درمان میگرن با دستگاه تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای

 

به گزارش پول نیوز مریم وفایی مدیر عامل یک شرکت دانش بنیان، اظهار کرد: تا به امروز دستگاه‌های تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای موجود، جریان‌های الکتریکی را به صورت سطحی به مغز می‌فرستند، اما شرکت ما به عنوان اولین شرکت داخلی موفق شده است تا این جریان الکتریکی را به عمق مغز بفرستد.

او افزود: با توجه به این که به طور طبیعی مغز با جریان‌های الکتریکی کار می‌کند با کنترل کارکر‌دهای مغز به وسیله تزریق جریان الکتریکی می‌توان برای درمان بسیاری از بیماری‌های شناختی و مغزی از جمله کاهش درد، کاهش مصرف مواد مخدر، بی خوابی، پر خوابی، وسواس، افسردگی و میگرن بهره برد؛ در واقع اگر بتوانیم مغز را از بیرون به وسیله یک جریان الکتریکی خفیف، استاندارد و کنترل شده تحریک کنیم می‌توان روی کارکرد مغز تاثیر گذاشت.

وفایی بیان کرد: تمام فعالیت‌های مغز به صورت الکتریکی هستند بنابراین اگر بتوانیم این جریانات را به صورت مجازی تولید کرده و به مغز بفرستیم، انتظار می‌رود که برخی کارکرد‌های مغز را کنترل کرد.

مدیر عامل این شرکت دانش بنیان بیان کرد: دستگاه‌های متداول به صورت دو پد رسانا روی سر قرار می‌گیرد و از طریق پوست سر این جریانات خفیف به مغز وارد می‌شود که معمولا در این نمونه از دستگاه‌ها فرد محقق روی محل ورود و خروج جریان الکتریکی کنترلی نداشته، اما دستگاه‌های ما می‌تواند این جریانات را کنترل کند.

این فعال فناور گفت: کارکرد دستگاه تحریک عمقی مغز کنترل و دسترسی به عمق مغز خواهد بود در واقع به وسیله این روش تا ۷۰ درصد می‌تواند در عمق ۲ تا ۳ سانتی زیر جمجمه کنترل داشت بنابراین این کار یک روش جدید است که روی دستگاه‌های قبلی وجود نداشته است.

او در خصوص تفاوت این روش در مقایسه با روش‌های دیگر افزود: دستگاه‌های متداول جریان‌های مصنوعی تولید می‌کنند، اما جریان‌های تولید شده در این دستگاه بسیار به جریان‌های مغز نزدیک‌تر بوده است. تولید جریان‌های عمقی و بیولوژیک از عمده‌ترین تفاوت‌های دستگاه‌های تولید شده در شرکت ما و دیگر شرکت‌ها خواهدبود.

وفایی اظهار کرد: سالانه حدود یک میلیون دلار برای خرید این دستگاه‌ها صرف می‌شود که واردات آن در ۲-۳ سال گذشته به دلیل هزینه زیاد نه تنها سخت شده بلکه به صفر رسیده است که همین امر سبب شد تا نمونه محصولات داخلی جایگزین نمونه‌های خارجی شوند.

او یاد آوری کرد: این دستگاه صرفا جنبه درمانی دارد و بسیاری از بیماری‌های شناختی و مغزی را نمی‌توان صرفا به وسیله یک دستگاه درمان کرد؛ این دستگاه‌ها در کنار سایر روش‌های درمانی باید مورد استفاده قرار گیرد.