نوسازی ناوگان باری فرسوده؛ از هزینه تا سود

پول‌نیوز، محمدعلی دیانتی‌زاده* - براساس برنامه چهارم توسعه کشور متوسط عمر ناوگان باری کشور باید کمتر از 10 سال باشد و تلاش در راستای تسریع روند اجرای طرح نوسازی با حمایت دولت قطعا می‌تواند به خروج بازار خودروهای سنگین از رکود کمک کند.

در همین راستا، می‌توان با ساده‌سازی روند خروج ناوگان فرسوده، ارائه تسهیلات به‌طور مستقیم به خودروساز یا لیزینگ، تخصیص ارز مبادله‌ای به خودروساز و مشارکت دادن شرکای تجاری خودروسازها از طریق عقد قرارداد چهارجانبه میان وزرات صنعت، وزرات راه، خودروساز و شریک تجاری، با رفع موانع موجود، طرح نوسازی را به نتیجه رساند.

اما همچنان پیچیدگی فرآیند خروج خودروی فرسوده، بوروکراسی طولانی، بی‌انگیزگی مالک و مشکلات دریافت تسهیلات ازجمله موانع این طرح بوده است.

این در حالی است که 130 هزار کامیون بالای 25 سال در جاده‌های کشور تردد می‌کنند و از این تعداد 30 هزار کامیون بالای 40 سال عمر دارند. کامیون‌های فرسوده هزینه‌های گزافی ازجمله آلودگی محیط زیست، کاهش ایمنی و امنیت اجتماعی و افزایش مصرف سوخت را به اقتصاد کشور تحمیل می‌کند.

میزان مصرف گازوئیل این کامیون‌ها، حداقل 60 لیتر در هر 100 کیلومتر است اما این رقم در کامیون‌های جدید به 35 لیتر در هر صد کیلومتر کاهش یافته است.

بنابراین کامیون‌های دارای عمر بالا سالانه معادل 3.5 میلیارد لیتر مازاد مصرف سوخت به کشور تحمیل می‌کند.

با یک محاسبه ساده بر اساس پیمایش متوسط 100 هزار کیلومتری هر کامیون در سال به این نتیجه می‌رسیم که نوسازی هر کامیون فرسوده به نگهداشت سالانه 25000 لیتر گازوئیل کمک می‌کند.

حال اگر کل صرفه‌جویی ارزی با احتساب قیمت تمام‌شده گازوئیل برای دولت (حدود 50 سنت) را وارد این محاسبه کنیم، درمی‌یابیم که نوسازی حدود 130 هزار کامیون فرسوده در کشور، بیش از یک میلیارد و ششصد میلیون دلار صرفه‌جویی ارزی در پی خواهد داشت.

صرفه‌جویی 40 درصدی در مصرف سوخت، کاهش 75 درصدی آلایندگی، کاهش 70 درصدی تلفات جاده‌ای، کاهش هزینه تعمیرات، کاهش زمان خواب کامیون و افزایش سهم حمل ترانزیت از مهم‌ترین مزیت‌های طرح نوسازی ناوگان حمل‌و‌نقل بار کشور است که به نفع همه است.

*سردبیر