انتخابات مهمترین، بزرگترین و جدی‌ترین حرکت به سوی دموکراسی است. انتخابات دست رد به سینه تمامی کسانی است که ادعای دیکتاتوری را مطرح می‌کنند و سعی دارند یک حکومت مردمی را به حاشیه برانند. انتخابات مهمترین ابزار دفاعی برای سردمداران یک حکومت است تا به جهانیان اثبات کنند با اتکا به رای اکثریت مردم، بر کرسی‌های مدیریت کشور تکیه زده اند.

ورود به انتخابات با قدرت

به دلیل اهمیت دموکراسی و باور نظام جمهوری اسلامی به نقش مردم، حکومت با قدرت و جدیت در عرصه انتخابات وارد شده است. انتخابات در جمهوری اسلامی به موقع و بدون تاخیر برگزار می‌شود تا شائبه مدیریت حکمرانان بیش از زمانی که مردم در انتخابات قبل برگزیده اند، به وجود نیاید. از سوی دیگر حق انتخاب برای مردم محترم شمرده می‌شود. برخلاف بسیاری از حکومت‌های دیکتاتوری، نامزد‌های انتخاباتی در جمهوری اسلامی به اندازه‌ای زیاد است که بهانه‌ای برای گزینش افرادی خاص و انگشت شمار باقی نمی‌ماند تا ابزار تخریب نظام در دست دشمنان قرار گیرد، در نتیجه شاهد حضور تعداد بسیار زیادی از نامزد‌ها در عرصه رقابت انتخاباتی هستیم.

نامزد‌های فراوان

برای پر کردن کرسی‌های مجلس شورای اسلامی به ۲۹۰ نماینده نیاز داریم، در حالی که حدود ۱۵ هزار داوطلب، برای شرکت در انتخابات ثبت نام کرده و در سراسر کشور تایید صلاحیت شده اند که بیش از ۷۳ درصد ثبت نام کنندگان را تشکیل می‌دهند، عددی که تاکنون سابقه نداشته است. نکته مهمتر اینکه تعداد کرسی‌های مجلس افزایش نداشته، بنابر این نمی‌توان افزایش تعداد صلاحیت شدگان را به افزایش کرسی‌های مجلس نسبت داد.

بیشتر بخوانید:

انتخاب در مرز اخلاق یا بی اخلاقی

حضور همه طیف‌ها

نکته دیگر، تایید صلاحیت نامزد‌ها از همه طیف‌ها و سلیقه‌های سیاسی است. چپ یا راست، اصلاح طلب یا اصولگرا، مستقل یا وابسته سیاسی و جناحی توانسته اند از فیلتر‌های نظارتی عبور کنند و تنها کسانی در آن طرف باقی ماندند که مشکل داشتند. البته نهاد‌های نظارتی همچون شورای نگهبان دلایل رد صلاحیت را به اطلاع معترضان رساندند و صدای اعتراضی بلند نشده، زیرا به نظر می‌رسد دلایل رد صلاحیت‌ها مستند بوده است.

فرصت یک هفته‌ای

تهران به عنوان پایتخت و کلانشهر ایران، ۳۰ نماینده در مجلس شورای اسلامی دارد، در حالی که ۳۵۴۵ داوطلب دارد. اینکه مردم بخواهند سوابق این افراد را بررسی و از بین ۳۵۴۵ نفر ۳۰ نفر را برگزینند، نه تنها سخت بلکه امکان ناپذیر است. به همین دلیل یک هفته به نامزد‌ها فرصت داده شده تا خودشان را به مردم بشناسانند. نامزد‌ها می‌توانند ائتلاف کنند یا انفرادی وارد عرصه شوند. می‌توانند بنر چاپ کنند، نشست خبری بگذارند، وارد مناظره‌ها شوند، همایش برگزار کنند یا به هر شکل ممکن نام و اثری از خود برجای بگذارند تا مردم را به سوی خود بکشانند. شرایط برای همه یکسان است و هیچ فرد، حزب یا گروهی بر دیگری برتری ندارند. تنها چیزی که می‌تواند نظر مردم را تغییر دهد، برنامه ها، شعارها، عملکردها، سوابق و در یک کلام، گذشته، حال و آینده است. گذشته را رقم زده اند و باید دلایل آن را توضیح دهند، مردم حالشان را می‌بینند و در قالب شعار یا وعده، آینده را برای مردم ترسیم می‌کنند.

شرایط ، نیازمند تحول آفرینان

تمهیدات نتیجه داده، مراحل انتخابات طی شده و در آخرین مرحله، قرار است اسامی افرادی را در برگه‌های رای بنویسیم که باید آینده را تغییر دهند. گرانی و تورم بیداد می‌کند، نظارت بر بازار به پایین‌ترین حد خود رسیده، گرانی و گران فروشی به یک امر عادی تبدیل شده و در این بازی خطرناک یک طرفه، فقط مردم به ویژه دهک‌های پایین جامعه تاوان می‌دهند. با وجود آنکه بار‌ها رهبر معظم انقلاب از دولتمردان و نمایندگان مجلس خواسته اند با مردم رو راست باشند و دلایل بحران‌ها را به مردم بگویند، مردم همچنان غریبه هستند. این شرایط معلوم می‌کند که باید بدنبال تحول باشیم. تیم اقتصادی بنابر تاکید نامزد‌های مجلس، ناکارآمد است و بار‌ها تغییر آن‌ها را خواستار شده اند. سومدیریت بیداد می‌کند و قوه ناظر نیز توجهی به نظارت ندارد. به همین دلیل باید تحول آفرینان روی کار بیایند و شرایط را تغییر دهند.

تحول فقط پای صندوق

مردم روش‌های گوناگون اعتراض به وضع موجود را تجربه کرده اند و در تمامی موارد نتیجه‌ای در بر نداشته و اکنون باید تحول و مدیریت کارآمد را با دست خودمان از صندوق‌های رای بیرون بیاوریم. بدانیم، مطمئن باشیم و ایمان بیاوریم که تحریم صندوق‌های رای به استمرار وضعیت موجود منجر می‌شود. باید پای صندوق‌ها آمد و تحول برای زندگی بهتر را رقم زد.

دکتر زهرا نظری مهر / حقوقدان