پالایشگاه‌داری فراسرزمینی چقدر در اقتصاد کشور تاثیر دارد/خام فروشی نفت تا کی ادامه دارد

با توجه به تحریم‌های ظالمانه علیه کشور به ویژه تحریم صادرات نفت و میعانات گازی، می‌توان بخشی از ظرفیت صادراتی نفت خام را جهت توسعه صنعت پتروپالایشگاهی و پالایشگاهی صرف کرد.

طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس با عنوان «بررسی رویکرد‌های مختلف به توسعه صنعت پتروپالایشگاهی در کشور»، برای توسعه صنعت پتروپالایشگاهی و پالایشگاهی در کشور مطرح است.

 

نفت منبع کار و حرکت است و علاوه بر اینکه نباید خام فروشی کنیم لازم است حساب شده و با نگاه به نسل‌های آینده از آن استفاده کنیم، زیرا روزی این منبع خدادادی پایان می‌پذیرد. اگر در مورد ذخایر نفتی مانند کشور نروژ عمل می‌کردیم باید الان ۱۴ تریلیون دلار ذخایر ارزی داشتیم در حالی که این کشور با یک چهاردهم جمعیت ایران توانسته است نگاه درستی به ذخایر خدادادی خود داشته باشد و اکنون بیش از یک تریلیون دلار ذخایر ارزی از این محل دارد که یکی از راهبرد‌های آن‌ها باور به این مقوله است که نسل‌های آینده هم از نفت سهم دارند.

در نروژ استفاده از فروش نفت در بودجه جاری اقدامی ممنوع است مگر اینکه با مجوز مجلس باشد، اما بودجه کشورما متکی به نفت و فروش آن است. شدت انرژی (درآمد دلار به ازای هر لیتر نفت مصرفی) یکی از مهمترین مباحثی است که باید مورد توجه قرار گیرد و در این زمینه به عنوان مثال در آلمان از هر لیتر نفت با ایجاد ارزش افزوده و کالا‌هایی که ساخته می‌شود، حدود ۱۴ دلار و در ترکیه هفت دلار درآمدزایی ایجاد می‌شود، اما این رقم در ایران چیزی حدود پنج دلار است که نشان می‌دهد در حال هدر دادن این نعمت الهی هستیم.

 

با طرح فراسرزمینی خام فروشی و افزایش سطح تولید فرآورده‌های نفتی در کشور پایان می‌یابد و در زمینه پالایشگاه‌های فراسرزمینی با دیگر کشور‌ها همکاری داشته باشیم.

به عقیده‌ی کارشناسان یکی از مهمترین و آشکارترین راه‌های بی اثر کردن تحریم‌های نفتی کشور این است که از خام فروشی فاصله بگیریم و بیش از پیش به تولید فرآورده‌های نفتی روی بیاوریم.

نفت قابلیت تحریم پذیری بالایی دارد، زیرا تعداد محدودی از کشور‌های جهان می‌توانند نفت ایران را خریداری و آن را پالایش کنند، بنابراین به راحتی می‌توان آن‌ها را رصد و تحریم کرد. اما تقریباً تمام کشور‌های جهان می‌توانند مشتری فرآورده‌های نفتی ما باشند و بنابراین امکان تحریم این فرآورده‌ها وجود ندارد.

به منظور افزایش ظرفیت پالایش نفت و تولید فرآورده‌های نفتی دو راه پیش روی ماست. اول اینکه به تأسیس پالایشگاه‌های جدید بپردازیم و دومین راه این است که از فرصت‌های موجود در کشور‌های دیگر استفاده کنیم. ایجاد پالایشگاه‌های جدید امری زمان بر و هزینه بردار است و در شرایط فعلی کشور به صرفه نیست.

