صنعت آلمان چشم انتظار فرصت‌های طلایی در ایران پساتحریم

پول‌نیوز- مارتین هرن کنشت، بنیانگذار یک شرکت در جنوب آلمان که یکی از نام های مطرح دنیا در عرضه تجهیزات حفاری تونل است، منتظر روزی است که بازار ایران برای انجام فعالیت های تجاری مجددا گشوده شود.

وی اخیرا به تهران سفر کرده و با مقامات وزارت انرژی و بخش فاضلاب دیدار کرده است. هرن کنشت پیش از تشدید تحریم ها 10 تا 15 میلیون یورو (11 تا 17 میلیون دلار) تجارت سالانه در ایران داشت.

این شرکت که نامش را از بنیانگذار 72 ساله اش گرفته است، با انتظار برای روزی که ایران با قدرت های جهان به توافق هسته ای برسد و برداشته شدن تحریم ها امکان حضور در پروژه‌های پرمنفعتی مانند توسعه متروی تهران را فراهم کند، دفترش را در تهران حفظ کره است.

مارتین هرن کنشت به رویترز گفت: من می‌دانم پروژه‌هایی در پیش خواهند بود و منتظر امضای توافق و برداشته شدن تحریم ها هستم.

این شرکت مانند بسیاری از شرکت های کوچک تا متوسط آلمانی مهیای بازگشت به بازار ایران می‌شود.

در شرایطی که مذاکرات هسته ای به مهلت پایانی برای رسیدن به توافق نزدیک می‌شود، یک مقام ارشد آلمانی به رویترز اظهار کرد: مثل یک مسابقه است که همه تلاش می‌کنند با شنیدن صدای سوت در بهترین موقعیت برای شروع باشند.

وی در ادامه افزود: همه تلاش می‌کنند ببینند برای فعالیت در ایران آیا روابط قدیمی آنها همچنان معتبر مانده اند و آیا می‌توانند به افرادی که سابق بر این می‌شناختند تکیه کنند یا باید روابط جدیدی ایجاد کنند.

آلمان روابط تجاری و فرهنگی تاریخی با ایران دارد که سابقه آن به قرن نوزدهم برمی‌گردد. این کشور برخلاف انگلیس و روسیه هیچ سابقه امپریالیستی در این منطقه نداشته است که آن را شریک جذابی می‌سازد. شرکتهای آلمانی تا اواخر دهه 1930 تقریبا در همه پروژه‌های صنعتی بزرگ ایران از جمله راه آهن حضور داشته اند.

اما در طول دوران تحریم ها، چین، امارات متحده عربی، کره جنوبی، ترکیه و هند در تجارت با ایران از آلمان سبقت گرفتند. صادرات آلمان به ایران از رکورد 4.4 میلیارد یورو در سال 2005 به 1.8 میلیارد یورو در سال 2013 کاهش یافت.

این مقام ارشد آلمانی در گفت و گو با رویترز از شرکتهای خودروسازی فولکس واگن و دایملر به عنوان شرکت هایی نام برد که منتظر ورود به ایران هستند.

در حالیکه فولکس واگن اعلام کرده است هیچ گونه فعالیت تجاری در ایران را آغاز نکرده و دایملر اعلام کرده به دقت وضعیت را پیگیری می‌کند و هر گونه معامله این شرکت یا ورود آن به ایران به نتایج مذاکرات بستگی خواهد داشت اما یک منبع آگاه اظهار کرد: فولکس واگن که بزرگترین خودروساز اروپاست، مذاکراتی داشته با اینهمه این مذاکرات پشت پرده انجام گرفته است.

بخش خصوصی ایران به دلیل تحریمها تحت فشار قرار داشته و دسترسی محدودی برای تجارت خارجی داشته است از همین رو نیازمند سرمایه گذاری و تخصص خارجی است. اقتصاد ایران متکی به صادرات نفت و گاز و بخش دولتی است.

اما بیشتر مدیران شرکت های بزرگ آلمانی همچنان درباره منافعشان در ایران بویژه با درنظر گرفتن مشتریان و سرمایه گذاران آمریکا که نسبت به اروپا موضع سخت گیرانه‌تری در قبال ایران داشته است، همچنان محتاط مانده اند.

گروه آلمانی زیمنس که سابقه فعالیتش در ایران به سال 1867 برمی‌گردد، فعالیت های جدید در این کشور را در سال 2010 متوقف کرد. اگرچه این شرکت دلیلی برای تصمیمش ارائه نکرد اما منابع آگاه اظهار کردند ارتباطات ایرانی زیمنس، برنده شدن قراردادهای دولتی در آمریکا را برای این شرکت دشوار کرده بود.

سخنگوی زیمنس هفته جاری اعلام کرد این شرکت پیش از گرفتن هر گونه تصمیم درباره فعالیت در ایران، منتظر نتایج مذاکرات هسته ای است.

این موضوع برای سیاستمداران آلمانی هم حساس است زیرا از یک سو تلاش می‌کنند با اعمال فشار بر ایران به توافق دست پیدا کنند و از سوی دیگر نمی‌خواهند صنعت کشورشان ضرر کند.

زیگمار گابریل، وزیر اقتصاد و انرژی آلمان در برلین گفته است در حال برنامه ریزی یک سفر به تهران در ماه جاری است اما وزارتخانه اش این دیدار را تایید نکرده است.

یک منبع نزدیک به دولت آلمان گفت: صنعت این کشور واقعا می‌خواهد وارد ایران شود و نگران است اگر منتظر بماند، فرانسوی‌ها یا آلمانی‌ها زودتر وارد شوند اما اگر آنها اکنون بروند، ممکن است ایرانی‌ها تصمیم بگیرند نیازی به توافق هسته ای ندارند زیرا تحریم ها بدون توافق هم عملا بی‌اثر می‌شوند از این رو از هر فرصتی استفاده می‌کنیم تا صنعت را آرام نگه داریم.