پولنیوز، محمدعلی دیانتیزاده* -
«الخیر فی ما وقع»، «هرچه پیش آید خوش آید»، «چنان به كه امشب تماشا كنيم؛
چو فردا شود فکر فردا کنیم»، «مگو فردا که فردا کس ندیدهست»، ... .
ضربالمثل شدن این عبارات و اشعار و استفاده مکرر از آنها در زبان فارسی
بدون در نظر گرفتن ریشه و شأن بیانشان، بر رویکردی نزدیکاندیش، کوتهنگر و
آیندهگریز دلالت میکند.
این رویکرد، چالشی است در راه شکلگیری
یک عزم همگانی و اراده جمعی برای جبران پیشاپیش ضررها، زیانها و خساراتی
که احتمال دارد در آینده دور یا حتی لحظهای دیگر در انتظار ما باشد، آن هم
در کشوری که میزان مرگومیر ناشی از سوانح رانندگی، آلودگی هوا، سکته و
سرطان نسبت به متوسط جهانی بالاست.
بنا بر همین رویکرد، در ایران
بهجز بیمههای درمان و بازنشستگی که خارج از صنعت بیمه و در قالب شرایط
قانونی استخدام دولتی و خصوصی تعریف شدهاند و نیز بیمه شخص ثالث اتومبیل
که بیمهای اجباری است، انواع دیگر بیمهنامهها با اقبال عمومی مواجه
نیستند.
در مواردی نیز که تلاش شده است با تعاریفی همچون بیمه «عمر و
سرمایهگذاری» منافع کوتاهمدتی نیز برای بیمهگذاران در نظر گرفته شود،
باز هم سود سپردهگذاریهای بانکی و سرمایهگذاریهای راکد در اقتصاد
توسعهنیافته ما از یکسو و خمودگی بیمهگران در اطلاعرسانی و فرهنگسازی
از سوی دیگر مانع از استقبالی در خور از سوی مردم بوده است.
وگرنه
انجام سرمایهگذاری مناسب و سودآور، داشتن آرامش خاطر در زندگی، امنیت مالی
و مصونیت در برابر تورم، راحتی، آسایش و تامین آتیه خانواده، داشتن دوران
بازنشستگی رویایی و نگرانی نداشتن برای دوران از کارافتادگی، داشتن
اندوختهای برای آینده فرزندان و پرداخت بیدغدغه هزینههای تحصیل و ازدواج
آنها، داشتن بیمههای مکمل درمان و... مزایایی نیستند که کسی مایل به
برخورداری از آنها نباشد.
با این رویکرد، بیمه عمر و سرمایهگذاری
تنها یک قرارداد بیمهای برای پرداخت سرمایه در صورت فوت به بازماندگان
نیست بلکه متضمن تامین امکاناتی ضروری و فراهم آوردن شرایطی متنوع برای
سرمایهگذاری نیز هست که با افزودن یک برنامه سرمایهگذاری سیستماتیک به
بیمه عمر بلندمدت، چه در کشورهای دارای شاخص درآمد سرانه بالا و چه در
کشورهای با شاخص درآمد پایین هر روز با استقبال بیشتری مواجه میشود.
از
این رو ضروری است که چه بیمه مرکزی و چه شرکتهای بیمه، نهتنها برای
توسعه کسبوکار خود بلکه برای فراگیری پوشش انواع بیمه در کشور بهعنوان
یکی از زیرساختها و شاخصهای توسعه، وظیفه و مسئولیت خود را بسیار فراتر
از مشتریجویی و بازاریابی ببینند و به سمت اطلاعرسانی و فرهنگسازی با
همکاری رسانهها حرکت کنند.
در این صورت مردم نیز به بیمه عمر و
سرمایهگذاری بهعنوان یکی از ابزارهای تامین مالی خانواده و یکی از بهترین
بازارها برای سرمایهگذاری نگاه خواهند کرد و پیشرفت مداوم و سالیانه
سرمایه بیمهای خود را بهعنوان تدبیری برای عقب نماندن از تورم برخواهند
گزید تا هم برای امروز و هم برای فردای خود و خانواده خویش کارساز باشد.
*سردبیر