روشی برای حذف ارز ترجیحی/کارت اعتباری خرید کالا جایگزین مناسب برای ارز ترجیحی

کارت اعتباری خرید کالا جایگزین مناسب برای ارز ترجیحی، شاید تا به حال برای شما هم اتفاق افتاده باشد زمانی که قصد خرید وسیله‌ای دارید یا قصد پرداخت هزینه‌ی خدمتی که دریافت کرده‌اید را دارید، اما به طور کامل قادر به پرداخت آن نیستید. در بیشتر این مواقع ما می‌دانیم که درآینده با پس انداز می‌توانیم آن وسیله یا خدمت را دریافت کنیم، اما چرا حالا آن‌را در اختیار نداریم و از فواید آن بهره‌مند نمی‌شویم؟ کارت اعتباری وسیله‌ای است که با آن می‌توانید هزینه‌ی کالا یا خدمت دریافتی را بدون نیاز به پول پرداخت کنید. این کالا یا خدمت هر چیزی می‌تواند باشد، از هزینه بلیط هواپیما و رزرو تور تا هزینه خرید موبایل، از هزینه دندان‌پزشکی تا خرید از سوپرمارکت. کارت‌های اعتباری به‌وجود آمده‌اند تا شما علاوه‌بر پول نقدی که در حال حاضر دارید برای مبالغی که در آینده به دست می‌آورید نیز، برنامه‌ریزی کنید.

حذف ارز ترجیحی این روز‌ها با موافقت و مخالفت بسیاری از کارشناسان همراه شده است، موافقان حذف ارز ترجیحی کاهش منابع مالی دولت و تشدید کسری بودجه در کنار رانت تولید شده از ارز ۴۲۰۰تومانی را به‌عنوان مهمترین دلیل برای حذف این ارز عنوان می‌کنند، مخالفان نیز افزایش فشار بر دهک‌های پایین جامعه را مهمترین عامل برای عدم اجرای این طرح می‌دانند، اما با توجه به تنگنا‌های مالی دولت این طرح می‌تواند با حمایت از مردم و اقشار آسیب پذیر و افزایش نظارت بر بازار اجرا شود.

ارز ترجیحی به اهداف خود نرسید
محمدمهدی مفتح، سخنگوی کمیسیون برنامه و بودجه با اشاره به عدم تأثیرگذاری ارز ۴۲۰۰ تومانی بر سفره مردم، اظهار کرد: ارز ۴۲۰۰ تومانی به آن اهدافی که بر مبنای آن این ارز اختصاص داده شد؛ نرسید و قدرت خرید مردم را حفظ نکرد. دلیل این کار نیز مشخصاً نظارت ناقص یا بدون نظارت بودن این کار است یعنی دولت هیچ نظارتی بر آن نداشته، برای تامین کالای اقشار ضعیف و محروم تا آخر زنجیره باید کنترل می‌شد که این کار صورت نگرفته، بنابراین این کار به نتیجه نرسید.

وی ادامه داد: متاسفانه ما نتوانستیم تولید را نیز از گزند این ارز حفظ کنیم و با اختصاص ارز چندنرخی تولید را نیز به هم ریختیم. با ارز ۴۲۰۰ تومانی، قیمت خرید گندم خارجی پایین‌تر از قیمت گندم داخلی است و این مصیبتی است که مسئولان بخش کشاورزی باید به آن توجه کنند، زیرا ناکارآمدی‌های دولت سابق در این خصوص قابل مشاهده است ما در این موضوع نیز کارنامه خوبی نداریم و باید بتوان از تولیدکننده داخلی حمایت کرد نه اینکه به مشکلات آن‌ها افزود.

مفتح با اشاره به لزوم نگاه مجموعه‌ای به مسئله ارز ۴۲۰۰ تومانی بیان کرد: ما تنها نباید به یک سیاست نگاه کنیم و نتیجه‌گیری کنیم، باید مجموعه سیاست‌ها را بررسی کنیم یعنی مجموعه سیاست‌ها باید اتخاذ شود تا وضعیت اقتصادی کشور بهتر شود.

