شگفت انگیز ترین جاذبه گردشگری تایلند (+عکس )

پول‌نیوز - سازه ای غول پیکر، به ارتفاع 150 متری، تماما ساخته شده از چوب ساج، به سفارش خوان لاک ” Khun Luk ” تاجر تایلندی در سال ۱۹۸۱ برای نشان دادن فرهنگ غنی تایلند، با تلفیق مذهب و معماری، در شهر پاتایا، بنا شد.



عده ای آن را قصر می دانند و عده ای معبدی تایلندی، در حالی که بنایی تاریخی است. اما بنا بر اعتبار و اهمیتی که در بین مردم پیدا کرده، نام معبد بر آن گذاشته شده است .


تکمیل شدن این بنا طبق برنامه ریزی ها تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت. هرچند در همین چند سال، جادوی قدم زدن در دالان هایش، گردشگران زیادی را به این شهر کشانده.
در ادامه از فلسفه ساخت این معبد و معماری منحصر به فردش، بیشتر خواهیم گفت.


فلسفه ساخته شدن معبد

ساخته شدن این معبد، هدفی بالاتر از به رخ کشیدن معماری، یا گردهمایی افراد در آن مکان برای عبادت داشته .

در واقع، به دنبال رویای یک راهب بودایی و تعریف کردن آن برای ” خوان لاک ” khun luk این معبد بنا شد.


پناهگاهی از حقیقت، معبدی که دیوارهایش دفتر زندگی شده، از آغاز خلقت جهان گفته، از ولادت تا وفات آدمی، وسوسه های میان راه، حتی ریسمانی که می توانی برای نجات از سقوط و پستی به آنها چنگ زنی .

همه را با دست ، بر چوب سخت ساج حک کرده اند، تا راهنمایی بشود برای رسیدن آیندگان به هدف الهی زندگیشان.

گویی لذت های مادی و زودگذر را برسطح کنده اند و چه حکاکی راحتی بوده! در مقایسه با لذت و شادی حقیقی که در دل چوب، آن را به نقش از خودگذشتگی و عشق پاک حک کرده اند.
درنهایت باید بگویم، از راهرو ها و دالان هایش که می گذری، عمری بر تو و از پیش چشمانت گذشته.

معماری معبد

معمار این بنای ماندگار، بیشتر طرح فیلسوفانه ای بر کاغذ کشیده تا نقشه ساختمانی.
به بنا که وارد می شوید از دالان هایی می گذری که تماما حکاکی شده، به سالن اصلی میرسی و بعد از بیرون رفتن از معبد، روبرویت نمای بالای سازه و مناره هایش را می بینی که هر یک داستانی دارند.

سالن اول

ساختارهایی سمبلیک از ارکان گیتی بر دیوار کنده شده ، آن ها از مبدا می گوید، از آفرینش.
آب، باد، خاک و آتش، عناصر چهارگانه، به همراه خدایانشان.

شیوا خدای خاک و آتش است. از ابتدای نقش ها تا به انتها تاثیر وجودش را بر سیر جهان می بینی. شیوا معتقد بوده که کائنات و هر آنچه در آن است، در حال رقصی جاودانه اند، رقصی که او پدید آورده.
ویشنو خدای آب است، مظهر بقا و زندگی روی زمین. براهما نیز خدای آسمان هاست.

سالن دوم

بیانگر داستان روز و شب است، جزر و مد، تقدیری که ستارگان رقم زده اند. نقش خورشید، ماه و ستارگان را بر دیوار دارد.
به پیش که می روی از تفاوت انسان با دیگر مخلوقات می گوید، از عقل و بینش، آگاهی، کردار و سیرتمان.

سالن سوم

عشق پاک را به تصویر کشیده ، همان که بسیاری به دنبال آن هستند، همان که در پیش رو داریم، خانواده را می گوید.
گنج نهانی که در گوشه خانه داریم و قدرش نمی دانیم.
انسان بر روی زمین، در دامان خانواده دنیا را می بیند، می شناسد و زندگی می کند. بنابراین خانواده را نقطه آغازین آرامش می داند.
بر نقش ها پدر و مادر را می بینیم، بخشندگان عشق پاک و فرزندان که دریافت کننده این محبت و توجه اند.

سالن چهارم

حامیان جهان عشق، مهربانی، فداکاری و بخشندگی را به ما معرفی می کند و راه رسیدنمان به هدف الهی را، حمایت از اطرافیان با تقویت این صفات در خود می داند.

سالن اصلی

بودا چهار صفت شریف را پبدا کرد و این حقایق را برای فرار از جهان نادانی و تاریکی به کار گرفت.
ما هم می توانیم با پیروی از عشق، مهربانی، فداکاری و بخشندگی به غم و اندوه خود پایان دهیم و این فلسفه زندگی است، زیستن در آرامش و با صلح.

نمای بالایی معبد، مناره ها

در پشت بام سازه، چهار مناره وجود دارد که نشان دهنده ی چهار ویژگی برای رسیدن به جهانی ایده آل است.
مناره اول، الهه ای آسمانی است با کتابی در دست، که دارنده ی فلسفه، مذهب و اخلاقیات است.
مناره دوم، مردی آسمانی است با گل نیلوفر در دست که سمبلی از مذهب و ستون جهان تعریف می شود.
مناره سوم، فردی آسمانی را نشان می دهد که کودکی در آغوش دارد و سالمندی را راهنمایی می کند.
مناره چهارم، الهه ای آسمانی با کبوتری در دست به نشانه صلح است.

جذابیت های دیگر معبد

فیل سواری و اسب سواری شاید پر طرفدارترین آنها باشد. هر روزه هم از ساعت ۱۱:۳۰ صبح تا ۱۵:۳۰ عصر، رقص محلی Thai اجرا می شود، که گردشگران زیادی را برای تماشا جمع می کند.



منبع:کارناوال