توانایی شما در بهره برداری از اطلاعات، مهارتها و تجاربی که بدست آورده اید را هوش متبلور میگویند (علم). این هوش با گذر عمر ساخته میشود و شدیدا مورد توجه فرهنگ غرب است (مخصوصا به دلیل این که میتوان درصد آن را به راحتی از طریق آزمونهای استاندارد بدست آورد).
در مقابل،
هوش سیال قرار دارد که به توانایی فرد در تشخیص الگوها، حل مسائل جدید و منطقی عمل کردن در موقعیتهای جدید ارتباط مییابد.
هوش سیال را میتوان به خلاقیت، هوشیاری، ابتکار و تخیل فرد ربط داد نه دانش. خواندن، گوش دادن به پادکستها و جمع آوری حقایق، نمونههایی از هوش سیال هستند. درحقیقت این نوع هوش توانایی یاد گرفتن مقولههای جدید و به کار بردن آن هاست (مبتکر و هوشمند بودن).
حال باید به اطلاع تان برسانیم که براساس برخی تحقیقات، بهبود هوش سیال و بهرهی هوشی کل از طریق مدیتیشن میسر است و این فعالیت میتواند به افزایش ۲۳ درصدی بهره هوشی شما منجر شود.
درست است: مدیتیشن نه تنها برای سلامت جسمانی مفید است بلکه استرس را کاهش و حال روحی را بهبود میدهد. از دیگر فوائد مدیتیشن میتوان به این اشاره کرد که تعادل روانی فرد را بالا برده در نتیجه شخص کمتر حالت تدافعی به خود میگیرد.
Siegfried Othmer، رئیس اسبق بخش بازخوردهای عصبی انجمن روان- فیزیولوژی و بیوفیدبک در آمریکا تحقیقی انجام داده و در آن به تمرین دادن امواج مغزی روی شرکت کنندگان پرداخته (نوعی مدیتیشن است).
در ادامه آنهایی که این مدیتیشن را انجام دادند، ۲۳% افزایش در بهرهی هوشی شان را شاهد بودند که واقعا قابل توجه است.
طبق تحقیقی که یک سال بعد از آن صورت گرفت مشخص شد که نه تنها بهرهی هوشی آن افراد افزایش یافته بلکه ماندگاری اش را نیز حفظ کرده. در انتها نیز پژوهشگران اعلام کردند این گروه از افراد افزایش قابل توجهی در خلاقیت، تمرکز و هوشیاری را تجربه کرده اند.
در تحقیق تازه دیگری که در ارتباط با هوشیاری و شناخت بود، پس از ۴ روز مدیتیشن روزانه به مدت ۲۰ دقیقه، شرکت کنندگان بهبود چشمگیری در حافظه و قدرت شناخت شان نشان دادند؛ علاوه بر این، سطح استرس آنها هم پایین آمده بود. میتوان گفت گروهی که مدیتیشن کرده بودند در کارهایی که حافظه را درگیر میکند ۱۰ برابر بهتر از دیگران عمل کردند.
مدیتیشن عمیق با کند کردن فعالیت مغز، بهرهی هوشی را بالا میبرد و این مهمترین علت چگونگی عملکرد آن است.
در چنین شرایطی که تحت عنوان حالت دلتا یا تتا نیز شناخته میشود، مغز انعطاف پذیرتر میشود. فرد با تمرکز توجه به نفس کشیدن یا هر صوت دیگری حین مدیتیشن، در واقع به مغزش استراحت میدهد.
در واقع تنها کاری که باید بکنید این است: به مغزتان استراحت بدهید، خودش به طور خودکار بهبود مییابد.
در این آزمایش شرکت کنندهها ۴ روز به مدت ۲۰ دقیقه به یوگا میپرداختند و در کل ۸۰ دقیقه صرف انجام این فعالیت کردند (مدت زمانی کمتر از تماشا کردن یک فیلم) و نتایج عالی گرفتند.
برای شروع مدیتیشن راههای زیادی وجود دارد. معروفترین آنها اپلیکیشنی به نام Headspace است. این اپ باشگاهی برای مغز شماست و با استفاده از آن میتوانید پیشرفت خود را مشاهده نمایید.
علاوه بر این، میتوان به برنامههایی اشاره کرد که از ضربههای دوگوشی استفاده میکنند تا عملکرد کل مغز را بهبود دهند یا ارتباط مناسبی را میان سمت چپ و راست آن ایجاد کنند.
برای مثال اپلیکیشن LifeFlow در حدود ده برنامه مدیتیشن متوالی را پیشنهاد میدهد که در آن ضربههای دو گوشی با صوتهای ایزوکرونیک و الگوهای ضربهای ترکیب شده و باعث تحریک الگوهایی در مغز فرد میشود (مخصوصا حالتهای موج دلتا، تتا و آلفا که نهایتا فرد را به حالت عمیق مدیتیشن میبرند).
البته راهکارهای رایگان دیگری نیز برای مدیتیشن وجود دارند؛ برای نمونه میتوانید با تمرکز حواس، چشمهای بسته، تمرکز بر نَفَس و یا با گوش دادن به موسیقیهای آرامش بخش آن را دنبال نمایید.
در مجلهی پزشکی New England، گفته شده که فرد حداقل ۱۲ تا ۱۵ دقیقه باید مدیتیشن کند تا نتیجه بگیرد. کاملا واضح است که اصل مدیتیشن به این نیست که ساعتها وقت صرف آن کنید، بلکه این است که این کار را مداوم انجام دهید.