بانداژی از جنس نقره برای بهبود زخم‌های پوستی

مدتی است که مشخص شده استفاده از برق کنترل شده می‌تواند به بهبود زخم‌ها کمک کند. بانداژ آزمایشی جدید ePatch این رویکرد را دارد، به علاوه با از بین بردن باکتری ها، روند بهبودی را تقویت می‌کند.

ePatch که توسط موسسه نوآوری زیست پزشکی تراساکی لس آنجلس توسعه یافته است، الکترود‌های ساخته شده از نانوسیم‌های نقره را در یک هیدروژل مشتق شده از جلبک دریایی به نام آلژینات ترکیب می‌کندو در حال حاضر در پانسمان‌های جراحی استفاده می‌شود، زیرا زیست سازگار است و سطح رطوبت مطلوب را حفظ می‌کند.

با اصلاح شیمیایی آلژینات و افزودن کلسیم به آن، دانشمندان توانستند عملکرد و پایداری نانوسیم‌های نقره را افزایش دهند. هیدروژل به دست آمده بر روی یک صفحه سیلیکونی انعطاف پذیر چاپ شد که سطح آن تا حدی با یک شابلون مانند پوشیده شده بود.

هنگامی که آن الگو متعاقباً برداشته شد، آلژینات باقی مانده دو الکترود را تشکیل داد سپس آن‌ها را به یک منبع برق خارجی متصل کردند. با تغییر اندازه و شکل ورقه‌های سیلیکونی، امکان ایجاد ePatches با قابلیت پوشاندن و مطابقت با خطوط طیف وسیعی از زخم‌ها وجود داشت.

هنگامی که این فناوری بر روی موش‌های دارای زخم خارجی آزمایش شد، جریان الکتریکی ارسالی با مهاجرت پوست و سایر سلول‌های ترمیم زخم به محل و با ایجاد رگ‌های خونی و کاهش التهاب، سرعت بهبودی را افزایش می‌دهد. در حالی که زخم‌های گروه کنترل نشده از موش‌ها ۲۰ روز طول کشید تا بهبود یابد، موش‌های تحت درمان با ePatch تنها در هفت روز بهبود یافتند.

علاوه بر این، به دلیل خواص ضد باکتریایی نقره، عفونت به حداقل ممکن کاهش یافت. علاوه بر این، هنگامی که پچ‌های الکترونیکی در پایان فرآیند بهبودی برداشته شدند، موش‌های تحت درمان جای زخم کمتری نسبت به گروه کنترل نشان دادند، که احتمالاً تا حدی به دلیل این واقعیت بود که سلول‌های پوست به بستر سیلیکونی نمی‌چسبند و با برداشتن باند جدا نمی‌شوند.

دکتر هان از موسسه تراساکی گفت: با انتخاب دقیق مواد و بهینه سازی فرمول ژل، توانستیم یک پچ الکترونیکی چند منظوره، آسان و مقرون به صرفه ایجاد کنیم که تا حد زیادی بهبود زخم را تسهیل و تسریع می‌کند.

مقاله‌ای در مورد این تحقیق اخیراً در مجله بایومتریالز Biomaterials منتشر شده است.

لازم به ذکر است که این ePatch مستقل از موردی است که توسط دانشمندان دانشگاه فناوری نانیانگ و MIT در حال توسعه است.

منبع:سایت نیواطلس منتشره از موسسه تراساکی