آغاز «جنگ جهانی سوم» با بی توجهی به عملکرد کشورهای بزرگ/جنگ جهانی سوم در کدام نقطه دنیا رخ می‌دهد؟

ممکن است مانند گذشته، جنگ جهانی سوم تنها با رویدادی کوچک یا حتا به‌طور تصادفی آغاز شود. شاید یکی از هواپیما‌های بمب‌افکن روسیه در مرز‌های ناتو با هواپیما‌های تیفون RAF برخورد کرده و باعث برانگیختن درگیری‌های هوایی شود که جهان دهه‌هاست شبیه به آن را به خود ندیده است.

 

هک‌شدن سیستم‌های بریتانیا نشان می‌دهد، ما شاهد جنگ در دو حوزه‌ی جدید هستیم: فضا و فضای مجازی. فضا، اکنون بخشی از سیستم‌های نظامی است. ما تنها از ماهواره‌های نظامی جاسوسی صحبت نمی‌کنیم: بیش از ۸۰ درصد ارتباطات نظامی ناتو از ماهواره‌های تجاری عبور می‌کنند که باعث می‌شود مناطق استراتژیک مهمی مانند فرودگاه مورد هدف قرار بگیرند. چین، قابلیت‌های ضدماهواره‌ای خود را از سال ۲۰۰۷، بار‌ها نشان داده است. هم‌چنین، روسیه بر سلاح‌هایی کار می‌کند که سیستم‌های فضایی را به‌منظور در تاریکی قراردادن ناتو، هدف می‌گیرند. در عین حال، ارتش ایالات متحده به‌تازگی بودجه‌ای ۵ میلیارد دالر برای برنامه‌های جنگ فضایی‌اش درنظر گرفته است.

فضای مجازی نیز از قلمرو داستان‌های علمی-‌تخیلی به جزء جدایی‌ناپذیر در امور نظامی تبدیل شده است. گروه‌های هک مرتبط با چینی‌ها، از برنامه‌ی جنگنده‌ی F-۳۵ (قرار بود این هواپیما در میدان‌های جنگ، مزیتی به نیرو‌های متحد غربی بدهد، اما چین درحال حاضر، آماده به صادرات J-۳۱ خود است که شبیه به نسخه‌ی دوقلوی این هواپیما هستند) تا فایل‌های کارمندان گمرک‌های امنیتی در ایالات متحده، وارد شده‌اند. آن‌ها ۱.۱ میلیون اثر انگشت را به سرقت برده‌اند.

در جنگ تمام‌عیار در دنیای واقعی، این اطلاعات سرقت‌شده، تبدیل به چیزی بزرگ‌تر در فضای مجازی می‌شوند. استفاده‌ی روسیه از حملات سایبری برای حمله به ارتباطات و تجارت در اوکراین و استفاده‌ی آمریکا از سلاح‌های دیجیتال استاکسنت برای واردکردن آسیب فیزیکی به امکانات تحقیقات هسته‌ای ایران، نشان می‌دهد که چه‌گونه جنگ‌های سایبری می‌توانند هزینه‌های فیزیکی در بر داشته باشند. همان نرم‌افزار کنترل سیستمی که استاکسنت هدف قرار داده بود، از چراغ‌های ترافیک لندن تا اتاق‌های موتور کشتی‌های جنگی، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در فضا و فضای مجازی، هیچ مرز جغرافیایی وجود ندارد. علاوه براین، شبکه‌های نظامی و غیرنظامی، چه کابل‌های فیبر نوری باشند یا شبکه‌های مخابراتی داخلی، در هم تنیده‌اند. ارتباطات و اطلاعات نظامی، پهنای باند خود را از طریق فرستادن ایمیل شریک می‌کنند. GPS، هم در جدیدترین نسل هواپیما‌های بدون سرنشین RAF استفاده می‌شود و هم توسط خانواده‌هایی که از تعطیلات به خانه باز می‌گردند و برای یافتن مسیر خود از آن استفاده می‌نمایند.

مسلما، این درگیری نه خواستنی است نه اجتناب‌ناپذیر. جنگ جهانی سوم، شکست بزرگ برای دیپلماسی و سیاست‌های مرتبط با انباشت سلاح‌های اتمی به‌منظور جلوگیری از جنگ خواهد بود. اما احتمالا به این معناست که ما باید با دقت و به شیوه‌ای که دهه‌ها کنار گذاشته بودیم، محاسبات خود را بررسی کنیم. رهبران و اندیشمندان زیادی، با تقلید از هم‌تایان خود در یک قرن پیش، باور دارند که تجارت و پیشرفت‌های صنعتی، به نحوی خطر جنگ میان دولت‌ها را از بین برده است. در عوض، بسیاری از افسران نظامی به‌شکلی افراطی خوشبین هستند که چنین جنگی، اگر قرار باشد اتفاق بیفتد، «کوتاه و ضربتی» خواهد بود

 

جنگ جهانی سوم در کدام نقطه دنیا رخ می‌دهد؟

بر اساس تحلیل کارشناسان نظامی، ۵ نقطه اصلی در دنیا می‌تواند مبدا شروع یک جنگ جهانی دیگر باشد.

پایگاه خبری CNN در اینفوگرافی که به تازگی منتشر کرده است ۵ نقطه پر تنش در دنیا را محتمل‌ترین نقاطی می‌داند که می‌تواند مبدا آغاز جنگ جهانی سوم باشد.

بنا بر این گزارش ۵ نقطه مورد نظر و کشور‌های درگیر بدین ترتیب هستند:

۱_ جنگ میان ایران و اسرائیل بر سر برنامه اتمی یا رقابت منطقه‌ای

۲_ جنگ میان ارتش هند و پاکستان بر سر منطقه مورد مناقشه کشمیر (دو کشوری که هر دو مجهز به سلاح اتمی هستند)

۳_ جنگ میان چین و تایوان که احتمالا منجر به دخالت نظامی ارتش امریکا نیز می‌شود (چین، تایوان را بخش جدا شده از خاک خود می‌داند)

۴_ جنگ میان ایران و امریکا در منطقه تنگه هرمز

۵_ جنگ میان کره جنوبی و شمالی (کره شمالی مجهز به سلاح اتمی است و کره جنوبی از چتر حمایتی امریکا برخوردار است)