چگونه با رفتار‌های انتحاری، برند شرکت بیمه را مخدوش کنیم؟

روابط عمومی‌هایی که به جای تثبیت برند سازمان، با رفتار‌های انتحاری نام و نشان نهاد متبوع خود را در ذهن مخاطب و رقبا متزلزل می‌کنند، تا چه اندازه در عدم انسجام سازمان خود نقش دارند؟

روابط عمومی‌های شرکت‌های بیمه بیش از سایر نهاد‌های دیگر باید مراقب رفتار خود در میان رقبا باشند تا سازمان را به بازیچه‌ای در میان رقبا و سایر ذینفعان تبدیل نکنند، چرا؟

به دلیل اینکه شرکت بیمه ریسک می‌پذیرد پس ذاتا خود در معرض ریسک بیشتری قرار دارد و باید تلاش کند تا ریسک‌های درون سازمانی خود را که سبب به مخاطره انداختن شهرت تجاری اش می‌شود، کاهش دهد.

از سوی دیگر شرکت‌های بیمه بیش از سایر نهاد‌ها باید پیش قراوول اخلاق حرفه‌ای در میان رقبا باشند چرا که اصل حد اعلای حسن نیت، شاخصی مهم در اصول بیمه‌ای است که نه تنها در بیمه گذار که در بیمه گر نیز باید مشهود باشد.

برند سازمانی که مدیرانش بخواهند با بزرگ نمائی عملکرد خود، رقبا را به کنار نهند بیش از سایرین می‌تواند دستخوش دگرگونی شود.

و البته که روابط عمومی‌های شرکت‌های بیمه بار این فرایند حرفه‌ای یعنی اخلاق مداری را بر دوش می‌کشند.

چه بسیار شرکت‌هایی که دارای پرتفوی‌های بزرگ و قرارداد‌های عظیم با نهاد‌های سرشناس هستند، اما به دلیل درک جایگاه سازمان خود و رعایت اصول حرفه ای، اطلاع رسانی‌های منطقی و اثر گذار را در دستور کار قرار می‌دهند.

تبدیل شدن به شرکت بزرگ بازار بیمه با هیاهو و جنجال‌های خبری امکان پذیر نیست بلکه رفتار حرفه‌ای، احترام به رقبا و صبوری در توسعه برند این مهم را امکان پذیر می‌کند.