وی گفت: باید یارانه ارزی را اصلاح کنیم البته باید به صورت خیلی دقیق روی موضوع کار شود، نظام ارزی فعلی با تخصیص ارز چندنرخی و ارز ۴۲۰۰ تومانی، نظام کارآمدی نیست و کارایی بالایی ندارد. هزینه زیادی می‌کنیم و منابع ارزی کشور را به ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص می‌دهیم، اما در زندگی مردم به هیچ وجه قابل مشاهده نیست. در بحث یارانه باید دقت کرد، یارانه نقدی مناسب نیست و کارت اعتباری خرید جایگزین مناسب‌تری است و حتما نیاز خانواده را تامین می‌کند، ولی به هر حال هنوز هم هستند کسانی که درآمدشان فقط همین یارانه است و زندگی بسیار سختی می‌گذرانند.

مفتح بیان کرد: رسیدگی به زندگی مردم یک وظیفه و تکلیف جدید برای دولت است که باید با متخصصان و کارشناسان بنشینند و این مسئله را که با چندین متغیر مجهول است، حل کنند به نحوی که بیشترین منفعت برای مردم باشد و کمترین مشکل را ایجاد کند.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه بیان کرد: راهکار جایگزین بهینه برای پرداخت یارانه به مردم، استفاده از ظرفیت کارت اعتباری خرید کالاست تا کالا به دست مردم برسد، این سیاست بهتر از پول نقد است، پول نقد هم در جامعه تورم‌زاست و هم باعث می‌شود که کالا‌های مناسب با قیمت مناسب فروخته نشود. اگر دولت بتواند کالای اساسی مردم را با سازوکاری تأمین کند، مسلما اثرات مثبت تری دارد، البته کار بسیار سنگین است، اما ما فروشگاه‌های متعدد بزرگی داریم که زیرساخت و امکانات مورد نیاز در سراسر کشور دارند که این کار را بتوانیم انجام بدهیم بنابراین دولت می‌تواند این کار را انجام بدهد.

کارت اعتباری خرید کالا جایگزین مناسب برای ارز ترجیحی
کارت بانکی یا کارت اعتباری یا کردیت کارت نوعی کارت پرداخت است که برای اشخاص حقیقی یا حقوقی صادر می‌شود. این کارت به دارنده آن این امکان را می‌دهد که بر پایه نوع قرارداد، از خدمات و کالا‌هایی برخوردار شده و سالانه بهای آن را بپردازد. به عبارت دیگر یک حد اعتبار به کاربر اختصاص داده می‌شود که می‌تواند از آن پولی را برای پرداخت قرض بگیرد.

کارت اعتباری برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ در ایالات متحده آمریکا به وجود آمد. شرکت داینرز با قراردادی مابین خود و چند رستوران اقدام به ایجاد سرویس پرداخت نمود، طوری‌که با ارائه کارت داینرز مشتریان می‌توانستند از سرویس رستوران استفاده نموده و در پایان ماه به شرکت نامبرده بدهی خود را پرداخت نمایند.

کارت‌های اعتباری توسط سیستم‌های مختلف الکترونیک مدیریت و پردازش می‌شوند. آن‌ها به‌طور کلی عبارتند از: کارت‌های دارای حافظه و پردازشگر (کارت هوشمند)، کارت‌های پردازش هم‌زمان (آنلاین) که عمدتاً به صورت کارت‌های مغناطیسی تهیه و عرضه می‌شوند و کارت‌های بدون تماس (RF ID). البته ممکن است انواع مختلف دیگری از کارت‌های شناسایی (ID Card) نیز برای کارت‌های اعتباری استفاده شوند، ولی این سه نوع بیشترین استفاده را دارند. بیشتر در اروپا از کارت‌های هوشمند و در آمریکا از کارت‌های مغناطیسی برای این نوع کارت‌ها استفاده می‌شود.

منشأ ایجاد اعتبار می‌تواند شرکتها، ارگانها، بانک‌ها یا موسسات مالی/اعتباری باشند، ولی مدیریت آن معمولاً توسط سیستم‌های پرداخت الکترونیک اجرا می‌گردد. در بسیاری از نقاط جهان شرکت‌هایی مانند ویزا و مستر کارت، مدیریت چنین اعتباراتی را انجام می‌دهند که البته در خیلی از موارد منشأ ایجاد اعتبارشان، خودشان نیستند.