است.

از دست دادن خر به یک خانواده در روستا‌های کنیا آسیب وارد می‌سازد و افزایش خطر فقر را برای آنان به همراه خواهد داشت. هم چنین، فقدان خر‌ها باعث از دست رفتن امنیت آب و تشدید شکنندگی اقتصادی خواهد بود. این موضوع باعث می‌شود تجارت خر به موضوعی حساس تبدیل شود.

افزایش تقاضای چین برای خر پاسخ‌های مختلفی را از سوی دولت‌ها در سراسر آفریقا به همراه داشته است. برای مثال، تانزانیا سعی در ایجاد یک صنعت رسمی خر و تجارت آن را داشت. با این وجود، سال گذشته مقام‌های آن کشور این تجارت را ممنوع اعلام کردند. واقعیت آن است که خر‌های ماده (الاغ) به طور معمول در طول زندگی خود تنها توانایی زایش چند کره خر را دارند. در کنیا خشم عمومی که مدت‌ها به دلیل افزایش قیمت خر و کاهش عرضه بوده منجر به ممنوعیت صادرات خر در فوریه ۲۰۲۰ میلادی شد. با این وجود، صادرکنندگان خر در کنیا در ژوئن سال ۲۰۲۰ میلادی پرونده خود را در برابر این ممنوعیت به دادگاه عالی کنیا بردند و پیروز شدند.

در نقاط دیگر قاره آفریقا در کشور‌هایی مانند بوتسوانا، بورکینافاسو، مالی، نیجر، سنگال و تانزانیا صادرات خر ممنوع شده است. برخی دیگر از کشور‌های آفریقایی مانند آفریقای جنوبی تجارت خر را با الزامات مرتبط با کشتار‌های مستقر و سهمیه‌های مرتبط با آن ممنوع یا محدود کرده‌اند. با این وجود، اجرای قانون ممنوعیت صادرات خر با توجه به قدرت ظرفیت نظارتی در هر کشور متفاوت است و میزان راحت بودن قاچاق کالا در مرز‌ها در هر کشور متفاوت از کشور دیگر است. در مورد آفریقای جنوبی سهمیه بندی صادرات خر صرفا باعث زیرزمینی شدن تجارت آن حیوان شده است. این وضعیت منجر به سرقت خر‌های بیش تری شده است. پوست‌های غیر قانونی خر از آفریقای جنوبی به طور معمول از خر‌هایی است که به شیوه‌ای وحشیانه ذبح شده و سپس به چین صادر می‌شوند.

فقر کماکان باعث تشدید تجارت خر می‌شود که به نوبه خود می‌تواند منجر به فقر بیش‌تر شود. صاحبان خر نیاز به استفاده از فرصت کوتاه مدت برای کسب درآمد دارند تا حیوان خود را به فروش برسانند. پس از آن ممکن است خر‌ها ذبح شده و به طور غیر قانونی معامله شوند و این موضوع منجر به کاهش فرصت درآمد در میان مدت و بلند مدت شود.

در کنفرانسی برگزار شده با حضور نمایندگان کشور‌های آفریقایی خواست مهلت قانونی ۱۵ ساله قاره آفریقا برای تجارت خر مطرح شد تا امکان بهبودی و افزایش ظرفیت نظارتی فراهم شود. صنعت اجیائو در چین به خوبی سازماندهی و تامین شده و از سوی انجمن صنعت شاندونگ اجیائو نمایندگی می‌شود. هدف کنفرانس آفریقایی، اما این است که با در نظر گرفتن سازوکار‌های پایدار باعث جلوگیری از آسیب به منافع محلی و کمک به مقابله با تجارت غیرقانونی شود. همکاری‌های عمیق‌تر در کشور‌های آفریقایی نیز به حفظ نقش باستانی خر در حمایت از تجارت و آسیب پذیرترین و گروه‌های آسیب‌پذیر قاره کمک می‌کند.