سفره انقلاب سیری چند؟

شرح کشته‌گان

بر زمین فرشی از ستاره رسید
گویی از عرش، گاهواره رسید

کاروانی که دیشب آمده بود
امشب از آسمان دوباره رسید

هودجی از فلک فرود آمد
وقت کوچ دگر سواره رسید

یار جا مانده ای به همسفرش
فارغ از شک و استخاره رسید

خواست او هم نظر کند به رضا(ع)
پس به او هم ز شه، اشاره رسید

چون طبیب از علاج عاجز ماند
نسخه از غیب بهر چاره رسید

غافلان! باز وقت غفلت شد
ناظران! نوبت نظاره رسید

سنگدل! طعنه کم بزن که به گوش
ناله از گنبد و مناره رسید

سفره‌ی انقلاب سیری چند؟!
چه به آن قد، از این قواره رسید؟

به شهید از مقام و دارایی
فقط این جسم پاره پاره رسید

صاحبان گهر به خون خفتند
گر غنیمت به سنگ خاره رسید

تا به کی شرح کشته‌گان گویم؟
سوخت جانم ز بس شراره رسید

سیرم از عمر خویش بس که به دل
داغ، افزون تر از شماره رسید

مرگ خوش تر ز شاعری، که به لب
جان تشبیه و استعاره رسید...

افشین علا
فروردین ۱۴۰۱