بهره‌وری پایین؛ بیماری مزمن صنایع ایران

پول‌نیوز، محمدعلی دیانتی‌زاده* - بهره‌وری پایین در صنایع ایران، تبدیل به نوعی بیماری مزمن شده که به رشد هزینه‌های تولید و مانعیت آن در برابر ارتقای کیفی انجامیده است.

پایین‌بودن بهره‌وری سرمایه در سطح کلان اقتصاد و بهره‌وری نیروی انسانی در سطح اقتصاد خرد، باری مضاعف بر دوش صنایع گذاشته و موجب بالا رفتن هزینه تمام شده آن‌ها شده است.

درحالی‌که بالا بردن ضریب بهره‌وری نیروی انسانی یکی از راهکارهای مهم برای پایین آوردن هزینه تمام‌شده و در پی آن پایین آوردن قیمت محصول و رقابتی شدن کالاهای ایرانی است.

به گفته کارشناسان، بهره‌وری تحت تأثیر کارایی فنی که شامل تکنولوژی و نحوه به‌کارگیری عوامل تولید است تعریف می‌شود.

پایین بودن بهره‌وری درون‌بنگاهی به عواملی نظیر تکنولوژی، نظام برنامه‌ریز، آینده‌پژوهی، بازارشناسی، مدیریت و سرمایه اجتماعی درون بنگاه تولیدی بستگی دارد.

همچنین عقب‌ماندگی از تکنولوژی‌های روز جهانی و رکود حاکم بر صنایع، مهم‌ترین نقش را در پایین بودن بهره‌وری واحدهای صنعتی ایفا می‌کنند.

بخشی از این عوامل در دست بنگاه‌ها است و بخشی نیز به سیاست‌های کلی کشور بستگی دارد.

درواقع بنگاه‌ها در کاهش برخی هزینه‌ها که از سوی دولت به آن‌ها تحمیل می‌شود، ناتوان هستند.

از این رو، تا زمانی‌که سیاست‌های کلان صنعتی تغییر نکند، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که بهره‌وری صنایع با تحولات درونی درست شود، زیرا صنعت مستقل از سایر بخش‌ها نیست.

یک واحد صنعتی برای افزایش بهره‌وری خود باید بتواند تولیدش را افزایش دهد اما تا زمانی که تولید در رکود به سر می‌برد، چنین چیزی امکان‌پذیر نیست.

بنابراین افزایش بهره‌وری، علاوه بر مدیریت دقیق دورن‌سازمانی نیازمند مساعد بودن فضای کسب‌و‌کار است.

*سردبیر