سالهاست با چالش فرصت سوزی به جای بهره گیری به موقع از ظرفیت‌ها رو به رو هستیم. یکی از این ظرفیت‌ها که سالهاست مورد کم توجهی و حتی بی توجهی قرار گرفته، منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه برون است. راه اندازی این منطقه در سال ۱۳۹۳ مطرح و لایحه آن به مجلس ارایه شد، اما با واکنش‌های بسیاری رو به رو شد که در نهایت پس از کش و قوس‌های فراوان، در ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ به تصویب رسید.

ظرفیت‌های اینچه برون

منطقه مرزی اینچه‌برون از ظرفیت‌های بسیاری برخوردار است که در بخش‌های گوناگون تعریف می‌شود. در بحث تجارت، همسایگی با کشور‌های مشترک المنافع باعث شده داد و ستد بین آن‌ها قدمتی چند دهه داشته باشد. زمین‌های حاصلخیز می‌تواند بهترین فرصت برای رونق کشاورزی باشد. آب و هوای مطبوع، نزدیکی به دریا، فرهنگ مردم ترکمن از سوارکاری تا مراسم سنتی نیز بهترین فرصت برای گردشگری را رقم می‌زند، اما بهره‌مندی از تمام این ظرفیت‌ها و بسیاری موارد دیگر نیمه کاره باقی مانده و مردم این منطقه در انتظار توجه به این ظرفیت‌ها و فعال کردن آن‌ها هستند.

راه اندازی پس از ۱۰ سال

با وجود آنکه اینچه برون در سال ۹۳ مطرح شد، راه اندازی رسمی آن در ۷ آبان ۱۴۰۲ به اجرا رسید. دبیر شورایعالی مناطق آزاد تجاری و صنعتی و ویژه اقتصادی در آیین آغاز رسمی فعالیت منطقه آزاد اینچه برون به عنوان نهمین منطقه حضور یافت کرد و آن را ظرفیت بسیار مهمی برای اقتصاد کشور دانست. حجت الله عبدالملکی بر پیگیری تکمیل زیرساخت‌های اینچه برون تاکید کرد و گفت: پرونده سکوی واردات بودن مناطق آزاد، در دولت سیزدهم بسته شده و مناطق آزاد به صورت خالص برای کشور ارزآور هستند و با اجرای نظامات ثبت همه کالا‌های وارداتی و صادراتی، موضوع قاچاق از مبادی رسمی به طور کامل در مناطق آزاد بسته شده است.

ورودی و خروجی کشور

دبیر شورایعالی مناطق آزاد با بیان اینکه همه ورودی‌ها و خروج‌های کشور به منطقه آزاد و ویژه تبدیل شده گفت: بنا داریم با جهش در سرمایه‌گذاری و صادرات با تکیه بر عنصر اساسی تولید، مناطق آزاد و ویژه را به موتور‌های محرکه پیشرفت اقتصادی کشور تبدیل کنیم. وی از مثبت شدن ۷۷۰ میلیون دلاری تراز تجاری مناطق آزاد خبرداد و گفت: با ورود مناطق آزاد جدید نظیر اینچه برون که مناطق صادرات محور هستند، تراز مثبت تجاری رشد بیشتری خواهد داشت.

بیشتر بخوانید:

جذابیت‌ها و ظرفیت‌های منطقه آزاد اینچه برون در محرومیت زدایی

هویت لجستیکی و ترانزیتی

بزرگترین مزیت منطقه آزاد اینچه برون قرار گرفتن در مسیر رفت و آمد کالا از شمال به سراسر کشور است. به واسطه ارتباط نزدیکی که بین مردم منطقه و همسایگان وجود دارد، بسیاری از معاملات تجاری بدور از فضای تحریم صورت می‌گیرد، ظرفیتی که می‌تواند تحریم‌ها را به صورت جدی بی اثر کند. البته حسن ملک حسینی مدیرعامل سازمان منطقه آزاد اینچه برون نیز نسبت به این ظرفیت شناخت و تسلط کافی دارد و با بیان اینکه هویت این منطقه لجستیکی و ترانزیتی است گفت: ظرفیت‌های بسیار خوبی از فرصت ترانزیتی و لجستیکی دیده شده که اگر از این ظرفیت‌ها بخوبی استفاده کنیم، رونق اقتصادی تاثیر گذاری برجای خواهد گذاشت.

از پتروشیمی تا غلات

مدیرعامل سازمان منطقه آزاد اینچه برون به تشریح ظرفیت‌های منطقه پرداخت و گفت: هاب غلات، پروتیین، سوخت، معدن، متالوژی، گردشگری، تجارت، صنعت و پتروشیمی ازجمله ظرفیت‌های این منطقه است که با فعال کردن هر کدام از آنها، تحولات گسترده‌ای در اشتغالزایی، گردش مالی و رونق اقتصادی منطقه صورت می‌گیرد که تاثیرات بسزایی بر کل کشور خواهد گذاشت.

ایجاد ۱۶۰۰ واحد تولیدی

وی به تشریح چشم انداز ۲۰ ساله اینچه برون پرداخت تا اثبات کند برنامه ریزی بلند مدت نیز برای این منطقه صورت گرفته و گفت: چشم اندازه ۲۰ ساله منطقه آزاد اینچه برون به نوعی ترسیم شده که ۱۶۰۰ واحد تولیدی در این منطقه فعال خواهد شد تا به تبع آن ۴۷ هزار شغل مستقیم ایجاد شود.

ترانزیت ۲۰ میلیون تن بار

حسن ملک حسینی که برای مدت سه سال آینده به سمت مدیرعامل منطقه آزاد اینچه برون منصوب شده به تشریح دلایل لجستیکی و ترانزیتی بودن منطقه پرداخت و گفت: بدلیل نقشی که اینچه برون دارد، بیش از ۲۰ میلیون تُن بار در چشم انداز این منطقه حمل خواهد شد.
آنچه ملک حسینی سیاستگذاری کرده، به نظر می‌رسد منطقه آزاد اینچه برون فرصتی برای محرومیت زدایی از استان گلستان است و در صورتی که حمایت‌های لازم از این منطقه صورت بگیرد، شاهد حضور گسترده گردشگران، سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی در این منطقه خواهیم بود.