از اجرای طرح دهکده امید رضایت داریم

به عنوان دهیار روستای سراب ذهاب(دهکده امید)، معتقدم کارهای خوبی در دهکده امید انجام شده است. در ایران منحصر به فرد است که در یک روستا پروژه آب و فاضلاب اجرا شود. تا الان فاضلابی که در روستای ما تولید می شد داخل رودخانه می ریخت. اما با شبکه جمع آوری فاضلاب و تصفیه خانه، دیگر محیط زیست آلوده نمی شود.

در حال حاضر کار تاسیس شبکه جمع آوری فاضلاب و تاسیسات تصفیه خانه در حال انجام است. کارهای مربوط به لوله گذاری برای جمع آوری فاضلاب در سطح روستا، انجام شده و اکثر لوله ها به سیستم آب و فاضلاب وصل شده اند. مخزنی در اطراف روستا ایجاد شده و فعلاً فاضلاب جمع آوری شده به آنجا می ریزد و تصفیه خانه هم در حال احداث است.

به تعبیر دیگر چند حوضچه ایجاد شده و فاضلاب جمع آوری شده به آنجا می رود. با بهره برداری از تصفیه خانه فاضلاب، حتی می توان کود تولید کرد.

در توسعه پایدار، مشارکت همگانی و مردمی اهمیت زیادی دارد. مشارکت مردم روستای ما، در سطح خوبی است. در مدت سی سال گذشته به یاد ندارم که چنین پروژه ای برای ما در روستا انجام نشده باشد. در حال حاضر، آب های سطحی و آب های استفاده شده در حمام ها و آشپزخانه ها، به داخل خیابان ها و کوچه های روستا نمی ریزد و به داخل شبکه جمع آوری فاضلاب می رود.

ما هر پنج شنبه، مراسمی تحت عنوان پنج شنبه های پاک داریم و هر زباله ای در داخل روستا و اطراف روستا را جمع آوری می کنیم. چون بچه ها، آینده ساز هستند ما کودکان را در این امر مشارکت می دهیم. کمپین پنج شنبه های پاک، یک حرکت نمادین بود. نزدیک 300 کیسه پر از زباله در روستا و اطراف روستای ما جمع آوری شد و در جای دیگر دفن شد. به این شکل، محیط روستا واقعاً پاک و تمیز شد. با این کار آثار زلزله از روستا زدوده شد و سیمای خوبی به روستا داده شد.

هر فردی که از روستای ما بازدید کند متوجه می شود که در قالب دهکده امید، کارهای خوبی انجام شده. البته در پنج شنبه های پاک، بیش تر بچه ها کار جمع آوری زباله را انجام می دهند. معمولاً در روستاها این طور است که سرپرستان خانواده ها، روزها در منزل نیستند و یا کارگرند یا کشاورز و مشغول کار هستند.

اما دست اندرکاران دهکده امید، با حضور بچه ها فرهنگ سازی می کنند و زباله ها را جمع آوری می کنند. برخی بزرگسالان، به طور موردی در این پنج شنبه های پاک حضور پیدا می کنند.

اخیراً قرار شده یک نیسان مخصوص زباله، دو بار در هفته به روستای ما بیاید و کیسه های زباله های جمع شده را از روستا ببرد و تبدیل به کود ارگانیک کنند. این برنامه جمع آوری زباله از روستاها، زیر نظر بخشداری است و دهیاری ها در این زمینه فعال هستند. در زمانی که آقای دکتر صلاح الدین ویسی، عضو کمیته آبادانی طرح دهکده امید، در روستا فعال بودند، سطل های مورد نیاز برای تفکیک زباله را برای ما خریدند. اما هنوز سطل های تفکیک زباله را توزیع نکرده اند.

الان خانواده های ساکن روستا یاد گرفته اند که در منازل خودشان، زباله های تر و خشک را با هم ادغام نکنند و یاد گرفته اند تفکیک زباله را انجام بدهند. سطل های تفکیک زباله برای حدود 100 خانوار خریداری شده و شاید سه یا چهار سطل، به هر خانوار بدهند.

قرار شده خانم دکتر شیرزادی که در حوزه پسماند و تفکیک زباله، تخصص دارند به روستا بیاید و آموزش های تکمیلی را در زمینه تفکیک زباله ارائه کنند. وقتی سنگ فرش کردن خیابان های روستا تمام شود، سطل های تفکیک زباله را توزیع می کنند.

در قالب طرح دهکده امید، آموزش های مربوط به منجق بافی و جواهر دوزی به خانواده ارائه شد. تا کنون این آموزش ها منجر به درآمد نشده ولی در این حد بوده که مردم روستا مهارت هایی را یاد بگیرند.

