طمع گناهی مهلک در بازار سهام

به گزارش پول نیوز، در حالی که همه افراد در بورس اوراق بهادار به دنبال دستیابی به سود و ثروت هستند، افراد موفق بیشترین تعهد را نسبت به یک طرح خاص دارند و کمترین خطا را در افتادن به دام رویا‌های غیر واقعی که در یک کلمه «طمع نامیده شده است.

 

سرمایه گذار آمریکایی و مدیر صندوق‌های تامینی، بروس کوونر، می‌گوید که او سعی کرده ۳۰ بازرگان را در مورد قوانین سرمایه گذاری آموزش دهد، اما کسانی که کارآیی خوبی را نشان دادند فقط ۵ نفر بودند!

وی درباره خصوصیاتی که این تعداد محدود را متمایز می‌کند و کارایی آن‌ها را در مقابل اکثریت شکست خورده ثابت می‌کند، می‌گوید: «یکی از تفاوت‌های اصلی این است که افراد موفق در تعیین صحیح اندازه موقعیت‌های مالی خود منظم بودند، زیرا تاجر حریص همیشه شکست می‌خورد».

تمام حرص و طمع سرمایه گذاران از یک ایده بی نقص و شاید موجه شروع می‌شود: شما فکر می‌کنید که سهامی را که می‌خواهید پول خود را بابت آن بپردازید یا در حال حاضر متعلق به شما سود کسب می‌کند، بنابراین احساس می‌کنید که این فرصت مناسبی برای کسب سود آسان است.

در آن زمان، شما به دنبال استفاده حداکثر از این دارایی هستید، شاید سریع ثروتمند شوید، که همیشه برجسته‌ترین آرزو در طول تاریخ معاصر بوده است، اما سرمایه گذار که تحت حرص و طمع است تنها فرصت‌هایی را برای دستیابی به سود بیشتر می‌بیند و واقعیت‌های فعلی را نمی‌پذیرد و سناریو‌های بهتر را در تخیل خود ترسیم می‌کند.

طمع ممکن است در تصمیم یک سرمایه گذار برای حفظ موقعیت مالی از دست رفته ظاهر شود، یعنی در چارچوب تمایل سنتی برای جلوگیری از ضرر و زیان هر چه بیشتر مایل است که امیدوار باشد بعداً ضررش جبران می‌شود.

همچنین، گاهی ممکن است طمع در حفظ موقعیتی که قبلاً به دست آورده است، نمایان شود. حتی برخی از سرمایه گذاران ممکن است نقدینگی خود را با دریافت تسهیلات و با پیش بینی سود بیشتر افزایش دهند.

بدترین احتمال ممکن، حرص و طمعی است که ممکن است عده‌ای را به سود بالقوه از طریق وام‌های اهرمی و خرید‌های پر حاشیه سوق می‌دهد و ممکن است فقط با از دست دادن بخشی از سرمایه خاتمه نیابد، بلکه منجر به تمام شدن وجوه سرمایه گذار منتهی شود.

حرص و طمع بر وضعیت ذهنی سرمایه گذار تأثیر می‌گذارد و وی را وادار می‌کند بدون توجه به خطرات ناشی از این تصمیم، فقط به افزایش سود و ثروت بپردازد، که ممکن است نتایج کاملاً متضادی داشته باشد.

مشکل حرص و آز، این است که منجر به تعصب عاطفی در میان سرمایه گذاران می‌شود، زیرا تمایل به کسب سود باعث می‌شود برخی از افراد به دنبال اطلاعاتی باشند که اعتبار موقعیت سرمایه گذاری خود را توجیه و تأیید می‌کنند و سایر شاخص‌ها را نادیده می‌گیرند.

سرمایه گذار که فقط روی سود مورد انتظار متمرکز است، تمایل دارد که هرگونه خبر یا اطلاعاتی را که با دیدگاه و جهت گیری او مغایرت داشته باشد، نادیده بگیرد، زیرا می‌ترسد که این باعث شود دیدگاه وی تغییر کند در حالی که ممکن است موفقیت و ثروت مطلوب را برای او به همراه بیاورد.

برنت فیکس، مدیر ارشد سرمایه گذاری در جین اسپرینگ، مفهوم اصلی سرمایه گذاری را این می‌داند که ثروتمندان بر این حرفه تسلط دارند و «آن‌ها می‌دانند چه موقع جلو طمع را بگیرند.»

مشکل این است که بیشتر سرمایه گذاران سنتی تمایل به خرید سهام‌هایی دارند که سود و معامله بالاتری از دیگران دارند، برخلاف ثروتمندان که روند آرام و کم خطر را ترجیح می‌دهند.

بنابراین، سرمایه گذاران معمولاً زمانی دچار لغزش می‌شوند، از دانستن صحیح فاصله می‌گیریم و بر رویای ادامه روند صعودی و دستیابی سریع به دستاورد‌های بزرگ دلخوش می‌کنیم.

