استراتژی در قرارداد اختیار معامله به چه معناست؟

به گزارش واحد آموزش پول نیوز، از انواع مختلف استراتژی‌ها در معاملات اختیار معامله، می‌توان به استراتژی‌های ترکیبی متقارن اشاره کرد که شامل ترکیب‌های مختلف هر دو قرارداد اختیار خرید و قرارداد اختیار فروش صادره بر یک سهام خاص است.

از متداول‌ترین استراتژی‌های ترکیبی متقارن، «استرادل» است. این استراتژی، بر دو نوع است: «استرادل خرید» و «استرادل فروش». استرادل خرید، خرید قرارداد اختیار خرید و قرارداد اختیار فروش یک دارایی را با قیمت توافقی و تاریخ انقضای یکسان را در برمی‌گیرد. به‌طورکلی استراتژی استرادل، طبیعی‌ترین و مناسب‌ترین استراتژی به هنگام پیش‌بینی نوسان شدید در قیمت‌ها است.

اگر قیمت دارایی در تاریخ انقضاء به قیمت توافقی قرارداد‌ها نزدیک باشد، استراتژی متقارن به زیان منجر می‌شود. اگر قیمت دارایی، نوسان شدیدی در اطراف قیمت توافقی (کاهش یا افزایش) داشته باشد، سرمایه‌گذار سود قابل‌توجهی به دست می‌آورد.

استراتژی استرادل زمانی مناسب است که سرمایه‌گذار انتظار دارد قیمت دارایی نوسان زیادی داشته باشد، اما جهت نوسان (کاهش یا افزایش) را نمی‌داند. سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که پیش‌بینی می‌کند قیمت یک دارایی که در حال حاضر ۶۹ ریال است، در سه ماه بعد با نوسان زیادی مواجه خواهد شد. سرمایه‌گذار با خرید یک قرارداد اختیار خرید و یک قرارداد اختیار فروش با قیمت توافقی ۷۰ ریال و با تاریخ انقضای سه ماه بعد، از استراتژی استرادل استفاده می‌کند.

استراتژی استرادل، طبیعی‌ترین و مناسب‌ترین استراتژی به هنگام پیش‌بینی نوسان شدید در قیمت‌ها است.

فرض کنید هزینه قرارداد اختیار خرید چهار ریال و هزینه قرارداد اختیار فروش سه ریال باشد؛ بنابراین سرمایه‌گذاری اولیه مورد نیاز هفت ریال است. اگر در تاریخ انقضا، قیمت دارایی در ۶۹ ریال ثابت مانده است، هزینه این استراتژی ۶ ریال است، چون قرارداد اختیار خرید بی‌ارزش است، ولی قرارداد اختیار فروش یک ریال ارزش دارد و این‌یک ریال از هزینه اولیه کم می‌شود.

اگر قیمت دارایی به ۷۰ ریال افزایش یابد، زیان استراتژی هفت ریال است، این حداکثر زیانی است که متوجه سرمایه‌گذار است. اگر قیمت به ۹۰ ریال افزایش یابد، سود سرمایه‌گذار ۱۳ ریال و اگر قیمت به ۵۵ ریال کاهش یابد، سود او هشت ریال است.

استراتژی استرادل فروش، از طریق فروش اختیار خرید و اختیار فروش با قیمت توافقی و تاریخ پایان مهلت یکسان صورت می‌گیرد. البته این استراتژی دارای ریسک بالایی است. چنانچه قیمت سهام در تاریخ انقضاء، نزدیک قیمت توافقی باشد، منجر به سودآوری قابل‌توجهی می‌شود. اما چنانچه این دو قیمت باهم تفاوت زیادی داشته باشند، مقدار زیان نامحدود خواهد بود.