کارِ سخت و طولانی در هوایِ شرجی و دمای بالای ۵۰درجهی سانتیگراد؛ کارگران را روانهی بیمارستان کرده است. آمار دقیقی از تعدادِ کارگرانی که دچار گرمازدگی شدهاند، در دست نداریم، اما به نظر میرسد تعداد آنها کم نیست. از ابتدای تابستان تعدادی از کارگران از جنوب ایران با ما تماس گرفتهاند و از کار در گرمای هوا گفتهاند؛ از اینکه در بدترین ساعات روز در گرمایِ تابستان، بدونِ کوچکترین تمهیدات و البته مزایایی، کار میکنند و کسی هم اعتراضشان را پاسخگو نیست.
کارکردن در گرمای بالا البته همیشه به بیهوشی و چند ساعت بستری شدن در بیمارستان ختم نمیشود؛ مرگِ کارگران براثر گرمازدگی بارها اتفاق افتاده است. گرمای داغِ تابستان وقتی با زیادهخواهیِ کارفرمایان همسو میشود، جان میگیرد. وقتی ضمانتی برای اجرای قوانین وجود ندارد، ضمانتی هم برای حفظِ جانِ کارگران نمیتوان یافت. نمیتوان با خوشبینی امیدوار بود که هر آنچه قانون برای حفاظت از جانِ کارگران معین کرده است، رعایت شود.
به گفتهی رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی؛ فشارِ کارِ زیاد در هوای شرجی و دمای بالا به خصوص در کارهای سنگین، یعنی کارهایی مثل جوشکاری و برشکاری و کار در ارتفاعات، به شدت انرژیِ کارگران را تحلیل میبرد. به همین دلیل نیاز است که هر چند ساعت یکبار کارگران ریکاوری شوند یا مایعاتِ لازم به بدنشان برسد، اما این اتفاق نمیافتد.
علیرضا میرغفاری میگوید: کمیتههای حفاظت فنی و ایمنی بهداشت باید در این مورد تشکیل و راهکارهایی برای این وضعیتِ کارگران ارائه دهند، اما در عمل چنین نمیشود. کارگران در هوای گرم به همان سختیِ قبل کار میکنند و قوانینی که قرار است کارگران را از چنین وضعیتِ خطرناکی نجات دهد، به کارشان نمیآید.