پول نیوز - در حالی که این روزها همه نقاط شهرها حال و هوای بحران کرونا را دارد و رعایت نکات بهداشتی به صورت جدی دنبال می شود، بازار وسایل پیشگیری از ابتلا به این بیماری داغ شده و به نوعی جنبه «مدل سازی» هم به خود گرفته است.
از زمان شیوع بیماری کرونا در نقاط مختلف دنیا و همچنین ایران، به صورت دائم به مردم اطلاع رسانی می شود که نکات بهداشتی را به صورت بسیار جدی رعایت کنند و این موارد با هشدارهای کاملا جدی همراه است به طوری که بسیاری از افراد را به استرس انداخته و وسواس شدیدی را باخود به همراه داشته است.
این مسئله باعث شده
اقلام بهداشتی از جمله ماسک و ژل ضدعفونی و دستکش و ... به کالاهای پرمصرف با تقاضای بالا در این دوسه ماه اخیر تبدیل شود.
حال در میان این شلوغی تقاضاها، عده ای از موقعیت استفاده یا به نوعی سواستفاده کرده و این موضوع را به سمت مدسازی نیز سوق دادند. به این صورت که ماسک هایی با شکل ها و طرح های گوناگون، عینک های خاص و عجیب و صفحه تلقی شیشه ای به نام شیلد که بیشتر از این که جنبه بهداشتی داشته باشد جنبه مدل سازی و جلب توجه به خود گرفته است؛ در سطح شهرها در حال خرید و فروش است.
اگر گذری به سطح شهر داشته باشیم شاهد تغییراتی در ظاهر برخی شهروندان خواهیم بود. به طوری که این روزها، شاهد استفاده همزمان از ماسک، دستکش، شیلد یا همان محافظ و یا عینک هستیم. وسایلی که شاید استفاده همزمان از آنها چندان هم ضروری و موردنیاز نباشد، اما چون مد شده است، عدهای دوست دارند که استفاده کنند.
بر خلاف روزهای اول شیوع کرونا که به سراغ هر
داروخانه و فروشگاهی می رفتیم دریغ از یک ماسک و دستکش اما حال وسایل دیگری هم در حال خودنمایی است که واجب نیستند.
در تمام پروتکل های بهداشتی و در تمام اطلاعیه هایی که از سوی سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت اعلام شده، شیوه انتقال ویروس به طور دقیق اعلام شده و مشخص است. حال مردم به بهانه این موارد استفاده از وسایل غیر ضروری را واجب دانسته اما موارد دیگر از جمله اینکه جز در موارد ضروری از منزل خارج نشوید را اصلا جدی نگرفته اند.
به طوریکه خانم ها و آقایانی را می بینیم که برند کیف و کفش خود را با طرح روی
ماسک ست کرده اند و شیلد و دستکش و همه وسایل را استفاده کرده اند اما در کجا؟ وسط یک بوتیک ایستاده و در حال انتخاب رنگ لباس برای خرید هستند. خریدی که ممکن است در این شرایط اصلا واجب نباشد.
ماجرا از این قرار بود که در روزهای اول شیوع کرونا در اسفندماه بسیاری از افراد این موضوع را جدی نگرفته و با خنده و شوخی و جک ساختن از کنار آن گذشتند و اگر نگاهی گذرا به عکس های عکاسان خبری بیندازیم یادمان می آید که بازار شب عید همچنان شلوغ و پر رفت و آمد بود. در همان زمان در کشورهای دیگر شروع به انجام محدودیت ها و قرنطینه ها کردند و بیشتر مردم هم این موضوع را جدی دانستند و رعایت کردند.
مدتی از ورود این مهمان شب عیدی نگذشته بود که تازه مردم به خود آمدند و آمار و ارقام
مبتلایان و فوتی ها تازه برایشان ملموس و واقعی به نظر رسید. در واقع اگر آن دسته افرادی که نهایت بی مسئولیتی خود را نشان داده و در روزهای اول سال راهی جاده و سفر شدند را فاکتور بگیریم بیشتر مردم از ترس جان خانه نشین شدند و خلوتی شهر در اوج نگرانی های این ویروس لااقل خوشحال کننده بود که مردم فرهنگ رعایت قوانین و هنجارها را پیدا کرده اند.
از آنجایی که در کشوری زندگی می کنیم که مسئولانش از رییس جمهور گرفته تا خوش نشینان بهارستان و کابینه و ... همه علاقه زیادی به خواب دارند، در این برهه هم گویی خوابی عمیق آنها را فرا گرفته و گه گاهی خمیازه کشان چشم گشوده و تصمیماتی میگیرند که ذره ای نتایج مفید به همراه ندارد. نمونه این موضوع، پاک کردن صورت مسئله ای به نام قرنطینه اجباری و نام گذاری فاصله اجتماعی به جای آن تا بگویند به به ما یک طرح جدید ابداع کردیم.
حال این طرح اصلا تاثیرگذار بوده یا نه بماند اما از مسئولان بگذریم خود مردم هم دلشان گویی به حال خودشان نمی سوزد و انگار منتظر بودند که اعلام شود
فروشگاه ها بازگشایی شده و شال و کلاه کرده و راهی خیابان ها شوند تا مبادا آن لباس و کیف و کفش جذاب را از دست بدهند و از مد جا بمانند.. حال همین مردم برای خروج از منزل تمام ابزار و وسایل پیشگیری را استفاده کرده و راهی خیابان می شوند ولی همان فاصله اجتماعی را هم رعایت نمی کنند و در فروشگاه ها و پاساژها در حال چرخ زدن هستند.
در واقع برخی از افراد موضوع سلامتی را جدی نگرفته و تنها به بهانه این ویروس، ابزاری را استفاده کرده که خودنمایی کنند و تنها به ظاهر خود فکر می کنند، در حالی که اگر روزی مبتلا به کرونا شوند، آن ظاهر و آن ست کردن ها دیگر اهمیتی ندارد و در نهایت تاسف با یک گان بهداشتی یا لباس استریل بیمارستان روی تخت، دیگر نمی توانند به مد و ظاهر فکر کنند.
باید بگوییم ما ایرانی ها در افراط و تفریط نظیر نداریم. یا از این ور بام می افتیم یا از آن ور. بعضی ها اصلا این بحران را جدی نگرفته و گویی این
ویروس فقط برای دیگران است و به خودشان و خانواده شان آسیبی نخواهد زد، بیخیال و بدون استفاده از حتی یک ماسک معمولی در سطح شهر می گردند. بعضی هم انقدر این ویروس وسواسی شان کرده که همه اقلام بهداشتی را حتی اگر ضروری هم نباشد با هم استفاده می کنند. در این بین همانطور که گفته شد عده ای هم هستند که سلامتی را فاکتور گرفته و رنگ بندی ماسک و دستکش برایشان از جنس و مرغوبیت آن بیشتر اهمیت دارد و این موضوعی است که به صورت جدی جای تامل بسیاری دارد.
یادداشت اختصاصی- مهسا اخلاقی
خسته نباشيد
من از خانواده كادر درماني هستم كاش مردم يه كم به اين فكر كنن ما هم دوست داريم استراحت كنيم ولي بي ملاحظگي اين آدما نميزاره