نقش سلامت اجتماعی در بهبود سلامت روح و جسم

سوده نجفی عضو شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی اختصاصی نوشت: سلامت یکی از کلید‌واژه‌های حائز اهمیتی است که ابعاد مختلفی اعم از جسمی، روحی، اجتماعی، معنوی و روانی دارد. هرچند هر کدام از این ابعاد را می‌توان به صورت مجزا و مورد تحلیل و بررسی قرار داد، اما به جرئت می‌توان گفت که تک تک این موارد حلقه‌هایی هستند که زنجیره سلامت یک فرد یا جامعه را تشکیل می‌دهند؛ به عبارت دیگر سوای از اینکه هر کدام به تنهایی قابلیت سنجش دارند، اما از سوی دیگر می‌توان همه این حلقه‌های به یکدیگر مرتبط دانست تا جایی که فقدان یا نقصان یکی، می‌تواند بر دیگری نیز تاثیرگذار باشد.

طی دو سال اخیر که ویروس منحوس کرونا همه جوامع بشری را درگیر کرد، عوارض ناشی از این بیماری همچون اضطراب اجتماعی، اختلال در سوگ و اختلال وسواس دامنگیر افراد شده است، اما نکته حائز اهمیت آنجاست که درمان همیشه زمان برتر از بروز یک بیماری است.

این فرضیه یعنی شاید به ظاهر سایه سنگین اپیدمی کرونا از سر جوامع برداشته شود، اما عدم سلامت روانی و اجتماعی ناشی از کووید ۱۹، قطعا تا سالیان سال همراه با مردم خواهد ماند.

موضوع سلامت اجتماعی نقش گسترده و مهمی در کنار سلامت جسمانی و روحی دارد چراکه بین سلامت اجتماعی با رفتار‌های مورد پسند جوامع و احساس مسئولیت در جامعه جایگاه اجتماعی رابطه موثری وجود دارد.

همواره شهر‌ها بستری برای توسعه راهبرد‌های کلانی هستند که به واسطه آن‌ها می‌توان بهداشت و سلامت اجتماعی را ارتقا و بهبود بخشند و از آنجایی که اساس و پایه هر شهر وجود شهروندانی است که توانایی مشارکت در ساخت شهر سالم و پویا را دارند؛ بی‌گمان این امر در داشتن شهروندی سالم و فعال رقم خواهد خورد.

از سویی داشتن شهر و شهروندان سالم موضوعی است که ارتباط مستقیم با دیگر شاخصه‌های سلامت دارد و این امر مستلزم فراهم کردن فضای رشد و توسعه سالم شهروندان است.

اصولا فضای عمومی مناسب در شهر‌ها افزون بر سلامت جسمانی موجب ایجاد آرامش روان، بازده کاری بیشتر و کیفیت زندگی‌برتر می‌شود.

از آنجایی که تک‌تک افراد جامعه برای مبارزه با بیماری‌ها و حفظ سلامت شهر و شهروندان باید با یکدیگر تعامل داشته باشند از این رو تمام دستگاه‌ها و نهاد‌های اجرایی نیز باید با همراهی‌های خود شرایط و بستر‌های لازم برای توسعه و بهبود سلامت را فراهم کنند تا با تامین سلامت شهر و شهروندان به نقطه مطلوب سلامت برسیم.

با توجه به اینکه شاخص‌های بهداشتی در مناطق کم‌برخوردار شهر تهران مناسب نیست انتظار می‌رود دولت و مجلس هم‌سو هم نسبت به موضوع سلامت شهر توجه داشته و در توزیع بودجه‌های مربوطه دقت داشته و اقدامات لازم را به گونه‌ای فراهم سازند تا شهروندان به صورت عادلانه‌تر از خدمات برخوردار شوند.