دومین روش که وزارت نفت آن را در دستور کار خود قرار داده است، مزایای بیشتری دارد. زیرا ضمن عدم نیاز به سرمایه گذاری‌های کلان مالی در کوتاه مدت به پالایش نفت خود و فروش تضمینی آن مبادرت می‌کنیم. در این روش ایران به ارائه‌ی خدمات فنی و مهندسی به پالایشگاه‌های دیگر کشور‌ها می‌پردازد و با پالایش نفت خود در این پالایشگاه‌ها از مزایای آن بهره مند می‌شود.

شهباز حسن پور، با اشاره به مزایای بی شمار صدور خدمات فنی و مهندسی کشور تصریح کرد: با توجه به ظرفیت‌های بالای نیروی انسانی متخصص، مومن و انقلابی در کشورمان و ارتباطی که با کشور‌های همسایه برقرار کرده ایم، می‌توانیم از این فرصت به نفع خودمان بهره برداری کنیم. امروز باید بحث صادرات خدمات فنی و مهندسی به عنوان یکی از اصولی‌ترین سیاست‌ها در دستور کار تمامی کارگزاران نظام مخصوصاً متولیان امر در دولت سیزدهم قرار بگیرد. ما توانمندی‌های خوبی در حوزه‌های مختلف در بخش فنی و مهندسی کسب کرده ایم و صدور این دستاورد‌ها می‌تواند منافع زیادی برای کشورمان داشته باشد. اولین کار این است که شرکت‌های بزرگ ما به ایجاد دفاتری در اقصا نقاط جهان از کشور‌های منطقه گرفته تا دوردست‌ترین کشور‌ها اقدام کنند.


این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: ما باید تلاش کنیم با ارتقای سطح همکاری‌های خود در زمینه‌های مختلف از جمله انرژی با کشور‌های منطقه از فرصت‌های موجود بهره ببریم. ما امروز قادر هستیم بخشی از نیاز برق کشور‌های منطقه را تأمین کنیم. وابستگی کشور‌های همسایه به ما در حوزه‌های مختلف منافعی برایمان خواهد داشت.


وی خاطرنشان کرد: باید اجتناب از خام فروشی و افزایش سطح تولید فرآورده‌های نفتی را در دستور کار قرار دهیم. به این منظور می‌توانیم در زمینه پالایشگاه‌های فراسرزمینی با دیگر کشور‌ها همکاری داشته باشیم. در بحث پالایشگاه سازی و تولید فرآورده‌های نفتی می‌بینیم که تأسیس آن‌ها هزینه بر است، می‌توانیم از پالایشگاه‌های دیگر کشور‌ها استفاده کنیم و با ارائه نفت خام خود به عنوان خوراک و خدمات فنی و مهندسی به آن‌ها یک رابطه‌ی برد برد با آن‌ها برقرار کنیم.


حسن پور در ادامه گفت: سوآپ نفت و انرژی به دیگر کشور‌ها نیز می‌تواند در دستور کار قرار بگیرد. ما کشوری پهناور با سرمایه‌های ارزشمند مادی و معنوی هستیم که باید از تک تک آن‌ها بهره ببریم. باید بررسی‌های دقیقی صورت بگیرد تا ببینیم چطور می‌توانیم حداکثر استفاده را از شرایط فعلی داشته باشیم. صدور خدمات فنی و مهندسی کشور در بحث انرژی و کشور‌های منطقه مطرح نیست. بلکه ما در همه‌ی حوزه‌ها ظرفیت‌های بی بدیلی داریم و به اقصا نقاط جهان می‌توانیم فناوری‌های خود را صادر کنیم.


وی در ادامه گفت: در حال حاضر کشور‌های متعددی در جهان خواستار دریافت خدمات فنی و مهندسی ما هستند و می‌دانند که ایران طرف قراردادی مطمئن برای آن‌ها است. باید از این ظرفیت به نحو احسنت به نفع خودمان استفاده کنیم. با توجه به بدعهدی‌هایی که کشور‌های غربی در ارتباطاتشان با کشور‌های خواستار خدمات فنی و مهندسی داشته اند، می‌توانیم به عنوان یک شریک مطمئن با این کشور‌ها وارد رابطه شویم.