به گزارش خبرنگار پول نیوز، هر روز، شاهد اخباری از حوزه
قاچاق هستیم که این پدیده نامبارک، وقتی در حوزه چوب رخنمایی میکند، به معضل شومی تبدبل میشود که سرمایههای ملی کشور را نشانه گرفته است، سرمایههایی که تنها متعلق به نسل امروز نیست.
در سالیان اخیر بروز مشکلاتی همچون وقوع سیلاب و فرسایش خاک از یک سو و تلاشهای صورت گرفته توسط کارشناسان و حامیان محیط زیست در جهت تبیین جایگاه جنگلهای کشور از سوی دیگر، موجب توجه مسئولان به حفظ جنگلهای کشور با وضع قوانینی در این حوزه شده است.
قاچاقچیان چوب که با هدف دستیابی به سود کلان اقدام به
قطع درختان میکنند، از این نکته غافل هستند که در نهایت ضرر این کار نصیب آیندگان و فرزندان خودشان خواهد شد، زیرا زمین بدون درخت در تأمین حیات انسان حرفی برای گفتن نخواهد داشت.
تداوم روند قطع درختان در درازمدت منجر به نابودی جنگلها شده و به محیط زیست مناطق مختلف ایران، صدمات بسیاری وارد می کند.
بر اساس آمارهای رسمی اعلام شده توسط وزارت جهاد کشاورزی، در سالیان گذشته میزان برداشت قانونی چوب از جنگلهای شمال کشور کاهش قابل توجهی داشته و در همین راستا مطابق با «بند ف ماده ۳۸ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران»، هرگونه بهرهبرداری چوبی از درختان جنگلهای کشور از ابتدای سال چهارم اجرای قانون برنامه، ممنوع خواهد بود.
در واقع بریده شدن هر درختی ریههای تنفسی
محیط زیست را از کار انداخته و زندگی موجودات روی زمین را با خطر جدی مواجه میکند.
در قانون جنگلها و مراتع کشور مصوب هشتم شهریور سال ۱۳۳۸، قانونگذار سوءاستفاده و بهرهبرداری غیرمجاز از جنگلها و مراتع را مشمول مقررات مربوط به قاچاق قرار داده است.
همچنین قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع کشور مصوب ۲۵ مرداد ماه ۱۳۴۶، حمل چوب، هیزم و ذغال حاصله از درختان جنگلی در همه نقاط کشور به استثنای داخل شهرها بدون تحصیل پروانه حمل از سازمان جنگلبانی ممنوع است و چنانچه مرتکب، فاقد پروانه بهرهبرداری باشد، طبق قانون مجازات مرتکبین قاچاق، تحت تعقیب و مجازات قرار خواهد گرفت.
شمسالله شریعتنژاد، عضو کمیسیون «کشاورزی، آب و منابع طبیعی» مجلس در این باره با اشاره به اینکه منابع طبیعی کشور متولی مشخصی ندارد، می گوید: در حال حاضر قاچاق چوب در جنگلهای کشور بیداد میکند. هر فردی بیاید و چند روزی در کمین جنگلها باشد متوجه میشود قاچاق چوب در جنگلهای کشور وجود دارد. در حال حاضر خرید یک قاطر در حاشیه برخی از جنگلها برای حمل قاچاق
چوب، ۱۵ میلیون تومان بوده و در این حد ارزش پیدا کرده است، این درحالی است، روستایی که زمانی یک قاطر در آن وجود نداشت امروز از قاطر پر شده است که متاسفانه از آنها برای قاچاق چوب استفاده میکنند.
قاچاق درختان جنگلی، چیزی جز تخریب محیط زیست و تهدید زندگی انسان ها نیست و قانون نباید اجازه دهد عده ای سودجو و فرصت طلب با به خطر انداختن جان دیگر انسانها و گونه های جانوری، کسب درآمد کنند. در واقع مقابله با این امر نیازمند اقدامات جدیتر و برنامهریزی بیشتری است.