سید امیر سیاح گفت: اولین مانع مقررات بسیار زیاد و بعضاً در حال تغییر است. آنقدر مقررات زیاد است که خود مجری و ذینفع ابعاد آن را نمیدانند و باعث شده است که اگر دو فعال اقتصادی در بازار ایران به اختلاف بخورند که امری متداول است.
به گفته سیاح، همین الان ۷۰۰ طرح قانونی جدید در نوبت مجلس شورای اسلامی است. با این فرمانی که مجلس پیش میرود تا دو-سه دوره دیگر هم یعنی تا سال ۱۴۱۵ هم به نتیجه نمیرسد و این همه قانونگذاری بدون توجه به این نکته دارد انجام میشود که چه اثرات بدی دارد و همین طور مقرراتگذاری، بخشنامههایی پیدرپی در اقصی نقاط دولت صادر میشود که رهبر انقلاب هم در آخرین سخنرانیشان با فعالان اقتصادی به آن اشاره فرمودند.
وی افزود: دومین نکتهی مانع، تعارض منافع برخی سیاستگذاران است. سیاستگذارانی که میتوانند اصلاحات را حذف کنند، ولی این کار را نمیکنند؛ چرا که متأسفانه به ضرر منافع شخصی خودشان است. این باعث شده است که بهطور سیستمی مشکلات در اقتصاد ایران حل نشود و بهطور سیستمی اقتصاد ایران رقابتی نشود.
رئیس مرکز بهبود کسبوکار وزارت اقتصاد گفت: نکته سوم، روش کهنه و اشتباه حمایت از تولید در ایران است. قوانین و مقررات این حوزه در ایران مربوط به دهههای ۳۰، ۴۰ و ۵۰ و زمانی است که اقتصاد بسیار دولتی بود و در آن اقتصاد خیلی دولتی، دولت کارخانه میساخت و متناسب با ساختن کارخانه بهدست دولت قانون وضع کرده بودند. برای ساختن کارخانه و برای راهاندازی یک نهاد تولیدی باید اول مجوز بگیریم، سپس پروانه بهرهبرداری بگیریم و بعد از آن دو-سه مرحله دیگر هم دارد.