خلبان تهران-یاسوج مقصر اصلی حادثه است

پول نیوز- هواپیمای تهران یاسوج کمتر از 10 مایل مانده بود که به زمین بنشیند اما ننشست...حادثه آنقدر تلخ بود که به سرعت تبدیل به مهم‌ترین دغدغه کشور برای مدتی شد و عملیات جستجوی تکه‌های اجساد در بدترین شرایط آب و هوایی کلید خورد. کمتر از یک ماه بعد سازمان هواپیمایی گزارش مقدماتی سقوط این هواپیما را منتشر کرد و از آنجا که خلبان مقصر حادثه نامیده شده بود، عکس العمل‌های تندی را با خود به همراه داشت.

بهرام پارسایی عضو هیات رییسه کمیسیون اصل ۹۰ مجلس یکی از افرادی بود که تاکید کرد عده ای قصد دارند عجولانه خلبان را مقصر کنند و پرونده تهران-یاسوج را ببندند که ما این اجازه را به آن ها نمی دهیم.

کاپیتان هوشنگ شهبازی می‌گوید تحلیل و انتشار گزارش مقدماتی سقوط تهران-یاسوج کار خودش است. او خلبان را مقصر حادثه دانسته و معتقد است تجربه بالای او، کار دستش داده. این در حالی است که شهبازی تاکید می کند که مقصر بودن خلبان، مشکلات فرودگاه یاسوج و هواپیمایی آسمان را کمرنگ نمی‌کند.

کاپیتان هوشنگ شهبازی را خیلی‌ها با بوئینگ 727 می‌شناسند. سه شنبه ۲۶ مهرماه ۱۳۹۰، هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ طی پرواز شماره ۷۴۳ مسکو - تهران در خط هواپیمایی ایران ایر با هدایت کاپیتان هوشنگ شهبازی، در فاصله ۱۵ مایلی فرودگاه بین‌المللی امام خمینی، دچار نقص در باز شدن چرخ دماغه هواپیما شد.

این پرواز در نهایت به سمت فرودگاه مهرآباد تغییر مسیر داد و علیرغم کمبود امکانات مورد نیاز خلبان، با همکاری کادر پرواز و به واسطه درایت خلبان شهبازی، این هواپیمای چهل ساله، با ۹۷ مسافر و ۱۹ خدمه پرواز و بدون چرخ دماغه، به طرزی اعجاب آور در فرودگاه مهرآباد به سلامت به زمین نشست. امروز پول نیوز درباره جزییات این حادثه با کاپیتان شهبازی گفت و گو کرده است.

-بعد از سقوط تهران- یاسوج ماجرای فرودگاه یاسوج مطرح شد و این فرودگاه به عنوان یکی از عاملین حادثه شناخته شد. آیا واقعا فرودگاه یاسوج رادار ندارد یا به خاطر کوچک بودن فرودگاه اصلا نیازی به رادار حس نمی‌شده است؟

رادار هم از آن ماجراها بود که من نمی دانم چرا مطرح شده است. فرودگاه بزرگ و کوچک ندارد! اصلا رادار فرودگاه ربطی به هواپیما، خلبان و پرواز ندارد. رادار را فرودگاهی مثل امام خمینی نصب می کند تا ترافیک هوایی اطراف فرودگاه را کنترل کند چرا که ممکن است اطراف این فرودگاه در زمان های مشخصی ترافیک بالا باشد. فرودگاه یاسوج با روزی یک پرواز چه نیازی به رادار می تواند داشته باشد!؟

-منظور شما این است که فرودگاه یاسوج مشکل برای ادامه فعالیت ندارد؟

تحریم‌های سال‌های گذشته باعث شده قطعات مختلفی را در کشور نداشته باشیم و برخی مسائل فنی ما به مشکل خورده باشد. این موضوع را باید جدا از رادارها بررسی کرد. بعضی فرودگاه ها برای هواپیماهای خاصی طراحی می‌شوند. تجهیزاتی که به فرودگاه یاسوج داده‌اند به اندازه خود فرودگاه است؛ لازم و شاید حتی کافی باشد اما یک فرودگاه باید بیشتر از این‌ها امکانات داشته باشد.

-و چرا فرودگاه یاسوج امکانات ندارد؟

چون این فرودگاه‌ را به زور ساخته‌اند! بعضی فرودگاه‌ها، مثل یاسوج فرودگاه تحمیلی نام دارند. عده ایی آمدند و برای جذب رای و هیاهوی انتخابات دولت ها را تحت فشار گذاشته اند تا در جایی که شاید روزها مسافر نداشته باشد، فرودگاه تاسیس کنند اما به این فکر نکردند که بعد از تاسیس این فرودگاه هزینه دارد. مسئولیت دارد. وبال دولت و مجلس می شود.

امروز به جرات می توانم بگویم که زیرساخت‌های فرودگاه یاسوج کافی نیست و مسئولیت این موضوع با دولت و مجلس است. دولت باید با پولی که از مجلس می‌گیرد فرودگاه‌های کشور را تجهیز کند اما نه مجلس پول می‌دهد نه دولت‌ها دل می‌سوزانند.

-  آقای شهبازی! چرا باز هم خلبان مقصر اعلام شده است؟ این انتقاد وجود دارد که بعد از هر حادثه ای ما آدم‌های بی جان را مقصر اعلام می‌کنیم تا پرونده بسته شود.

بقیه حوادث را نمی‌دانم اما اینجا هواپیما به کوه خورده و خلبان مقصر است. تجربه بالای خلبان کار دست او داده. پرواز برای کاهش ارتفاع به 17000 پایی مجاز شده بوده اما کرو ابتدا با تنظیم ارتفاع 15000 پا روی خلبان خودکار اقدام به آغاز کاهش ارتفاع کرده و سپس ارتفاع 14000 پا را روی اتوپایلوت ست کرده اند و این یعنی هواپیما از ارتفاع مجاز شده و ارتفاع ایمن منطقه پایین تر آمده.

خلبان و تیم پرواز تا ثانیه ای قبل از برخورد به دلیل پوشش ابر متوجه وجود کوه در روبرو نشده اند و در لحظه آخر با مشاهده کوه سعی در انجام مانور شدیدگردش به چپ جهت پرهیز از برخورد داشته اند که بی نتیجه بوده است.