به گزارش پول نیوز، ثبت سفارش کالا برای واردات به کشور طبق قانون تجارت ایران، بایستی از طریق مراجعی که قانون تعیین می کند انجام شود. ثبت سفارش از طریق سازمان صنعت، معدن و تجارت صورت گرفته و سندی است که مجوز ورود کالا به ایران می دهد و برای ترخیص کالا از گمرگ، مجوزهای مربوطه باید اخذ شود. بعضی از کالاها طبق قانون پیش از واردات، نیازمند اخذ مجوز از نهادهای مربوط مثل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (مثلا جهت دریافت کد از سازمان غذا و دارو) است.
هر فردی که دارای
کارت بازرگانی است چه حقیقی یا حقوقی و صلاحیت واردات یا صادرات کالا دارد، می بایست به سامانه مراجعه و پس از دریافت کد کاربری و رمز عبور، نسبت به ثبت درخواست و ارائه اطلاعات هویتی و مبدا و مقصد جنس، اقدام کند. کارکنان وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز درخواست ها را بررسی و پس از رفع نقص، تایید می کنند تا پرونده ثبت سفارش متقاضی، به بانک عامل و گمرکات و اداره دارایی و نهادهایی که قانون تعیین کرده است ارجاع شود.
سید روح الله لطیفی، سخنگوی گمرک ایران، درباره سامانه شفافیت توزیع کالا عنوان کرد: تعدادی سامانه در این حوزه فعال هستند که به صورت قانونی در حوزه تجارت و تجارت خارجی برخی وظایف را به عهده دارند.
لطیفی ادامه داد: طبق دستورالعملی که از سوی رئیس جمهور مبنی بر کنترل کالا از
ثبت سفارش تا مصرف در یک سامانه ابلاغ شده است، مباحث کارشناسی با چند دستگاه به وزارت فناوری اطلاعات ای سی تی و وزارت صمت و گمرک جمهوری اسلامی ایران شروع شده تا بتوانیم روش های قانونی را دنبال کنیم و تخطی از قانون رخ ندهد.
سخنگوی گمرک افزود: این موضوع در یک درگاه برای کسانی که درگیر تجارت هستند و حتی مردم باید قابل پیگیری باشد در همین جهت جلسات با محوریت وزارت آی سی تی شروع شده و محدودیتهای فنی قانونی و موارد در حال بررسی هستند. همچنین حدود سه حوزه از آن مورد بررسی ویژه قرار دارد تا راهی پیدا شود و این موضوع از طریق یوزرها و مردم دنبال شود و یک درگاه واحد در حوزه تجارت باشد.
لطیفی خاطر نشان کرد: خدمات انتقال و دریافت دیتا صرفاً از یک
سامانه باشد یا خیر یکی از موضوعاتی است که بعضی از دستگاه های مرتبط استنادات قانونی دارند که باید پوستر و شکل که قرار ورود پیدا کند از یک درگاه باشد.
وی ادامه داد: اما سرورها و سامانهها هر دستگاه چون بصورت قانونی شکل گرفته است باید همه ی دیتاها به آن فروارد شود و ارتباط بین سرورها و اطلاعات قابل رصد برای ناظرین، یوزرها و دستگاههای نظارتی باشد.