شیرینی فروشی آقای تاد!

پول نیوز؛ سمیه علی اصغری- داستان ما از یک کارگاه کوچک تولید بیسکویت در حومه شهر لندن آغاز می شود، جائیکه "سباستین تاد" کار خود را به عنوان یک کارگر ساده آغاز کرد. برای ادامه ماجرا باید به سال 1892 میلادی باز گردیم، دورانی که حتی کار در یک کارگاه کوچک تولید بیسکویت می توانست برای جوانی مانند تاد یک فرصت شغلی بسیار مهم باشد. پدر سباستین یک نجار بود و علاقه داشت تا فرزندش را نیز به این حرفه وارد کند اما تاد از همان دوران کودکی عاشق آشپزی، پخت و پز و ماجراجویی در آشپزخانه بود. به رغم مخالفت پدرش؛ زمانی که 14 سال داشت با معرفی یکی از همکلاسی هایش شانس کار در کارگاه تولید بیسکویت را بدست آورد.

همین قدر که بدانیم سباستین تاد چند سال بعد مالک یکی از بزرگترین و مطرح ترین شیرینی فروشی های لندن شد شاید تمایل شما برای همراهی با ادامه داستان را افزایش دهد!

تاد در رویاهای خود بهترین چیزی را که متصور می شد؛ یک فروشگاه بزرگ شیرینی در مرکز شهر لندن بود تا بتواند اختصاصی ترین طعم ها را به مشتریانش ارائه دهد هر چند به خوبی می دانست تحقق این رویا احتیاج به یک معجزه واقعی دارد!

 یکی از مهمترین تفریحات تاد در ساعات پایانی روز؛ شیرینی پزی با فر قدیمی خانه بود طبیعتا پدر و مادرش نیز هر شب شیرینی ها و بیسکویت هایی که تاد آماده کرده بود را امتحان می کردند! تاد بدنبال یک طعم جدید برای بیسکویت هایش بود و معمولا روی کاغذ فرمول هایی را یادداشت می کرد، این عادت تاد به اندازه ای منظم  دنبال می شد بود که دیگران تاد را با این خصوصیت می شناختند.

روز دوم آگوست سال 1899 در شرایطی که تاد دیگر یک کارگر باسابقه در محل کارش محسوب می شد اتفاقاتی روی داد که سرنوشت و آینده این مرد جوان را دستخوش تغییرات مهمی کرد.

همه چیز از ظرف زنجبیل شروع شد!

آن روز وظیفه آماده کردن خمیر برعهده سباستین بود؛ در حالیکه نزدیک مخلوط کن ایستاده بود نگاهی هم به میز کوچکی داشت که یادداشت های شب قبل خود را روی آن قرار می داد و برحسب عادت در هنگام کار آنها را مرور می کرد. در همین شرایط هنگامی که تصمیم داشت دو قاشق کوچک زنجبیل به خمیر اضافه کند تمام محتویات ظرف(که حدود یک سرتاس متوسط بود) داخل میکسر ریخته شد. این فاجعه ! برای تاد برابر با از بین رفتن حقوق چند روزش بود علاوه بر این خمیر آن روز نیز عملا خراب می شد و کارگاه نمی توانست تعهدات خود را در رابطه با مشتریانش انجام دهد.

تاد که حسابی دستپاچه شده بود خودش را تا حدودی جمع و جور کرد! الان زمانی بود که نوشته های تاد باید معجزات خود را به نمایش می گذاشتند زیرا این مرد تصمیم مهمی گرفته بود. آن روز قرار بود طعم بیسکویت های کارگاه تغییر عجیبی داشته باشد!

برای تهیه یک بیسکویت زنجبیلی تمام عیار مقداری افزودنی های دیگر لازم بود تا طعم آن همه زنجبیلی که در مخلوط کن ریخته بود را مناسب تر کند. سباستین مقداری از ادویه های کارگاه را با توجه به سلیقه و تجربیاتی که از آشپزخانه مادر و محل کارش داشت ترکیب کرد اما اصل را بر آن گذاشت تا طعم زنجبیل نقش اصلی داستان را برعهده داشته باشد.

