موانع صنایع پلیمر ایران برای رقابت در بازار‌های آسیایی چیست؟

محمدحسین بابالو کارشناس صنعت پلیمر در سومین همایش ملی اقتصاد صنایع پلاستیک اظهار داشت: مهمترین فاکتور در رقابت‌پذیری بنگاه‌های تولیدی در خارج از کشور یا بازار‌های منطقه‌ای، قیمت‌های تمام شده تولیدات تولید در مقصد است.

وی افزود: ساختار صنایع تکمیلی پلیمری به طوری است که مهمترین پارامتر قیمت تمام شده را بهای مواد اولیه تشکیل می‌دهد تا جایی که متوسط رقم ۶۰ درصد را می‌توان برآورد کرد.

بابالو گفت: هم‌اکنون رقابت بر سر بازار‌های منطقه‌ای است و برای کشور‌های قدرتمند اقتصادی هزینه حمل، فاکتور چندان مهمی محسوب نمی‌شود.

کارشناس صنعت پلیمر گفت: به عبارت ساده‌تر حتی نمی‌توان به بازار‌های منطقه‌ای و سنتی برای همیشه امیدوار بود. ارزان‌قیمت‌ترین ماده اولیه پلیمری در جهان مربوط به آسیای شرقی است، بنابراین پایین‌ترین بهای تمام شده در مبدأ مربوط به چین و تولیدکنندگان اقماری آن است.

وی گفت: رقیب اصلی برای تمام تولیدکندگان در جهان کشور‌های شرقی هستند. شاید تنها دیوار تعرفه و بازی با نرخ ارز بتواند به داد تولیدکنندگان محلی برسد. سلاح اصلی چین در جنگ برای قیمت تمام شده در مقصد بهای اندک مواد اولیه در کنار حمایت‌های اعتباری از تولیدکنندگان است.

بابالو گفت: هر چه فاصله بهای مواد اولیه از کمترین قیمت مهمترین رقیب بیشتر باشد، امکان موفقیت کمتر است؛ یعنی باید در ابتدا ارزان‌ترین قیمت جهان را در نظر گرفت و سپس به فکر فروش صادراتی افتاد.

کارشناس صنعت پلیمر گفت: قیمت ماده اولیه pvc و پلی پروپیلن در سه بازار آسیای شرقی، آسیای جنوب شرقی و جنوب آسیا نسبت به ستون زردرنگ مربوط به قیمت پایه در ایران به چه صورت است.

وی گفت: همانطور که می‌دانید با وجود مزیت منابع هیدروکربوری در ایران، قیمت پایه مواد اولیه برای صنایع پلیمر نسبت به سایر بازار‌ها بیشتر است. تازه در برخی موارد بر روی قیمت پایه رقابت نیز در بورس کالا اتفاق می‌افتد و قیمت مواد اولیه افزایش چشمگیری می‌یابد.