درمان استنشاقی برای بیماران سیگاری مؤثر نیست

محققان با حمایت مؤسسه بهداشت آمریکا دریافته‌اند، COPD، یک بیماری ریوی است که راه‌های هوایی را مسدود می‌کند و منجر به سرفه، خس خس سینه و تنگی نفس می‌شود، حدود ۱۵ میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با این حال، میلیون‌ها نفر دیگر که سیگار می‌کشیدند و برخی از علائم COPD را دارند نیز برای آن‌ها برونشودیلاتور تجویز شده است.

گشادکننده‌های برونش دوگانه، دارو‌های استنشاقی طولانی‌مدت که راه‌های هوایی را شل می‌کنند و تنفس را آسان‌تر می‌کنند، اما کمک چندانی به افرادی که بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) دارند، نمی‌کند.

میلان هان محقق اصلی و نویسنده اول این مطالعه گفت: ما فرض کردیم این دارو‌ها در بیمارانی که معیار‌های عملکرد ریه برای COPD ندارند، کار می‌کنند، اما هرگز بررسی نکردیم. اکنون می‌دانیم، دارو‌های موجود برای این بیماران مؤثر نیستند.

یافته‌های این مطالعه که توسط موسسه قلب، ریه و خون آمریکا (NHLBI) تامین مالی شد، در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد و به طور همزمان در کنگره بین المللی انجمن تنفسی اروپا ارائه شد.

به گفته دانشمندان، پیامد‌های آن قابل توجه است. اول اینکه آن‌ها اهمیت تشخیص بیماری‌های ریوی را از طریق اسپیرومتری نشان می‌دهند که یک تست عملکرد ریه است و هان به آن اشاره کرد و در عمل بالینی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوم، آن‌ها نیاز به درمان‌های جدید و موثر را برای بیماران بدون COPD نشان می‌دهند.

او توضیح داد: دارو‌های استنشاقی برای مدت طولانی درمان اولیه برای این بیماران بوده است، زیرا پزشکان فرض می‌کنند که بیمار مبتلا به COPD است، یا اگر مبتلا نیست، علائم مربوط به سیگار کشیدن می‌تواند توسط استنشاق‌ها کمک کند.

اما در حالی که سیگار کشیدن باعث طیف وسیعی از آسیب‌های ریوی می‌شود، این مطالعه نشان داد که درمان برونکودیلاتور _گشادکننده برونش یا برونکولیتیک ماده‌ای است که باعث گشاد شدن نایژه‌ها و نایژک‌ها، کاهش مقاومت در راه هوایی تنفسی و افزایش جریان هوا به ریه‌ها می‌شود_ تنها به بیمارانی کمک می‌کند که به اندازه کافی آسیب ریه دارند که منجر به قرائت غیرطبیعی اسپیرومتری شود.

در مطالعه ۱۲ هفته ای، تصادفی دوسوکور، که بخشی از تعریف مجدد درمان در COPD اولیه برای تعاونی کارآزمایی‌های ریوی (RETHINC) بود، محققان ۵۳۵ بزرگسال مبتلا به علائم COPD در سنین ۴۰ تا ۸۰ سال را در یکی از ۲۰ سال ثبت کردند.

در مراکز پزشکی آمریکا دو بار در روز، شرکت کنندگان در مطالعه از یک استنشاقی استفاده می‌کردند که حاوی دارو یا دارونما بود. در پایان کارآزمایی، برخی از بزرگسالان در گروه دارو (مداخله) و دارونما (شاهد) بهبود جزئی تنفسی را مشاهده کردند، این مطلب می‌تواند به این معنی باشد که کمتر سرفه می‌کنند، خلط کمتری تولید می‌کنند، که از طریق سنت جورج ارزیابی شد.

با این حال، محققان هیچ تفاوت قابل توجهی بین افرادی که دارو یا دارونما دریافت کردند، پیدا نکردند. آن‌ها گزارش دادند که ۵۶ ٪ (۱۲۸ از ۲۲۷) از شرکت کنندگانی که این دارو را دریافت کرده بودند، بهبود علائم تنفسی را مشاهده کردند، در مقایسه با ۵۹ ٪ (۱۴۴ از ۲۴۴) از شرکت کنندگانی که دارونما مصرف کردند.

به گفته هان، این داده‌ها نشان می‌دهد که چرا ما نمی‌توانیم به کاری که انجام می‌دادیم، یعنی عدم انجام اسپیرومتری و فقط درمان بیماران با همان دارو‌های COPD ادامه دهیم و انتظار داریم که شاهد بهبود باشیم.

آنتونلو پانتوریری مدیر برنامه بیماری مزمن انسدادی ریه گفت: آزمایش اسپیرومتری باید برای هر بیماری که علائم COPD، انسداد جریان هوا را نشان می‌دهد یا سابقه سیگار کشیدنش را مشخص می‌کند.

اگرچه قرائت‌های اسپیرومتری در حدود یک سوم بازدید‌های پزشکی مربوط به COPD استفاده می‌شود، تقریباً نیمی از بیمارانی که معیار‌های COPD را دارند، تشخیص داده نمی‌شوند. این مطالعه اشاره کرد که کمک به بیماران برای ترک سیگار راه اصلی برای جلوگیری از COPD یا علائم مشابه COPD است.

به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، بیش از ۳۰ میلیون بزرگسال سیگار می‌کشند و بسیاری از کسانی که COPD در آن‌ها تشخیص داده نمی‌شوند، علائم مشترکی دارند. حدود یک نفر از هر چهار سیگاری فعلی یا بدون سابقه در COPD دچار تنگی نفس شده اند.

علاوه بر تشویق به ترک سیگار، پزشکان می‌توانند با همکاری بیمارانی که معیار‌های عملکرد ریوی COPD را ندارند، برای رفع مشکلات اساسی دیگر، مانند اضافه وزن و چاقی، نارسایی قلبی یا سایر مشکلات ریوی، کمک کنند.

هان توضیح داد: در این بین، تحقیقات باید بر روی یافتن درمان‌های جدید برای آن‌ها متمرکز شود.

سوال بعدی این است که آیا می‌توانیم درمان‌های هدفمندتری را برای این بیمارانی که در انتهای طیف خفیف‌تر قرار دارند ایجاد کنیم؟ پرسکات جی. وودراف محقق مطالعه گفت: از آنجایی که تولید سرفه و مخاط در میان این بیماران به‌طور برجسته‌ای ظاهر می‌شود، ما معتقدیم که درمان‌هایی که تولید مخاط را در راه‌های هوایی هدف قرار می‌دهند ممکن است مؤثر باشند.

منبع: سایت مدیکال اکسپرس