نگاهی به مشکلات صنعت کارگزاری در کشور

یکی دیگر از موارد بازدارنده توسعه این صنعت فرآیند طولانی اخذ مجوزها از سوی مقام ناظر و طولانی شدن مکاتبات است به طوری که گسترده بودن میزان فعالیت ها و دامنه نظارت نهاد ناظر و سازمان بورس خودش را در کند شدن اخذ مجوز برای شرکتهای کارگزاری نشان می دهد زیرا اقتصاد پویا بوده و بازار سرمایه به سرعت در حال تحول است و انتظار داریم که این هماهنگی کامل تر و با سرعت بیشتر انجام شود. به هر ترتیب دستور العمل ها و آیین نامه های عدیده ای که از جانب سازمان بورس وضع می شود یکی از نکات بازدارنده برای توسعه صنعت و شبکه کارگزاری است که یکی از مهم ترین ارکان توسعه بازار سرمایه است و مابقی مشکلات زیر مجموعه همین موضوع است.

تفاوت کارگزاران سهام و کالا

بورس کالای ایران از جهات مختلف با بورس های کالای دیگر کشور ها تفاوت دارد. به طور معمول بورس کالا در جهان اوراق بهادار مشتق از کالا است اما عمده معاملات بورس کالای ایران فیزیکی و نقد با الزام به تحویل کالا صورت می گیرد. همچنین هسته اصلی بورس کالای ایران محصولات پتروشیمی، فولادی و کشاورزی است و معاملات آن نقدی بوده و حتما باید کالا تحویل داده شود.  
در حال حاضر کارگزاران فعال در بورس کالا که حجم و رتبه بالایی هم دارند کارگزارانی از جنس بازرگانان همان صنعت هستند. البته در سال های اخیر بورس کالای ما سعی کرده انواع متنوعی از اوراق بهادار مثل سلف موازی استاندارد ، گواهی سپرده کالا، معاملات آتی مورد را معامله کند و به این ترتیب بورس کالا سعی در تبدیل شدن به یک بورس کالای واقعی دارد. در سال های اخیر بومی سازی ابزار های مالی در دستور کار این شرکت قرار گرفته است و کارگروه های اسلامی مالی برای تحقق این هدف در سازمان بورس شکل گرفته است. موضوع تضاد فعالیت های مالی با شریعت رسمی کشور یکی از مهمترین مسائلی بود که در چند سال اخیر از سوی شرکت بورس کالا و سازمان بورس اوراق بهادار در حال پیگیری است و موفقیت هایی نیز در این بخش حاصل شده است.
 
لزوم آموزش نیروی انسانی در کارگزاری ها

باوجود سابقه زیاد این صنعت، هنوز بسیاری از شرکت ‌های کارگزار با مشکلات متعددی در زمینه نیروی انسانی روبرو هستند. براساس قوانین و مقررات سازمان بورس، شرکت‌ های کارگزاری باید افرادی را که دارای گواهینامه ‌های حرفه‌ای هستند، به استخدام درآورند. داده های آماری حاکی از این است که در زمینه مدارک حرفه ای در بخش معامله گری وضعیت نسبتا مناسبی وجود دارد اما در بخش تحلیلگری و نظارت و کنترل داخلی همچنان کمبود احساس می شود که این موضوع لزوم توجه به بحث آموزش به ویژه آموزش های حین خدمت در این بخش ها را بیشتر می کند.

آموزش حین خدمت از لحاظ سازمانی به آن آموزشی گفته می‌شود که پس از استخدام فرد در سازمان صورت می‌گیرد و هدف از آن آماده‌سازی افراد برای اجرای بهتر مسئولیت ‌هایشان و بهبود توانایی ‌ها و مهارت ‌های آنان است .آموزش حین خدمت با توجه به ماهیت آموزش ها، مدت زمانی که برای آموزش درنظر گرفته می‌شود و نیز هدف و منظور از آموزش، متفاوت است. آموزش ضمن خدمت برپایه زمان به سه دسته کوتاه‌مدت، بلندمدت و ترکیبی قابل تقسیم است، برحسب هدف به این نوع آموزش به انواع توجیهی، بازآموزی، جبرانی، دانش‌افزایی دسته بندی می شود.

با توجه به تغییرات و تحولات اخیر و رقابت در حوزه بازار سرمایه و صنعت خدمات مالی، هماهنگ شدن کارکنان با این تغییرات و کسب مهارت های جدید یک ضرورت انکار ناپذیر و واقعیتی عینی است که سازگاری با این شرایط از طریق آموزش حین خدمت امکان پذیر است.

باید توجه داشته باشیم که بهنگام سازی دانش نیروی انسانی در صنعت کارگزاری زیربنای افزایش بهره‌ وری و کاهش ریسک است. نابهنگامی در حرفه به مفهوم تقلیل کارآیی در انجام کار در طول زمان و فقدان دانش یا مهارت نوین است. این مسئله باعث می‌شود که فرد به دلایل مختلف از لحاظ حرفه‌ای فرسوده شود و قادر به انجام وظایف و تکالیف سازمانی نباشد.