به گزارش "گروه علم و فناوری" عصرایران، تا سال 2025، سربازان احتمالا از یک فناوری پوشیدنی برای اندازه گیری وضعیت فیزیولوژیکی یا تغذیه ای خود بهره خواهند برد. این فناوری پوشیدنی ممکن است در قالب یک زره پوشیدنی یا چیزی دیگر ارائه شود اما ایده اصلی ارسال داده های شخصی درباره سرباز است.
هنگامی که داده ها به مقر اصلی یا آشپزخانه ارسال می شوند ممکن است نشان دهند که یک سرباز پروتئین کافی را در آن روز دریافت نکرده است و یا زود از خواب بیدار شده و می تواند کافئین بیشتری مصرف کند. این جایی است که چاپگر سه بعدی جادوی خود را نشان می دهد.
برخلاف وعده های غذایی آماده که در اختیار سربازان ارتش آمریکا قرار می گیرد، چاپگر سه بعدی می تواند یک شکلات یا پودر نوشیدنی که برای کمک به سربازان در راستای ارائه بهترین عملکردشان طراحی شده اند را فراهم کند. به عنوان مثال، یک سرباز عضلانی احتمالا به میزان کالری متفاوتی نسبت به یک سرباز لاغرتر نیاز دارد.
در شرایطی که چاپگرهای سه بعدی حال حاضر می توانند یک خوردنی پروتئینی را با مغز کره بادام زمینی و روکش شکلات در 30 دقیقه تهیه کنند، جای شگفتی نخواهد بود که در آینده این مدت زمان به میزان قابل توجهی کاهش یابد. چاپگرهای سه بعدی نشان داده اند که با گذشت زمان از سرعت عمل بیشتری برخوردار می شوند.