انتخابات میان دورهای دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی ۲۱ اردیبهشت برگزار میشود تا نمایندگان مجلس یازدهم با عملکردهای منتقدانهای که داشتند، روزهای پایانی را پشت سر بگذارد و صندلیهای سبز بهارستان را به کسانی بسپارند که با وعدههای رنگارنگ عملی یا رویایی، توانسته اند آرای مردم را به نفع خود تصاحب کنند. اما سوال اینجاست که نمایندگان پیروز چه درکی از وظایف نمایندگی و جایگاه مجلس شورای اسلامی دارند و مهمتر اینکه آیا برای تصدی جایگاه نمایندگی، گزینه مناسبی هستند.
وظایف نمایندگی
قانون اساسی وظایف نمایندگان مجلس را تعیین کرده که باید به نحو احسن برای پیشرفت کشور و حل معضلات انجام شود. حل مشکلات کلان اقتصادی، استقلال، رفاه، ارتقای سطح فرهنگی جامعه، تحقق عدالت، مبارزه واقعی با فساد و بسیاری موارد دیگر در قالب وظایف نمایندگی تعیین شده که با تدوین درست و دقیق قوانین و نظارت بر حسن اجرای آن باید اجرا شود.
ویژگیهای نمایندگی
برای آنکه نمایندگان مجلس بتوانند به وظایف نمایندگی عمل کنند، باید ویژگیهای داشته باشند که قانون آنها را مشخص کرده که شامل آشنایی به احکام اسلام و امور سیاسی، شناخت نیاز روز مردم، شجاع بودن، با درد مردم آشنا بودن، شناخت نسبی به حوزههای مختلف، تخصص و مهارت، چالاکی وسخت کوشی و خوش بیانی، دارای سابقه مدیریت و تجربه و نفوذ و شخصیت فردی میشود.
تجربههای اسفبار
با نگاهی به دورههای گذشته مجلس شورای اسلامی و عملکرد سوال برانگیز بسیاری از نمایندگان، متوجه میشویم که بسیاری از نمایندگان حتی آنهایی که آرای بالایی از مردم حوزه انتخابیه خود گرفته اند، رفتارها و رویکردهای سوال برانگیزی داشتند که رفتارشناسی نامزدهای نمایندگی مجلس قبل و بعد از انتخابات را نشان میدهد، رویکردی که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است.
ضرورت روانشناختی
منظور از این پیش گفتار، این است که چرا تابه حال با استفاده از اصول روانشناسی تحلیلی، ریشهها و علل رفتار افراد برای ورود به عرصه سیاسی مورد بررسی قرار نگرفته و انگیزه آنان قبل از ورود به سیاست از بعد روانی مورد توجه و مطالعه قرار نگرفته است؟ چرا تاکنون روند یک شخصیت سالم در دوران زندگی از مدرسه تا دانشگاه و از محیط کار تا ازدواج و خانواده مورد بررسی جامع قرار نگرفته است.
بحران اختلالات روانی
با وجود آنکه بسیاری از اقشار جامعه از مشکلات روحی و روانی رنج میبرند، در حالی که از وجود، زمان و شرایط بروز آنها آگاهی ندارند، هیچ اقدامی برای رفع این مشکلات روانی به عمل نمیآورند، رویکرد سوال برانگیزی که در بین سیاسیون با شدت بسیاری بیشتری وجود دارد. اختلالات روانی امری است که ممکن است هر انسان در هر جایگاه و مقامی را درگیر کند که شامل سیاستمداران نیز میشود. اگر بپذیریم که نمایندگان مجلس شورای اسلامی پل ارتباطی بین مردم و دولت هستند، آیا تا به حال به امر مهم روان تحلیلی نمایندگان مجلس شورای اسلامی توجه شده است؟ بی توجهی به روان تحلیلی نمایندگان مجلس در حالی صورت میگیرد که این افراد بر اساس موقعیت کاری و جایگاه شغلی که دارند، میتواند آسیبهای جبران ناپذیری بر روند اهداف و وظایفی بگذارد که قانون بر دوش آنها گذاشته است.
ضرورت شناخت شخصیت
نکته بسیار مهمی که میبایست در خصوص افرادی که سعی دارند به عرصه سیاست وارد شوند، وجود دارد، شخصیت شناسی است. شخصیت به عنوان مجموعهای از تفاوتهای فردی نسبتاً پایدار است که میتوان با بکارگیری روانشناسی، ویژگیهای شخصیتی پایدار و تاثیرات آنها بر نگرش و رفتارهای سیاسی و تصمیمات سیاسیون بر امور را مورد بررسی قرار داد. داشتن ریشههای اختلالات روانی در هر فردی، امری بدیهی است که ممکن است سیاستمداران نیز را درگیر خود کند. نکته مهم اینجاست که شخصیت هر فرد منحصر به خود اوست و نظر به اینکه احساس و رفتار دیگران متفاوت کند، در حقیقت شخصیت افراد است که مشخص میکند چگونه با مسائل برخورد میکنند و از چه شیوهای برای حل مشکلات بهره میجویند.
بحران اختلال شخصیت
اینکه گمان کنیم هر فردی که وارد عرصه سیاست میشود، رویکرد درستی دارد، اشتباه آغازین و بدترین نوع اشتباه است، زیرا اختلال شخصیت در هر فردی وجود دارد که به شیوه فکر کردن، احساس کردن، رفتار کردن و... مربوط میشود، به طوری که با انتظارات جامعه منحرف و باعث پریشانی یا بروز مشکلات گوناگون میشود. ریشه اختلالات شخصیتی به نوجوانی یا اوایل بزرگسالی بازمی گردد. باید توجه داشته باشیم که اگر فردی شخصیتهای پارانویید، مرزی، نمایشی، خودشیفتگی، وسواس فکری و عملی داشته یا شخصیت وابسته داشته باشد، میتواند در عملکردش هنگام بررسی، تصویب، اجرا و نظارت قانون اثر سویی داشته باشد.
ضرورت تستهای روانشناسی
برای آنکه سلامت روانی کسانی که قرار است برای جامعه تصمیم بگیرند، شناخته شود، باید به اشکال گوناگون مورد بررسی کارشناسی قرار گیرند که استفاده از تست روانشناسی یا حتی گرفتن تست ساده گزینه مناسبی است تا بتواند میزان هوش هیجانی این افراد که به عنوان نمایندگان مردم در مجلس انتخاب میشوند، مورد ارزیابی قرار گیرد. بی شک بررسی روانشناسی مبنای بهتر و کامل تری برای اجرای احکام و قوانین است و حتی خدمت بسیار بزرگی در پیش بینی رفاه و آرامش مردم برای آینده و حال جامعه خواهد بود. چه بسا داشتن هرکدام از اختلالات روانی که در شخصیت منتخبان مشاهده شود، اتفاقات بسیار ناگوار و غیر قابل جبرانی در سرنوشت مردم ایجاد کند. البته برای اثبات بحران شخصیتهای روانی سیاستمداران میتوان به گزینههایی همچون آتیلا، چنگیز، هیتلر، موسولینی، استالین و حتی جنگ افروزانی اشاره کرد که امروزه باعث به خاک و خون کشیده شدن انسانهای بی شمار شده و میشوند و البته نگرانی از آینده بسیار بیشتر است.