تورم فصلی تولید کننده بخش خدمات در تابستان سال جاری ۱۶.۲ درصد برآورد شده، به بیان دیگر میانگین بهای خدمات در مبدا ارائه آنها در تابستان امسال نسبت به فصل بهار بالغ بر ۱۶ درصد افزایش داشته است.
تورمی که بخش خدمات در تابستان ۱۴۰۱ تجربه کرده، بالاترین تورم تولید کننده این بخش از ابتدای دهه ۹۰ تا کنون محسوب میشود. تورم این بخش در بهار ۱۳.۸ درصد بوده، به طور کلی بررسیها نشان میدهد در چند فصل گذشته این شاخص تورمی برای بخش خدمات روندی صعودی داشته است.
به تبع بالا بودن تورم فصلی، تورم نقطه به نقطه تولید کننده بخش خدمات نیز در تابستان به ۵۶.۱ درصد رسیده است. این نخستین بار است که تورم نقطهای این بخش از مرز ۵۰ درصد عبور کرده.
این تورم در حالی رقم خوده که در تابستان دو سال پیش، تورم نقطهای تولید در بخش خدمات تنها ۳۵ درصد بوده است.
تورم سالانه تولید کننده بخش خدمات نیز در تابستان سال جاری ۴۹.۷ درصد برآورد شده، به عبارت دیگر میانگین بهای خدمات در مبدا ارائه آن در چهار فصل منتهی به تابستان امسال نسبت به میانگین بهار خدمات در چهار فصل منتهی به تابستان سال گذشته نزدیک به یک و نیم برابر شده است.
با توجه به اینکه شاخص تورم سالانه بازه زمانی بلند تری را برای محاسبه تورم مد نظر دارد، تغییرات آنی دیرتر در آن دیده میشود. از همین رو پیش بینی میشود با توجه به تورم بالای خدمات در تابستان در فصول آتی نیز شاهد روند افزایشی تورم سالانه تولید کننده این بخش باشیم. اهمیت تورم تولید کننده در اقتصاد کلان از آنجایی است که این شاخص پیشرانی برای تورم مصرف کننده محسوب میشود.
به بیان سادهتر افزایش قیمتی که در مبدا تولید و ارائه کالا و خدمات رخ میدهد که تورم تولید کننده گویای آن است، با یک فاصله زمانی به بازارهای خرد منتقل شده و مصرف کنندگان آن را حس خواهند کرد. البته در بخشهای مختلف این فاصبه زمانی متفاوت است، به عنوان مثال تورمی که در مبدا تولید بخش صنعت رخ میدهد به طبع دیرتر از بخش خدمات به مصرف کننده خرد منتقل میشود.
هرچه شرایط اقتصادی و جامعه بی ثباتتر و تورمیتر باشد، این انتقال سریعتر خواهد بود، انتظارات منفی نیز در تسریع انتقال تورم بسیار حائز اهمیت است.