رکود اقتصادی کشورهای فقیر در دوران کرونا

به گزارش  پول نیوز به نقل از آناتولی، متخصصان سازمان ملل هشدار داده‌اند در حالی که دنیا هنوز هم درگیر همه‌گیری ویروس کروناست، میلیون‌ها نفر در فقیرترین کشورها در مقابل این رکود اقتصادی و ناامنی غذایی آسیب‌پذیرتر شده‌اند.

برنامه جهانی غذا اعلام کرد دورنمای اقتصادی و خطر ناامنی غذایی روز به روز بدتر می شود چون تاثیرات همه‌گیری ویروس کرونا تهدید بیشتری برای مناطقی در آفریقاست که از قبل هم درگیر فقر شدید بوده اند.

طبق آخرین پیش‌بینی برنامه جهانی غذا، 25 میلیون نفر در 2020 گرسنه می شوند یعنی تقریباً دو برابر تعداد گرسنگان در 2019.

به گفته متخصصان، تاثیر رکود اقتصادی بر اقتصادهای کم‌درآمد روز به روز مشهودتر می شود و از طرق مختلفی عمل می کند. کشورهایی که به شدت وابسته به گردشگری، کمکهای نقدی، واردات غذا یا صادرات مواد خام بوده اند، با شرایط وحشتناکی روبرو می شوند. اکثر کشورهای آسیب‌پذیر دنیا تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار گرفته اند و نمی توانند از خود حفاظت کنند.

اولین عامل آسیب‌رسان به اقتصادهای آسیب‌پذیر قیمت مواد خام است که با سقوط قیمت نفت پایین آمده و درآمد حیاتی صادرات برای بخش بزرگی از دنیای در حال توسعه را از بین برده است.

عامل دوم گردشگری است که مربوط به درآمدهای ارز خارجی در بسیاری از کشورهای آسیب پذیر می‌شود. سازمان جهانی گردشگری انتظار دارد 30 درصد از میزان سفر در 2020 کاسته شود. به این ترتیب کشورهای در حال توسعه ای که اساس اقتصاد آنها گردشگری خارجی است آسیب می بینند.

عامل سوم تاثیرگذار وجوه نقدی دریافتی است که 30 درصد تولید ناخالص داخلی در اقتصاد های کم درآمد را تشکیل می دهد و انتظار می رود مانند بحران اقتصادی 2008 کاهش چشمگیری داشته باشد. اقتصاددانها انتظار دارند جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی 40 درصد در 2020 کاهش یابد.

عامل تأثیرگذار بعدی در کشورهای فقیر وابستگی آنها به واردات غذاست که آنها را در خطر سقوط اقتصادی و افزایش ناامنی غذایی قرار می‌دهد.

همه گیری ویروس کرونا و تعطیلی های اعمال شده برای کنترل گسترش آن فشار سنگینی بر نرخ اشتغال جهان وارد کرده است. سازمان بین‌المللی کار تخمین می زند میزان کاهش ساعت های کاری در سه ماهه دوم سال جاری میلادی برابر با 195 کارگر تمام وقت است.

بیشترین مناطق آسیب پذیر جهان کشورهای آفریقایی هستند که از قبل درگیر مشکلات اقتصادی و ناامنی غذا بوده اند.

برنامه جهانی غذا با دولت های محلی برای ایجاد شبکه‌های ایمن جهت حفاظت از مردم در برابر از دست دادن شغل و مواجهه با فقر همکاری می کند.