دلیل افزایش نرخ ارز چیست؟

نوسانات نرخ ارز از موضوعاتی است که در این سال‌ها به کرات با آن مواجه بوده‌ایم. در سال‌های اخیر خروج آمریکا از برجام به کاهش درآمد‌های ارزی ایران و در نتیجه افزایش نرخ ارز‌های خارجی به ویژه دلار منجر شد.

با پایان یافتن دوران ترامپ در سال گذشته امیدواری‌هایی برای به نتیجه رسیدن مذاکرات به وجود آمد و در پی آن قیمت ارز برای چند ماه در یک شرایط نزولی قرار گرفت. اما خبر‌های اخیر منتشر شده مبنی بر شرط جدید ایران برای تضمین خارج نشدن آمریکا از توافق هسته‌ای و پافشاری بر تحقق این شرط مانعی بر سر راه پیشروی مذاکرات شد؛ زیرا این شرط با قانون اساسی آمریکا در تضاد است و عاملی برای بلاتکلیف ماندن مذاکرات و اوج گیری دوباره قیمت دلار گردید. حتی پیش‌بینی می‌شود با تداوم این شرایط، تا پایان شهریورماه، قیمت دلار به ۳۰ هزار تومان برسد که این موضوع آثار تورمی شدید، افت بیشتر قدرت خرید مردم و توقف چرخه اقتصادی را به دنبال خواهد داشت.

با این اوصاف است که بر تسریع روند مذاکرات تأکید بسیار می‌شود؛ زیرا آثار منفی طولانی شدن مذاکرات، بیش از هر کشوری بر ایران وارد است که ماحصل این موضوع نه فقط نرخ ارز بلکه بازار‌های دیگر، چون طلا، بورس و مسکن را هم تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. با افزایش نرخ ارز ممکن است قیمت‌ها در بازار‌هایی مانند بورس و مسکن رشد کنند، اما نتیجه آن فقیرتر شدن روزانه قشر ضعیف جامعه و ثروتمند شدن قشر مرفه جامعه است؛ البته قشر ثروتمند جامعه هم در مجموع ضرر می‌کند، زیرا تورم حاصل از افزایش نرخ ارز بسیار بیشتر از سود حال از افزایش قیمت دارایی این افراد است، اما قشر ضعیف جامعه بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرد.

با وجود تأثیر مستقیم مذاکرات وین بر شرایط بازار دلار، فاکتورهایی، چون تحولات کشور افغانستان، نیز عاملی دیگر بر جریان افزایش نرخ ارز به شمار می‌آید. به این دلیل که بخشی از درآمد ارزی ایران از طریق صادرات به این کشور تأمین می‌شد و با شروع تحولات در افغانستان تا مشخص شدن شرایط آن، صادرات ایران قطع شد که به التهاب بازار ارز منجر گردید. اگرچه پیش‌بینی می‌شود به‌تدریج، حجم مبادله مرزی یا دست‌کم ترانزیت کالا از طریق مرز ایران و افغانستان به نسبت قبل از ورود طالبان بیشتر خواهد شد؛ زیرا طالبان مرز خود را به روی کالا‌های هندی بسته است. به این دلیل تعداد عمده‌ای از تجار و بازرگانان کشور‌های عربی و جنوب خلیج فارس، مجبور می‌شوند تا از طریق چابهار کالا‌های خود را وارد ایران کنند. از این رو توسعه ترانزیت کالا از طریق مرز‌های ایران به افغانستان باعث افزایش حجم تبادل می‌شود.

با وجود آنکه بخش زیادی از معاملات در مرز افغانستان به صورت نقدی انجام می‌گیرد واضح است که حجم دلار بیشتری هم از طریق هرات وارد ایران می‌شود، ولی در شرایط کنونی تا از سرگیری ارتباطات دوباره این دو کشور همسایه، درآمدزایی ایران از طریق صادرات به افغانستان کاهش و حتی متوقف شده است.