سوخت الکترونیکی چیست و چه مزایایی دارد؟

سیستم سوخت رسانی برای خودرو به مانند دستگاه گوارش و دستگاه تنفسی برای بدن انسان ضروری و بسیار حساس است که بایستی انرژی لازم برای استفاده و کار خودرو را فراهم سازد. از سال ۱۳۸۳ ساخت خودرو‌های سواری کاربراتوری تقریبا به حالت تعلیق در آمده است و شرکت‌ها تنها مجازند از سیستم‌های انژکتوری برای محصولات خود استفاده کنند. حال آنکه تعدادی از رانندگان قدیمی خودرو همچنان بر استفاده از خودرو‌های کاربراتوری اصرار می‌ورزند.

دانشمندان می‌گویند سوخت الکترونیکی یکی از راه‌هایی است که می‌تواند به موتور‌های احتراقی سنتی اجازه دهد تا پس از سال ۲۰۳۵ نیز قابل استفاده باشند. سوخت‌های الکترونیکی اخیرا به مرکز بحث در مورد مقررات سختگیرانه‌تر انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در اتحادیه اروپا تبدیل شده است.

هدف این است که تا سال ۲۰۳۵ میزان آلایندگی خودرو‌ها و ون‌های جدید به صفر برسد و به نظر می‌رسد این کار به طور موثر موتور‌های بنزینی و دیزلی را ممنوع می‌کند.

از آنجایی که مقررات جدید در مرحله تصویب بود، برخی از کشور‌ها مانند آلمان استدلال کردند که سایر فناوری‌های بدون آلایندگی باید در نظر گرفته شوند. آن‌ها از کمیسیون اروپا خواستند، پیشنهادی در مورد چگونگی ادامه کار موتور‌های احتراقی که با سوخت الکترونیکی حرکت می‌کند اعلام کند؛ این پیشنهاد باید کمک کند پس از سال ۲۰۳۵ که استفاده از خودرو‌های دیزلی ممنوع شده، فضایی برای ادامه کار این خودرو‌ها ارائه کند.

آلمان سرانجام در ماه مارس با اتحادیه اروپا به توافق رسید که خودرو‌های متکی بر سوخت کربنی را حتی پس از تاریخ ممنوعیت (سال ۲۰۳۵) باز هم بتواند بفروشد. اما این معامله سوالات زیادی را در مورد امکان سنجی، هزینه و واقعیت‌های بلندمدت وسایل نقلیه با سوخت الکترونیکی مطرح می‌کند. سوالاتی که پاسخ به آن باید از آشنایی با سوخت الکترونیکی آغاز شود.

برخی معتقدند موتور‌های احتراق داخلی با انبوه خودرو‌های برقی مقابله می‌کنند، در حالی که برخی دیگر آن را یک پدیده جانبی در زمینه انتقال انرژی می‌دانند.

گروهی که سوخت الکترونیکی را تایید می‌کند، معتقد است که این سوخت را می‌توان بدون اتکا به مواد خام فسیلی به روشی بدون دی اکسید کربن تولید و در موتور‌های احتراق داخلی سنتی استفاده کرد تا به تولید خودرو‌های فعلی به روشی سازگار با محیط زیست ادامه دهد که این امر مشوق تداوم فروش خودرو‌هایی با موتور‌های احتراق داخلی در آینده خواهد بود.

در مقابل مخالفان این نوع سوخت معتقدند که تعادل اقلیمی سوخت در آن تنها از نظر تئوری به خوبی محاسبه شده و متعادل است؛ چراکه به دلیل کمبود ظرفیت تولید این سوخت، رسیدن به قیمت‌های رقابتی در آینده قابل پیش بینی امکان پذیر نیست؛ علاوه براین سایر وسایل حمل و نقل بیشتر از خودرو‌ها به سوخت الکترونیکی وابسته خواهند بود.

