رحمت اله پور موسی، اظهار کرد:اگر بتوانیم به طور عملیاتی
تورم را کنترل کنیم خیلی بهتر است تا اینکه دستمزدها را سالیانه افزایش بدهیم، ولی این افزایش تاثیری در زندگی آحاد جامعه مخصوصا کارگران نداشته باشد.
وی با تاکید بر افزایش حقوقها به میزان واقعی تورم خاطر نشان کرد: بارها گفته ایم که کارگران دنبال افزایش حقوق نیستند و اگر قیمتها تثبیت و تورم مهار شود قدرت معیشت آنها بهبود و هزینههای زندگی آنها کاهش مییابد، ولی در شرایطی که این خواسته عملی نمیشود لازم است دستمزدها به میزان واقعی تورم افزایش داده شود در غیر این صورت سفره کارگران و بازنشستگان کوچکتر میشود.
این فعال حوزه کار تصریح کرد: سبد معیشت کارگران شامل هزینههای مسکن، بهداشت و درمان، خورد و خوراک، مواد غذایی، ایاب و ذهاب و ... میشود. اگر تورم هر کدام از این اقلام را محاسبه کنیم میبینیم که سبد معیشت کارگران به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد و حقوق دستمزد دریافتی آنها کفاف این هزینهها را نمیدهد لذا تاکید ما این است که دولت به شکل عملیاتی تورم را در بخشهای مختلف اقتصاد و جامعه کنترل کند.
پورموسی با بیان اینکه افزایش حقوق و دستمزد باعث تورم نمیشود، اظهار کرد: دستمزد شاید درصد کمی از هزینههای کارفرمایان در بخشهای تولیدی را شامل شود و اگر هزینه تمام شده پرسنل و حقوق آنها را درنظر بگیریم در خوشبینانهترین حالت بیشتر از ۵ تا ۶ درصد نیست بنابر این مولفههای دیگری در قیمت تمام شده تاثیرگذار است.
وی در پایان با انتقاد از نبود نرخ واحد در بسیاری از اقلام و کالاهای مصرفی، گفت: چرا باید قیمت کالایی مثل برنج یا شیر در سوپرمارکتها و فروشگاهها متفاوت باشد و امروز یک قیمت و فردا به قیمت دیگری عرضه شود؟ جامعه کارگری خواهان تثبیت قیمتها و مهار تورم است. اگر این اتفاق بیفتد به ازدیاد تولید با کیفیت در جامعه کمک کرده و جلوی اشباع بازار از کالای نامرغوب گرفته میشود.