در رایانههای سیلیکونی، سیگنالهای الکتریکی در امتداد سیمهای فلزی حرکت و اجزای مختلف را به یکدیگر متصل میکنند. در مغز، نورونها با استفاده از سیگنالهای الکتریکی در سراسر سیناپسها با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. در سیستم Dishbrain Cortical Labs، نورونها روی تراشههای سیلیکونی رشد میکنند. این نورونها مانند سیمهای سیستم عمل میکنند و اجزای مختلف را به هم متصل میکنند.
تراشههای ترکیبی میتوانند کلید استدلال های پیچیدهای باشند که رایانههای امروزی و هوش مصنوعی نمیتوانند تولید کنند.Koniku، یکی از استارتآپهایی که با کمک نورونهای آزمایشگاهی پردازنده تولید میکنند، معتقد است که فناوری آن در چندین صنعت از جمله کشاورزی، مراقبتهای بهداشتی، فناوری نظامی و امنیت فرودگاه متحول خواهد شد. انواع دیگر کامپیوترهای ارگانیک نیز در مراحل اولیه توسعه هستند.
در حالی که رایانههای سیلیکونی جامعه را متحول کردند، هنوز مغز اکثر حیوانات از آنها برتری دارد. به عنوان مثال، مغز یک گربه ۱۰۰۰ برابر بیشتر از یک آیپد معمولی دادهها را ذخیره و از این اطلاعات استفاده کند. مغز انسان با تریلیون اتصال عصبی خود قادر به انجام ۱۵ کوینتیلیون عملیات در ثانیه است.
مغز انسان تنها حدود ۲۰ وات انرژی مصرف میکند، یا تقریباً همان مقداری که برای روشن کردن یک لامپ مصرف میکند. ۳۴ نیروگاه زغال سنگ که ۵۰۰ مگاوات در ساعت تولید میکنند لازم است تا همان مقدار داده موجود در مغز یک انسان را در مراکز ذخیره سازی اطلاعات مدرن ذخیره کنند.