فرار سرمایه یا ماندگاری...

به گزارش خبرنگار پول نیوز، بازار سرمایه را تنها راه علاج اقتصاد بیمار و ضعیف ایران و تنها مسیر برای تامین نقدینگی صنعت و تولید ایران در شرایط تحریم می دانند. از این رو در تمام این سال ها تلاش بسیار زیادی شد تا نقدینگی مردم به جای بازار مسکن، خودرو، طلا و ارز به این سو یعنی بازار سرمایه سرازیر شود.
این تلاش ها در سال 97 و در اوج آن سال 98 به بار نشست و سرمایه های سرگردان مردم به جای ویران کردن اقتصاد کشور، به آبادانی روی آورد. مردمی که شاید کمترین دانش و سواد مالی را داشتند تنها به دلیل اخبار و شنیده های خود به سوی بورس حمله ور شدند.
در سال 98 بارها شاهد هجوم مردم به کارگزاری های مختلف در سراسر ایران برای دریافت کد معاملاتی بودیم و این می توانست هم خبر خوشی باشد و هم زنگ خطری برای بیراهه رفتن سرمایه های مردم و داغ شدن دکان برخی VIP فروش ها که از هر فرصتی برای سرکیسه کردن مردم استفاده می کنند.
اما گویی همانند فروشگاهی که در آغاز کار خود وبرای جلب رضایت مشتریان خود تخفیف های خوبی می دهد، وزارت اقتصاد نیز همین مهم را برای بازار سرمایه رقم می زند یعنی به یکباره با اعلام دریافت مالیات از خرید و فروش های مردم در بورس، همه را به تکاپو می اندازد که؛ حال چه کنیم؟
در این میان سازمان بورس و اوراق بهادار در یک جلسه فوری در روز 14 اسفند دست به یک تغییر بزرگ می زند یعنی دامنه نوسان بورس و فرابورس را از 5 به 2 کاهش می دهد و این یعنی...!
این یعنی در شرایطی که همه سعی می کردند نقدینگی ویرانگر ایرانیان به جای بازار های سنتی مثل طلا و خودرو در حالت مثبت در بازار سرملیه باقی بماند، دوستان با این حرکت پیامی روشن به اهالی بازار سرمایه دادند و پیام این است: احتمال ریزش در بازار سرمایه به دلیل کرونا زیاد است و این 2 هفته نیز به زور جلوی ضرر شما را گرفتیم اما از 17 اسفند خودتان می دانید و سرمایه هایتان و یا اینکه حضور در بازار سرمایه دیگر خیلی همگانی شده است و نیاز به پاک سازی دارد بنابراین سرمایه های خود را از بورس خارج کنید و بروید سکه و دلار و خودرو بخرید!!!

شناختی که در همه این سال ها از مدیران ارشد بازار سرمایه داشتیم پذیرش 2 پیام بالا را برایمان کمی غیر ممکن می کند اما؛ گویی دولت معظم تدبیر و امید، کفگیرش در تدبیر به ته دیگ رسیده و دیگر تدبیرش نمی آید و در سال پایانی قصد و برنامه ی دیگری دارد که شاید برای بازار سرمایه و اقتصاد ایران زیاد چیز خوبی نباشد.
در چند ماه اخیر بسیار بی تدبیری در فعالیت های دولت دیده شد از هواپیمای اوکراینی گرفته تا بحث کرونا، انتخابات، مشکلات و انتصاب های صنعت خودرو و حالا بورس! بنابراین زیاد سخت نیست که باور کنیم هر آنچه برخی افراد در گفتگو با رسانه ها در مورد دلایل این تصمیم گفته اند تنها فکر و آرزوی ایشان است و هدف چیز دیگری است!

بسیاری از کارشناسان و با تجربه های بازار سرمایه همانند حسین عبده تبریزی و بسیاری از مدیران شرکت های سرمایه گذاری و کارگزاری ها از این تصمیم متعجب شده و از خروج سرمایه از بورس بیم دارند. این همان ترسی است که همه کارشناسان مالی و حتی فعالان اقتصادی نیز دارند وباید دید روز شنبه تصمیم گیران و تصمیم سازان بورس ایران در مقابل این بیم ها و انتقاد ها چه می گویند.
سال 98 در حالی به پایان خود نزدیک می شود که بودجه 99 کشور با حکم حکومتی رهبری در مسیر ابلاغ قرار گرفته و حال اینکه ترس از کسری 220 هزار میلیاردی این بودجه و البته کرونایی که در حال حاضر اقتصاد و روان کشور را نشانه گرفته و احتمالا تا پایان بهار نیز میهمان ما خواهد بود می طلبد که برای کسری نقدینگی اقتصاد و تولید ایران فکری اندیشید مانند افزایش جذابیت مردم برای سرمایه گذاری در بورس! که این مهم با تصمیم فعلی مقدار زیادی فاصله دارد.
بسیاری از سرمایه گذاران و فعالان فعلی بازار سرمایه درست یا غلط تمام داشته خود را نقد کرده و برای دریافت روزی 5 درصد سود به بورس تزریق کرده اند و حال با ریزش 3 درصدی سود روزانه، باید دید که حاضر به ادامه این حضور خواهند بود و یا دوباره برای ورود به بازارهای مخرب موازی آستین ها را بالا می زنند و البته آنوقت آقای وزیر و دوستانشان دیدن دارند و...!
تصمیمات خلق الساعه در بازاراقتصاد ایران زیاد رخ می دهد مانند ممنوعیت واردات خودرو، آزاد شدن واردات هر آنچه که خودمان تولید می کنیم و... اما عواقب آن را هیچگاه سنجیده نمی شود.
البته امیدواریم در مورد این تصمیم آخری همه جوانب را سنجیده باشند.

محمد علی رفیعی