پذیرش توافق‌نامه پاریس به ضرر اقتصاد ایران است؟

پول‌نیوز -یک کارشناس انرژی با بیان اینکه محدود کردن انتشار دی اکسید کربن منجر به جلوگیری از رشد اقتصادی می‌شود، گفت: توافق نامه پاریس شبیه به جنگلی است که ما را در داخل آن آزاد گذاشته‌اند اما دور جنگل حصاری وجود دارد که تنگ و تنگ‌تر می‌شود.

محمد صادق کریمی، کارشناس سیاست گذاری انرژی در یک برنامه رادیویی در رادیو اقتصاد، توافق نامه پاریس سندی با تبعات اقتصادی و سیاسی خطرناک برای کشور ارزیابی کرد.

کریمی در این برنامه گفت: در توافق نامه پاریس ادعا شده است انتشار گاز دی اکسید کربن انسان ساخت موجب گرمایش زمین شده است و تمامی کشورها تشویق به پذیرفتن تعهداتی برای کاهش انتشار این گاز شده‌اند.

 ایران نیز با امضای این توافق‌نامه متعهد به کاهش 4 درصدی تولید دی اکسید کربن بر اساس سناریو پایه (BAU) و 12 درصدی در صورت رفع تحریم‌ها شده است. این در حالی است که ایران به دلیل دارا بودن زیر ساخت‌هایی بر مبنای سوخت‌های فسیلی و پایین بودن بهره‌وری انرژی تولید دی اکسید کربن بالایی دارد.

این کارشناس سیاست گذاری انرژی در ادامه به تببین تبعات اقتصادی توافق‌نامه پاریس پرداخت و گفت: محدود کردن انتشار دی اکسید کربن منجر به جلوگیری از رشد اقتصادی می‌شود؛ زیرا ایران جزو کشورهای در حال توسعه است و اهداف بزرگی برای خود ترسیم کرده است که برای رسیدن به آن‌ها نیازمند مصرف بالای انرژی است؛ در گذشته نیز همواره هرگاه شاهد رشد اقتصادی در کشور بوده‌ایم، میزان انتشار دی‌اکسید کربن افزایش یافته است.

کریمی با تاکید بر این نکته که صنایع کشور برپایه صنایع مصرف کننده انرژی بنیان شده است، افزود: این تعهد بین المللی منجر به محدود کردن این صنایع می‌شود زیرا مصرف انرژی منجر به تولید دی اکسید کربن می‌شود.

این کارشناس سیاست‌گذاری انرژی ضمن تاکید بر اینکه پذیرش این توافق‌نامه واردات تکنولوژی‌های کم کربن از کشورهای توسعه یافته را در پی دارد و منجر به وابستگی اقتصادی می‌شود، گفت: این توافق منجر به کاهش تقاضای انرژی‌های فسیلی مانند نفت و گاز در دنیا می‌شود و باعث از دست دادن بازارهای صادراتی این محصولات و ضربه به اقتصاد کشور می‌شود.

کریمی در ادامه این برنامه رادیویی به سراغ تشریح تبعات سیاسی و امنیتی توافق‌نامه پاریس رفت و افزود: بر اساس ماده 15 توافق‌نامه امکان ایجاد زمینه حقوقی و بین المللی برای ایجاد اجماع علیه ایران به دلیل نامشخص بودن قواعد و سازوکار تنبیهات و جرائم وجود دارد. این در حالی است که نحوه­ نظارت کنوانسیون به اجرای توافق توسط کشورها هنوز مشخص نشده و در جلسات بعد تعیین خواهد شد.

این کارشناس سیاست گذاری انرژی با بیان اینکه گرمایش زمین با زندگی روزمره مردم جهان به شدت ارتباط دارد و لذا افکار عمومی آمادگی برخورد و اجماع علیه کشورهای ناقص توافق­نامه را دارند، گفت: طبق ماده 13 توافق­نامه، کشورها باید اطلاعات مربوط با میزان و منابع انتشار دی­اکسید کربن خود را به صورت شفاف بیان کنند. این امر می‌­تواند موجب انتشار اسناد مرتبط با زیر ساخت‌های کشور شود که ممکن است تبعات امنیتی در پی داشته باشد.

در انتهای این برنامه رادیویی هم کریمی با اشاره به اینکه طبق توافق­نامه پاریس کشورها ملزم هستند در سال‌­های بعد تعهدات بیشتری را بپذیرند و همکاری خود را با کنوانسیون افزایش دهند، افزود: توافق نامه پاریس شبیه به جنگلی است که ما را در داخل آن آزاد گذاشته‌اند اما در واقع دور جنگل حصاری وجود دارد که مرتب تنگ و تنگ‌تر می‌شود.