زنگ خطر خودروهای برقی برای که به صدا در می‌آید؟

پول‌نیوز، سینا رویایی - تحقیقات نشان می‌دهد که  2017 سالی منحصر به‌فرد برای صنعت خودرو در کشورهای پیشرفته و به‌تبع آن برای جهان خواهد بود. یکی از مهم‌ترین تحولاتی که زمینه‌ساز ویژگی خاص این سال است، خارج شدن برخی اخبار فناورانه در حوزه خودرو از حاشیه اخبار به متن و گفتمان تحول‌آفرین در این صنعت است.

اگر تا چندی پیش گاه‌وبیگاه در جریان ساخت خودروهای الکتریکی و جایگزینی آنها به جای خودروهایی قرار می‌گرفتید که با سوخت فسیلی کار می‌کنند، امروز باید به این فناوری به عنوان رقیب جدی تکنولوژی موتورهای سوخت فسیلی نگاه کنید. علت اصلی این صدرنشینی خبری در افزایش تقاضای بازار برای خرید این خودروهاست و علت افزایش تقاضا نیز طبق قانون قدیمی بازار، پایین آمدن قیمت این خودروها و افزایش توانمندی آنها از نظر سرعت و قدرت موتور است.

پیش‌بینی‌های انجام‌شده در همین اوایل سال حاکی از آن است که تا سال 2020 شرکت‌هایی که هیچ زیرساختی برای تغییر تمرکز تولید به سمت خودروهای الکتریکی نداشته‌اند، به جد در معرض خطر نابودی خواهند بود. انستیتوی گرنتهام در کالج سلطنتی لندن در تحقیقات مفصلی هزینه تولید خودروهای الکتریکی را تا سال 2020 پیش‌بینی کرده  و حتی بر اساس آن کاهش شدیدی را  در هزینه حمل‌و‌نقل جاده‌ای و درون‌شهری تخمین زده است.

بر اساس این پیش‌بینی سوخت‌های فسیلی تنها در یک‌دهه، 10 درصد از سهم بازار خود را در رقابت با موتورهای قدرت‌زای نوری و وسایل‌نقلیه برقی از دست خواهند داد. این رقم هرچند ممکن است چندان بالا به نظر نیاید اما در حدی است که بتوان آن را سرآغاز تسخیر آتی بازار از سوی خودروهای برقی دانست. همین 10‌درصد معادل فروپاشی صنعت معدن‌کاری و زغال‌سنگ آمریکا و ضرر 100 میلیارد یورویی صنایع همگانی (برق، تلفن و...) در اروپاست که بین سال‌های 2008 تا 2013 به وقوع پیوست و ریشه آن در آماده نبودن برای استقرار انرژی‌های جایگزین است.

گزارش‌های تحقیقاتی حاکی از آن است که اگر همین روند ادامه پیدا کند، وسایل‌نقلیه برقی می‌توانند تا سال 2035 مقام‌سوم را در بازار ترابری جاده‌ای به‌دست آورند و انرژی خورشیدی می‌تواند تا سال 2040،  23‌درصد از نسل جهانی قدرت را پشتیبانی کند که این امر به‌معنای حذف کامل زغال سنگ است و سهم گاز طبیعی را از بازار به یک‌درصد کاهش خواهد داد.

از اینها مهم‌تر اینکه همین تخمین‌ها حاکی از آن است که به واسطه حضور پررنگ خودروهای برقی، تولید نفت تا سال 2025 تنها به دو میلیون بشکه در روز خواهد رسید.  زنگ خطری که در این زمینه برای صنعت خودرو و البته صنعت نفت کشور به صدا در آمده است، باید به گوش وجدان خردگرای ایرانیان و مسئولان خودروسازی به‌وضوح شنیده و برای آن راهکارهایی اندیشیده شود.

گذر زمان نشان داده است ترسی که کشورهای تولیدکننده نفت از اتمام آن داشتند، جای خود را به ترسی بجا از فناوری‌های جایگزین خواهد داد. ورود خودروهای هیبرید و تحلیل فناوری آن با استفاده از راهکارهای انتقال تکنولوژی می‌تواند مقدماتی برای زیرساخت‌های جایگزین فراهم کند.

این تدبیر اگرچه در ساختار واردات خودرویی ما وجود ندارد اما دور نیست آن روزی که به‌علت بی‌توجهی به این تغییر بنیادین در صنعت خودروی جهان، انگشت اتهام را به سمت خود و خودی‌ها بگیریم.