در میان این بحث ها، دولت‌های اروپایی در برلین و بروکسل راه را برای استفاده از سوخت الکترونیکی هموار کرده اند. در اینجا چند سوال وجود دارد که ممکن است بیشتر رانندگان را نگران کند.

آیا سوخت گیری الکترونیکی بدون مشکل ممکن است؟

باشگاه خودروسازی ADAC آلمان توضیح داد که مزیت سوخت الکترونیکی تولید مصنوعی این است که بدون مشکل و به روشی مشابه با بنزین معمولی در اختیار خودرو‌ها قرار می‌گیرد و مزیت آن بدون سوخت زیستی است که حاوی درصدی اتانول است.

از آنجایی که این سوخت محصولی با تکنولوژی بالا است، به دلیل تولید مصنوعی، فاقد هرگونه ناخالصی است که ممکن است در سوخت‌های مبتنی بر روغن‌های معدنی ظاهر شود.

عدم وجود ناخالصی‌ها معمولاً منجر به بهبود احتراق می‌شود، اما این کارشناس آلمانی هشدار داد و گفت: "دارندگان خودرو‌های معمولی در تمام موارد باید هنگام استفاده از سوخت الکترونیکی به کارگاه‌های فنی تخصصی مراجعه کنند".

نرخ عملکرد و مقادیر انتشار مضر چقدر است؟

کارشناسان خودرو در مجله آلمانی "Auto Bild" و باشگاه خودروسازی آلمانی ADAC توضیح دادند که آن‌ها هیچ تفاوتی را هنگام رانندگی خودرو‌های سوخت الکترونیکی فعلی در پورشه پانامرا در امتداد کارخانه آزمایشی برای تولید سوخت الکترونیکی در شیلی یا در یک فولکس واگن گلف در جاده‌های آلمان شناسایی نکردند.

تست باشگاه خودرو آلمان تایید کرد که تفاوت قابل توجهی در مشخصات فنی، نرخ عملکرد و ویژگی‌های رانندگی وجود ندارد، اما مقادیر آلاینده‌های مضر کمتر از سوخت‌های معمولی است. کارشناسان کاهش ۴۰ درصدی در انتشار اکسید نیتروژن را ثبت کردند، اما این مقادیر یک نتیجه جمعی نیستند.

موسسه فرانسوی IFPEN به سفارش کارشناسان حمل و نقل و محیط زیست مطالعه‌ای انجام داد که نتایج آن نشان داد که انتشار اکسید نیتروژن در سطح سوخت معمولی E-۱۰ است و انتشار دی اکسید کربن ۳ برابر افزایش یافته است. همچنین میزان آمونیاک در گاز‌های خروجی نیز دو برابر بیشتر ظاهر شده است که خطر تشکیل ذرات را افزایش می‌دهد.

موتور‌های دیزلی؟

وقتی در مورد سوخت‌های الکترونیکی صحبت می‌کنیم، منظور ما سوخت بنزین برای موتور‌های بنزینی است، اما به گفته شرکت Neste که بزرگترین تولیدکننده گازوئیل تجدیدپذیر در جهان محسوب می‌شود، جایگزینی وجود دارد که سازگار با آب و هوا در نظر گرفته می‌شود، یعنی سوخت HVO؛ این نوع سوخت از روغن‌های گیاهی هیدروژنه تشکیل شده است و از موادی شامل پسماند‌ها و ضایعاتی مانند روغن پخت و پز قدیمی ساخته می‌شود.

سوخت الکترونیکی کافی است؟

سوخت دیزل تجدید پذیر به صورت صنعتی تولید می‌شود، اما هنوز هیچ کارخانه تولید سوخت الکترونیکی بزرگی وجود ندارد، این شرکت پورشه آلمان تایید کرد که سالانه ۱۳۰۰۰۰ لیتر از این سوخت تولید می‌کند که به سختی برای آزمایش و استفاده از خودرو‌های مسابقه‌ای این شرکت کافی است، اما این شرکت قصد دارد تا پایان دهه جاری تولید را به ۵۵۰ میلیون لیتر برساند.