 همه چیز برای پخت یک بیسکویت آتشین آماده بود:

خمیر آماده شده به قسمت قالب زنی  و سپس به کوره منتقل شد، تاد در تمام عمرش به این اندازه نگاهش به کوره دوخته نشده بود! انتظار کشنده ای بود! آیا محصول نهایی می توانست نظر تاد را جلب کند یا به طعمی برای مهمانی خداحافظی وی از کارگاه مبدل می شد. این افکار حدودا 20 دقیقه تمام وجود تاد را در بر گرفته بود که ناگهان با صدای یکی از همکارانش به خود آمد:

-تاد، تاد! سباستین! بیسکویت ها الان می سوزند!

تاد به سرعت دستکش های مخصوص را برداشت و سینی بیسکویت ها را از فر خارج کرد. چندثانیه نگذشته بود که همه افراد کارگاه پشت سر تاد جمع شده بودند. بوی این بیسکویت با همیشه فرق داشت عطر زنجبیل با نت های  ظعیف تری از آویشن، بهارنارنج و یاس تمام کارگاه را پر کرده بود!

تاد ماجرا را برای همکارنش تعریف کرد و از آنها درخواست کرد تا بیسکویت ها را امتحان کنند:

-قسم می خورم این بهترین چیزیه که تا به امروز خورده ام!

-تاد! اینو خودت پختی واقعا!

-مممممم! چه طعمی

-این عالیه پسر!

و این جملات ادامه داشت...

زمانی که شیرینی ها آن روز کارگاه برای شیرینی فروشی ها ارسال شد هر چند مطابق با سفارش همیشگی آنها نبود اما با مقداری چانه زنی  در ویترین قرار گرفتند. فردای آن روز زمانی که تاد و همکارانش مطابق با برنامه روزانه در محل کار حاضر شدند با منظره عجیبی روبرو شدند. مالکان شیرینی فروشی برای صحبت درباره بیسکویت های جدید و سفارش زنجبیلی های تاد منتظر باز شدن کارگاه بودند!

ظاهرا طعم سوزان بیسکویت های زنجبیلی تاد لندنی ها را عاشق خود کرده بود.

بله؛ پرنده شانس روی شانه های تاد نشسته بود. طعم اختصاصی بیسکویت های تاد مهر تاییدی بر قرارداد شراکت او با مالک کارگاه بود و زمینه ای را فراهم کرد تا بیشتر به ماجراجویی در دنیای طعم ها بپردازد. دیری نگذشت که بیسکویت های تاد با طعم های متفاوت ویترین تمام شیرینی فروشی های لندن را به خود اختصاص داد. درآمد تاد  هر روز بیشتر می شد تا آنکه حدودا 2 سال بعد یک شیرینی فروشی در لندن راه اندازی کرد. پیشرفت های تاد که با یک اشتباه زنجبیلی آغاز شده بود در نهایت زمینه ساز یک موفقیت بزرگ اقتصادی برای خانواده وی شد.

این داستان خوشمزه برای سال ها میان همکاران تاد و در کارگاه های مختلف نقل می شد و شاید هم الگویی برای موفقیت افراد دیگری شده باشد. در کارگاه شیرینی پزی تاد چند خط بصورت تابلو روی دیوار نصب شد که در آن آمده بود:

هیچگاه از تمرین خسته نشوید. اگر شما یک آشپز یا قناد موفق هستید پس آشپزخانه منزل تان بهترین مکان تفریح و استراحت شما خواهد بود.

از شکست و اتفاقات غیر منتظره شوکه نشوید بلکه به مدیریت خطای خود بپردازید شاید موفقیت در گوشه ای از آن پنهان شده باشد حتی با طعم زنجبیل!