خلیج فارس منطقهای استراتژیک است. در حاشیه این خلیج کشورهای بسیاری هستند که نیازهای وارداتی خود را از این طریق تامین و چنانچه محصول تولیدی برای
صادرات داشته باشند، از همین طریق صادر میکنند. جایگاه ویژه و ظرفیت خلیج فارس باعث شده تا بسیاری از کشورهای عرب بادیه نشین که روزگاری از ابتداییترین امکانات زندگی محروم بودند، امروزه به قطب گردشگری، تجارت و حتی سیاست تبدیل شوند.
به جرات میتوان ادعا کرد که ایران با داشتن جزایر بزرگ و کوچکی که این پهنه آبی گسترده شده، از ظرفیت بالقوهای برخوردار است. امروزه تنها جزایر قشم و کیش که در قالب مناطق آزاد فعالیت میکنند، در عرصههای مختلف
اقتصادی نقش آفرینی میکنند و ظرفیتهای بسیار این جزایر مغفول مانده است.
اگرچه از گذشتههای دور تاکنون، کیش به مروارید خلیج فارس معروف بوده و هست، اما آنچه امروزه مشاهده میکنیم، با انتظاری که داشتیم متفاوت است. واقعیت اقتصاد این است که نباید زیر سلطه سیاست باشد، در حالی که اقتصاد سیاست زده کشورمان باعث شده تا از ظرفیتهای بزرگی همچون قشم و
کیش بدرستی استفاده نشود. هنگامی که برای ورود مردم دیگر کشورها به کیش، نیازی به ویزا و
قوانین دست و پا گیر نیست، باید شاهد استقبال گردشگران خارجی از این مرکز توریستی باشیم که متاسفانه این مهم نیز صورت نگرفته و نمیگیرد. این در حالی است که بارها تاکید شده ۸۰ درصد اقتصاد جزیره کیش بر مبنای گردشگری پایه ریزی شده و با مشارکت بخش خصوصی با ۳۰ نوع خدمت، متنوعترین مرکز ارایه خدمات گردشگری در کشور را دارد. نکته دیگر اینکه در نتیجه بی ارزش شدن روزافزون پول ملی و برتری ارزهای خارجی در برابر ریال، هزینه کرد خارجیها در کیش، بسیار ارزانتر و مقرون به صرفهتر از کشورهای حاشیه خلیج فارس است، اما جذابیتهای مالی و خدمات ارزانی که در کیش به گردشگران خارجی ارایه میدهد نیز نتوانسته جذابیت لازم را ایجاد کند.
از سوی دیگر کیش میتواند مرکزی برای بستن قراردادهای بزرگ و کوچک تجاری باشد و محلی برای تعامل و تلاقی بازرگانان و
تجار باشد، اما این سوال مطرح میشود که چرا در این زمینه نیز نتوانسته ایم به اهداف لازم دست پیدا کنیم و امارات مرکز تجارت خلیج فارس شده است؟ نکته مهم اینجاست که نگاه دولتمردان به کیش، مانند نگاه یک بچه به قلک است تا پولهایی که به مرور زمان در این قلک اندوخته شده، سر سال با شکستن قلک برداشت شود که البته نگاه درستی نیست. بی شک باید برای کیش برنامه ریزی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت داشت و برای مدتی به حال خود گذاشت. باید برای کیش چشم انداز تعریف کنیم و اجازه دهیم بار دیگر جایگاه خود را در
خلیج فارس بدست آورد. اگر حمایت همه جانبهای از کیش داشته باشیم و موانع پیش پای آن را برداریم، جلوزدن کیش از دبی کار سختی نیست و میتوان به رشد روزافزون کیش امیدوار بود.