طی روزهای اخیر برخی نمایندگان مجلس و چهرههای جریان اصولگرایی بدون اشاره به جزئیات از این میگویند که اخبار خوشی از وین به گوش نمیرسد و حتی خواهان آن هستند که میز
مذاکرات از سوی ایران رها شود، جالب آنکه برخی حتی میگویندد این توافق همان توافقی است که دولت قبل به آن دست یافته بود و مذاکره کنندگان جدید هم بر آن صحه گذاشتند.
اگر واقعا این ادعای دوم درست باشد اولا نشان میدهد مملکت چطور ماهها به خاطر منافع حزبی و جناحی معطل ماند ثانیا به برخی از آقایان هم نشان میدهد عرصه عمل با آنچه در شعار میگویند تفاوت اش زمین تا آسمان است، هیچ کس نه ظریف و نه هیچ کس دیگر از دریافت حداکثر امتیاز در مذاکرات به نفع کشور خودش بدش نمیآید، اما اینکه در عمل چنین چیزی چقدر ممکن باشد بحث دیگری است، حتی اگر همین آقایان همیشه معترض هم در تیم مذاکره کننده باشند تضمینی نیست بتوانند چیزی بیش از این به دست بیاورند.
هنوز در مورد جزئیات توافق احتمالی خبر موثقی وجود ندارد، اما برخی ادعاها که نمایندگان یا بعضی از چهرههای اصولگرا دارند واقعا عجیب است، بعضی حتی از لغو تمامی تحریمها اعم از اولیه و ثانویه سخن به میان میآورند بدون توجه به اینکه درک کنند موضوع تحریمهای اولیه چیز دیگری است مگر موضوع مذاکرات ما با ایالات متحده بر سر مساله هستهای نبوده است، آیا این آقایان که چنین خواستهای دارند رخصت مذاکره در مورد روابط دو کشور را هم میدهند.
اگر توافقی در مقطع حساس کنونی به دست آید حتما موافقت کلیت نظام و مقام معظم رهبری را هم پشت خود دارد، اکنون در این شرایط حساس کنونی بهتر است برخی نمایندگان و تحلیلگران هم از ابرها پایین آمده و کمی روی زمین سیر کنند و بعد هم در جلسهای با دکتر باقری کنی ببینند و بشنوند از واقعیتهای روی زمین تا متوجه شوند انتقادات شان از تیم مذاکره کننده قلبی هم تا چه حد بی انصافی بوده است.
اصلا مگر تیم مذاکره کننده فعلی مورد وثوق و اطمینان شما نبود؟! مگر ۸ سال کشور را معطل روی کار آمدن رفقای خود نکردید؟! مگر نگفتید کشور مذاکره کنندگان انقلابی میخواهد؟! مگر در همین چند ماه اخیر نگفتید غرب را وادار به عقب نشینی کردیم، مذاکره یعنی این! خوب پس اکنون نیز از اعتماد خود به این بزرگواران نکاهید.