ظرفیت بزرگ جام جهانی فوتبال قطر؛ فرصت سوزی ممنوع

بازی افتتاحیه جام جهانی فوتبال ٢٠۲۲ قطر، سی ام آبان ماه امسال بین دو تیم هلند و سنگال در دوحه برگزار می‌شود. هیچ وقت محل برگزاری جام جهانی فوتبال تا به این اندازه به ایران نزدیک نبوده و هیچ وقت ایران تا بدین اندازه فرصت بهره برداری اقتصادی، سیاسی و فرهنگی از این رویداد بین المللیِ ورزشی را نداشته است.

 

بر این اساس ایران می‌توانست با استفاده از این فرصت طلایی و از طریق جذب گردشگر ورزشی تا حدودی به اقتصاد خود سر و سامان بدهد، فرهنگ و هویت ملی مردمش را به جهانیان بشناساند، ادعای صلح طلبی اش را به نمایش درآورد و برای مدتی هم که شده، بر آسیب‌های مبتلابه جامعه مرهم بگذارد.

 

برآورد کرده اند که هر جهانگرد و تماشاگر جام جهانی فوتبال حداقل ١٠٠٠ دلار در کشور میزبان هزینه می‌کند. ایران اگر می‌توانست تنها پنج تا ۱۰ درصد از جمعیت یک و نیم میلیون نفری گردشگری که احتمال داده اند برای تماشای جام جهانی قطر به منطقه خلیج فارس بیایند را جذب کند، به طور میانگین می‌توانست حدود ١٠٠میلیون دلار و به عبارتی ٣هزار میلیارد تومان درآمد ایجاد کند.

 

از طرفی مدت زمان برگزاری جام جهانی فوتبال حدود یک ماه است، اما تاثیرات جامع الاطراف آن در کشور میزبان و کشور‌های همسایه آن طولانی مدت و تعیین کننده خواهد بود. ایران، اما برای آنکه بتواند از این فرصت ویژه یک بهره برداری حتی نسبی داشته باشد، موانع متعددی پیش رو دارد که تا آن‌ها را بر طرف نکند، نخواهد توانست از این نمد کلاهی برای خود بدوزد.

 

 

نقل و انتقال دشوار ارز، ابهام در صدور ویزای رایگان برای سفر تماشاگران جام جهانی به داخل کشور، زیرساخت‌های ضعیف و ناکافی رفاهی و گردشگری، ناوگان و زیرساخت فرسوده حمل و نقل، تبلیغات منفی و ایران هراسانه قدرت‌های غربی، نبود تبلیغات کافی برای معرفی جاذبه‌های گوناگون کشور به دیگران، ناهماهنگی و ناهمسویی دستگاه‌ها و ارگان‌های مسؤل در بزنگاه‌ها و شرایط دشوار و بالاخره بروکراسی کُند و دست و پاگیر حاکم بر وزارتخانه‌ها و ارگان‌های درگیر در امر پذیرش گردشگر از جمله این موانع است. در طرف مقابل رقیبان منطقه‌ای قدرتمندی همچون عربستان، امارات، کویت و ترکیه قرار گرفته اند که از سال‌ها قبل تا آنجا که توانسته اند تلاش کرده اند، موانع را برطرف ساخته اند، همسویی‌ها و هماهنگی‌های لازم را میان دستگاه‌های متولی برقرار کرده اند و حالا در کنار قطرِ میزبان مهیای استقبال از حدود یک میلیون و پانصد هزار تماشاگر بازی‌های جام جهانی فوتبال ٢٠٢٢ قطر شده اند.

 

نکته بسیار مهم و تعیین کننده در این میان این است که متاسفانه کارگزاران کلیدی و تاثیرگذار فعلی مامِ میهن، به موازات برخورداری از مواضع انقلابی و ایدئولوژیک خود، آنچنان که باید و شاید برای تامین و برآورده سازی منافع ملی آموزش ندیده اند و بر مبنای همین اصل نمی‌توان انتظار داشت که این عده اولویت چندانی برای یک رویداد بین المللی ورزشی همچون جام جهانی فوتبال قائل باشند و برای تأثیرپذیری مثبت و منفعت جویانه از چنین حادثه مهمی آمادگی داشته باشند.

 

تنها ۵ ماه تا آغاز بازی‌های جام جهانی فوتبال در کشور قطر باقی مانده و تا به حال اقدامات مسؤلان کشور در این رابطه عبارت بوده از دیدار سال گذشته و امسال رئیس جمهور با مسؤلان قطری در تهران و دوحه، بازدید وزیر راه و شهرسازی ایران و سفیر قطر در تهران از زیرساخت‌های رفاهی و گردشگری جزیره کیش، تشکیل کمیته موسوم به «جذب هوشمند تماشاگر ٢٠٢٢»، تشکیل ستاد جام جهانی قطر در کیش، مذاکراتی با بعضی سرمایه گذاران داخلی و خارجی و تعدادی طرح و برنامه و ایده مصوب که عمدتا منتظر اعتبار و منابع مالی هستند تا در فرصت باقی مانده به مورد اجرا گذاشته شوند. از این رو یک اراده جدی و قاطع همراه با اختیارات کافی باید وجود داشته باشد تا بتواند نیرو‌ها و عوامل دست اندرکار را منسجم و هماهنگ ساخته و زمینه را به منظور اجرای یک میزبانی شایسته و آبرومند برای بخشی از گردشگران و تماشاگران جام جهانی ٢٠۲۲ قطر فراهم آورد.