کامران ندری عنوان کرد: دولت منابع ارزی حاصل از فروش نفت را با قیمتی پایین‌تر از قیمت بازار به واردکنندگان می‌فروشند تا کالا‌های اساسی وارد شده را با یک حاشیه سودی در اختیار واحد‌های تولیدی یا مردم قرار دهند که قیمت این کالا‌ها در اقتصاد افزایش پیدا نکند. در برخی از کالاها، چون دارو به این هدف دست یافته‌اند و ارز ۴۲۰۰ تومانی مقداری مانع از افزایش قیمت این کالا‌ها شد، اما برای دیگر کالا‌های اساسی هدف دولت محقق نشد و بالعکس آن کالا‌ها با افزایش قیمت مواجه شدند.

وی افزود: اکنون دولت به دلیل انحراف ارز ۴۲۰۰ تومانی از هدف رسیدن کالا‌های اساسی به دست مردم با قیمت کمتر، به فکر حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی افتاده است که بدین منظور برای حمایت از مصرف‌کنندگان پس از حذف این ارز در اقتصاد ایران، باید یارانه‌های نقدی پرداخت کند و درآمد حاصل از حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی را به صورت یارانه نقدی در اختیار همه مردم به صورت مساوی قرار دهد.

 

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در این مقطع اثرات روانی حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، حذف آن را دشوار می‌کند زیرا، مردم به خاطر افزایش مداوم قیمت‌ها نسبت به دولت بی‌اعتماد شده‌اند که اجرای این برنامه ممکن است با شسکت مواجه شود و اثرات غیرقابل کنترلی را در جامعه ایجاد کند. در شرایط فعلی که دولت موفقیتی در مهار قیمت‌ها کسب نکرده است، موج روانی منفی بر اقتصاد خواهد داشت.

ندری با تاکید براینکه اکنون زمان مناسبی برای حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی نیست، بیان کرد: دولت اولین کاری که باید کند این است که تورم را کنترل و اعتماد از دست رفته مردم را احیا کند و سپس سراغ حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی برود.

وی گفت: به دلیل بی‌اعتمادی مردم به توان دولت برای مهار تورم، حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی می‌تواند بر قیمت کالا‌های اساسی و تا حدودی بر بازار ارز نیز تاثیر منفی خواهد شد.