مجتمع فرهنگی یا سینما که آقای دکتر زیباکلام می گفتند در قالب دهکده امید می سازیم، هنوز ساخته نشده. در قالب دهیاری و شورای اسلامی روستا، مصوب شد که 1000 متر زمین در اختیار دست اندرکاران دهکده امید قرار بگیرد. ما این زمین را در اختیارشان قرار دادیم ولی دنبال مجوز ساخت این مجتمع هستند و فکر می کنم هنوز مجوز ساخت را نگرفته اند.

آقای دکتر زیبا کلام اخیراً به بنده گفتند هزینه لوله گذاری شبکه فاضلاب در داخل روستا 800 میلیون تومان بوده و برآورد هزینه ساخت تصفیه خانه فاضلاب هم 400 میلیون تومان است. جمع هزینه های این دو پروژه، یک میلیارد و 200 میلیون تومان می شود.

از ابتدا قرار بود بنیاد مسکن دیوارهای آجری برای ساختمان های اسکلت دار روستای متا و مناطق زلزله زده، بسازد. البته دیوار آجری، دیواری سنگین است و عایق نیست. اما دکتر ویسی، این ایده را مطرح کرد که به جای دیوار آجری، از دیوار تری دی پنل استفاده شود و عایق گرما و سرما باشد. خانوارهایی که وضعیت درآمدی خوبی ندارند هر کدام در حد 5 میلیون تومان برای جایگزین کردن این نوع دیوارها، از کمک های مردمی طرح دهکده امید استفاده کردند.
خانوارهایی که وضعیت درآمدی بهتر و متوسط دارند فقط دو سوم این مبلغ را برای خرید فوم و عایق بندی دریافت کردند.

ما اولاً باید منصف باشیم. دست اندارکاران دهکده امید، زحمت کشیدند و کمک های مردمی را آوردند و برای عمران و آبادی روستای ما صرف کردند. اما پیشرفت انجام کارها، کُند بود. الان دو سال از زمان زلزله گذشته است. من به عنوان دهیار برای تاسیس شبکه فاضلاب و تصفیه خانه، خیلی به دست اندرکاران طرح دهکده امید، فشار آوردم. فکر می کنم الان هم از دست من، دلخور هستند.

اما باز جا دارد از این طریق از همه آنها تشکر کنم. چون واقعا در این مدت زحمت کشیدند و برای ما کار کردند. مردم روستا، در اصل از سرعت انجام کارها در طرح دهکده امید راضی نبودند.

ما به مردم روستا آگاهی دادیم و توضیح دادیم که دست اندرکاران طرح دهکده امید، هیچ نسبت فامیلی و قومی با ما ندارند ولی برای ما کار کردند و به ما کمک کردند. الان دیگر مردم روستا، از این طرح راضی هستند. بنابراین، مردم روستا فقط در ابتدا از این طرح راضی نبودند. بالاترین تفاوت روستای ما، بعد از اجرای طرح دهکده امید، همین اجرای سیستم آب و فاضلاب است.

بودجه سنگ فرش کردن خیابان های روستا، متعلق به بنیاد مسکن است. این سنگ فرش ها در قالب «طرح هادی» روستاها انجام شده و در حد 20 درصد از بودجه طرح هادی به ما داده اند و ما آن را به پیمانکار داده ایم و سنگ فرش کردن روستا را انجام می دهد.

در زمان وقوع زلزله حداقل 85 خانوار در روستا زندگی می کردند. این که گفته می شود تعداد 140 یا 150 خانوار در روستا زندگی می کنند، صحیح نیست. الان حدود 105 خانوار در روستا زندگی می کنند. در خلال دو سال گذشته، چند مورد ازدواج هم داشته ایم. البته برخی از خانواده ها از شهر به روستا برگشتند و از موقعیت استفاده کردند که صاحب خانه شوند. بعضی از آنها در زمان قبل از زلزله، خانه های نیمه ساز در روستا داشتند. دولت وام مسکن داد آن خانوارها هم به روستا برگشتند و برای خودشان خانه ساختند.

من به عنوان دهیار و نماینده روستا، از اجرای طرح «دهکده امید»، رضایت دارم. اما اگر می خواهید تحقیقات کامل و دقیقی انجام شود باید از افراد چند محله و چند قبیله که جمعیت روستا را تشکیل می دهیم سوال شود. در این حالت قضاوتی که از میزان رضایت مردم حاصل می شود، قضاوتی عادلانه خواهد بود.

مردم روستای ما مردمی با فرهنگ هستند. در زمان جنگ تحمیلی، یک بار آواره شدیم و در کمپ زندگی کردیم. کمپ های بین المللی و صلیب سرخ را دیده ایم. به همین دلیل، ما هم، تجربیاتی در زمینه نظافت کردن محل زندگی و تعرض نکردن به حریم معابر داریم. مردم ما، مردم آگاهی هستند و در کارها مشارکت می کنند.

*عباس اِسپری، دهیار روستای سراب ذهاب (دهکده امید)