وقتی یک جنبه از احتمالات را به نفع جنبه دیگر نادیده بگیرید، خود را در موقعیت شکار آسان بازار و نوسانات قرار می‌دهید، زیرا نادیده گرفتن خطر بالقوه برای جلوگیری از وقوع آن کافی نیست!

تعداد کمی از سرمایه گذاران وقتی به طور کلی تصمیم سرمایه گذاری را دنبال می‌کنند، در مورد خطرات احتمالی فکر می‌کنند، زیرا آن‌ها روی قیمت و نه ارزش تمرکز می‌کنند.

سرمایه گذاری مانند یک بازی با جمع صفر است. وقتی کسی بازنده شود، یک سرمایه گذار دیگر برنده می‌شود و همه نمی‌توانند همزمان به سود برسند، اما این برندگان همیشه متعهدترین و منظم‌ترین افراد هستند.

سرمایه گذاران حریصی که هرگز ریسک‌های احتمالی را در نظر نمی‌گیرند و فقط به دنبال سود سریع هستند، آسانترین منبع پول برای متعهدترین موسسات و سرمایه گذاران هستند.

یک سرمایه گذار تحت سلطه طمع تمایل دارد قبل از اینکه مجبور شود بعد از مدتی با قیمت پایین تری بفروشد، در دام خرید با قیمت بالا بیفتد.

به ندرت می‌توان افرادی را پیدا کرد که از سرمایه گذاران بخواهند سهام خود را برای کسب سود بفروشند و حتی اگر این اتفاق بیفتد، اکثر مردم این توصیه را نادیده می‌گیرند، زیرا آن‌ها فرصت‌هایی را برای سود بیشتر در نظر می‌گیرند، اما تمرکز فقط بر سود‌های بالقوه و نادیده گرفتن خطر ضرر باعث می‌شود که بسیاری از سرمایه گذاران در نهایت پول خود را از دست بدهند.

فرد هیکی، سرمایه گذار فناوری، می‌گوید: یکی از بزرگترین کلید‌های تسلط بر هنر سرمایه گذاری، این است که شما نمی‌توانید ضرر‌های شدیدی وارد کنید.

یکی از راه‌های تمرکز بر ریسک اهمیت بررسی جنبه‌های قیمت و ارزش را برجسته می‌کند. اگرچه قیمت نشان دهنده قسمت قابل مشاهده کوه یخ است، اما طرف پنهان شده توسط ارزش، همان چیزی است که باید روی آن تمرکز شود.

اما چگونه می‌توان این جنبه پنهان را مشاهده کرد؟ در واقع، این موضوع نیاز به تفکر، مطالعه و محاسبه زیادی دارد.

به طور معمول، سرمایه گذاران از نسبت قیمت به درآمد برای تعیین ارزش واقعی سهام و اینکه آیا این معامله با قیمتی بالاتر یا پایین‌تر از سود فعلی یا انتظارات طی ماه‌های آینده معامله می‌کند، استفاده می‌کنند.
توجه به ارزش، نه قیمت، ممکن است سرمایه گذار را از افتادن در چنگال ترس در صورت کاهش ناگهانی و موقتی یا قرار گرفتن در معرض وسوسه افزایش سریع که ممکن است توجیهی در اصول نداشته باشد، نجات دهد.

وارن بافت می‌گوید او سعی می‌کند وقتی طمع بر دیگران مسلط شود ترس داشته باشد و وقتی ترس بر همه غلبه دارد احساس حرص می‌کند.

جادوی نظم و انضباط سرمایه گذاری این است که هدف آن ایجاد تعادل بین بازده مورد انتظار و ضرر‌های احتمالی است و این بهترین روش برای کنترل هر دو طرف ترس و طمع است.

دقیقاً مخالف حرص و آز، نظم و انضباط است. سرمایه گذار که برنامه مشخصی داشته باشد و از استراتژی خاصی پیروی کند، بندرت در دام طمع قرار می‌گیرد و برای پیروزی‌های سریع تلاش می‌کند.

همچنین برای سرمایه گذار لازم است قبل از خرید سهام، نکاتی را برای ضرر‌های متوقف کننده و اهداف سود تعیین کند، تا به خوبی آماده هر دو احتمال شود و بداند که چگونه با آن‌ها به روشی قبلی برخورد کند.
منطقی است که نگذارید ترس یا حرص و طمع بر شما مسلط شود و در عوض بر روی تصویر بزرگتری تمرکز کنید که البته ممکن است با حواس پرتی‌های کوتاه مدت تداخل داشته باشد، اما در بلند مدت براساس تجزیه و تحلیل اصول شما منطقی خواهد بود.

مهمترین چیز شکستن زره سریع ثروتمند شدن و جایگزینی آن با یک برنامه بلند مدت ایجاد ثروت است.