مجلس یازدهم با تمام فراز و نشیب‌هایی که داشت، به روز‌های پایانی رسیده و بزودی مجلس دوازدهم فعالیت خود را به صورت رسمی آغاز خواهد کرد. اینکه مجلس یازدهم تا چه اندازه منفعل عمل کرده، واقعیتی تاسف بار است، واقعیتی که باعث شد مردم تاوان بدهند. دولت سیزدهم در نهایت ناکارآمدی و سومدیریت فعالیت کرد و آشفته بازار اقتصادی را رقم زد، اما در این بین مجلس یازدهم سیاست بی تفاوتی را در پیش گرفت تا کابینه دولت سیزدهم با خیال آسوده در خواب باشد، خوابی که ریشه در ناتوانی داشت و نگران این نبود که از خواب بپرد، زیرا دستگاهی که باید دولت سیزدهم را از خواب بپراند، مجلس یازدهم بود که هیچ برنامه‌ای برای انجام مسوولیت نظارتی و مدیریت بر دولت ناکارآمد نداشت.

۱۶۶ نماینده جا مانده

اما ۱۶۶ نماینده مجلس یازدهم از راهیابی به مجلس دوازدهم باز ماندند و افراد جدیدی بر کرسی‌های مجلس دوازدهم تکیه زدند. اکنون در آستانه خداحافظی با مجلس یازدهم در دوم خرداد قرار داریم و تشکیل مجلس دوازدهم از هفتم خرداد به صورت رسمی کار خود را آغاز می‌کند. اما سوال اینجاست که مجلس دوازدهم چه سیاستی را در پیش خواهد گرفت

انتخاب رییس در اولویت

اگرچه مجلس از ۲۹۰ نماینده تشکیل می‌شود، اما هیات رییسه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به همین دلیل به محض تشکیل مجلس جدید، رای گیری برای انتخاب هیات رییسه در اولویت قرار می‌گیرد تا سکان هدایت مجلس جدید را بدست بگیرد. با وجود اهمیتی که هیات رییسه به ویژه رییس دارد، شاهد کمکاری، اهمال و حتی امتیاز دادن‌های بی مورد هستیم.

راهرو‌های ملتهب

راهرو‌های مجلس ملتهب است. آن‌ها که رای نیاورده یا ردصلاحیت شده اند، انگیزه‌ای ندارند و آن‌ها که رای آورده اند، اندیشه‌های متفاوتی در سر می‌پرورانند. اما مهمترین دستور کار مجلس این است که چه کسی رییس می‌شود. اگرچه نمایندگان مجلس یازدهم کمکاری و سهل انگاری مجلس یازدهم را نمی‌پذیرند، اما بسیاری از آن‌ها اعتقاد دارند که عملکرد هیات رییسه در آرای آنان تاثیرات بسزایی داشته است. بیشتر نمایندگانی که از راه یابی به مجلس دوازدهم باز مانده اند، اعتراف می‌کنند که کوتاهی هیات رییسه در برخورد جدی با دولت، نقش بسزایی در رویگردانی مردم داشته است.

وعده‌های دولت

یکی از بدترین جملاتی که از سوی نمایندگان بازمانده شنیده می‌شود، حضور در دولت بعد از دوره نمایندگی است. هنگامی که از آنان سوال می‌کنیم نظرتان در مورد تورم، گرانی، سومدیریت دولت، دلار ۶۷ هزار تومانی، سکه ۴۲ میلیون تومانی، پراید ۴۰۰ میلیون تومانی و... چیست، با لبخندی پاسخ می‌دهند «از آن‌هایی بپرسید که در مجلس مانده اند، قرار است به دولت برویم» و تازه می‌فهمیم دلیل این همه گرانی و تورم چیست و چرا نمایندگان بر استیضاح وزرای ناکارآمد اصراری نداشتند.

بیشتر بخوانید:

مجلس پر چالش

انتخابات پاسخ محکمی به مجلس منفعل دوره یازدهم بود. اینکه نامزد‌های مورد حمایت قالیباف رای نیاوردند و بیشترین آرا در سبد افرادی ریخته شد که در مخالفت با قالیباف بوده و هستند، می‌تواند تبعات عملکرد سازشکاری را توصیف کند. اما تضارب آرا در مجلس دوازدهم بسیار مهم است. دیگر دوره سکوت نمایندگان گذشته و این طور نیست که هر چه قالیباف بگوید، دیگر نمایندگان سکوت کنند. سیاست وکیل الدوله بودن به پایان رسیده و از این پس شاهد تذکر‌های جدی خواهیم بود. رای دادن به یک لایحه یا طرح بسادگی نخواهد بود و مخالفت بسیاری از نمایندگان، بسیار زیاد خواهد بود.

رییس در ابهام

سوال دیگری که با پاسخ‌های تعجب برانگیز نمایندگان مجلس یازدهم و دوره دوازدهم رو به رو می‌شود، ریاست مجلس دوازدهم است. برخی نمایندگان اعتقاد دارند مگر قالیباف چه کار کرده که بار دیگر باید رییس باشد، برخی دیگر معتقد هستند که گزینه مناسبی در بین نامزد‌های ریاست است. آن‌هایی که به مجلس دوازدهم راه یافته اند، می‌گویند به هر کس رای بدهیم، به قالیباف رای نمی‌دهیم. مخالفان قالیباف به اندازه‌ای زیاد شده که امکان پیروزی او در انتخاب ریاست را زیر سوال برده است. قالیباف باید بداند دوره گرفتن کرسی ریاست با ۲۲۰ رای به پایان رسیده است. مهمتر آنکه مجلس دوازدهم مانند دوره یازدهم نیست که رقیبی نداشته باشد، بلکه رقبایی خواب ریاست را برای قالیباف تهدید می‌کنند.

خطر تضارب آرا

هیچ کس به صراحت در مورد رییس اظهار نظر نمی‌کند و آن‌هایی که نظر می‌دهند، تاکید می‌کنند که نامی از آنان برده نشود. یکی از نمایندگان مجلس که تجربه سال‌ها نمایندگی را دارد، معتقد است در مجلس هیچ چیز قابل پیش بینی نیست. وی با تاکید بر اینکه تنها زمانی رییس مشخص می‌شود که آرا شمارش شود گفت: ریاست در قالب لابی شکل می‌گیرد، بنابر این هرچقدر لابی یک نماینده قوی باشد یا نمایندگان از وی حمایت کنند، به همان نسبت احتمال کسب کرسی ریاست بیشتر می‌شود. این نماینده، از مجلس دوازدهم به عنوان مجلس چالش برانگیز یاد می‌کند و می‌گوید: علاوه بر قالیباف، منوچهر متکی، علی نیکزاد و مجتبی ذوانور، سودای ریاست را در سر دارند، اما در واقع هیچ کس نمی‌تواند رییس را پیش بینی کند. وی با اشاره به اینکه اگر یک دوره از ریاست مجلس گذشته بود، امکان پیش بینی بیشتر بود گفت: قالیباف کارنامه سازشکاری داشته و مجلس را از مسیر نظارت خارج کرد. علی نیکزاد نیز در مسیر قالیباف گام بر داشت و سال آخر نایب رییسی ذولقدر نیز به تحولی در مجلس منجر نشد، در نتیجه به نظر می‌رسد تنها کسی که هنوز امتحان خودش را پس نداده، منوچهر متکی است. وی تاکید کرد: نمایندگانی که بدنبال مجلس مطالبه گر هستند، می‌توانند روی متکی حساب کنند و به نظر می‌رسد ریاست متکی بر مجلس می‌تواند تحولات خوبی را رقم بزند.